تبیان، دستیار زندگی

او همان كسی است كه یتیم را با خشونت می‏راند. (۲)

فَذَلِكَ الَّذِی یَدُعُّ الْیَتِیمَ ﴿۲﴾

و دیگران را به اطعام مسكین تشویق نمی‏كند. (۳)

وَلَا یَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِینِ ﴿۳﴾

پس وای بر نمازگزارانی كه... (۴)

فَوَیْلٌ لِّلْمُصَلِّینَ ﴿۴﴾

نماز خود را به دست فراموشی می‏سپارند (۵)

الَّذِینَ هُمْ عَن صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ ﴿۵﴾

آنها كه ریا می‏كنند. (۶)

الَّذِینَ هُمْ یُرَاؤُونَ ﴿۶﴾

و دیگران را از ضروریات زندگی منع می‏نمایند. (۷)

ای بندگان من كه ایمان آورده‏اید زمین من وسیع است تنها مرا بپرستید (و تسلیم در برابر فشارهای دشمنان نشوید). (۵۶)

یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ آمَنُوا إِنَّ أَرْضِی وَاسِعَةٌ فَإِیَّایَ فَاعْبُدُونِ ﴿۵۶﴾

هر انسانی مرگ را می‏چشد، سپس به سوی ما باز می‏گردید. (۵۷)

كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ ثُمَّ إِلَیْنَا تُرْجَعُونَ ﴿۵۷﴾

كسانی كه ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند آنها را در غرفه‏هائی از بهشت جای می‏دهیم كه نهرها در زیر آن جاری است، جاودانه در آن خواهند ماند، چه خوبست پاداش عمل كنندگان! (۵۸)

وَالَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَنُبَوِّئَنَّهُم مِّنَ الْجَنَّةِ غُرَفًا تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا نِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِینَ ﴿۵۸﴾

همانها كه (در برابر مشكلات) صبر (و استقامت) می‏كنند و بر پروردگارشان توكل می‏نمایند. (۵۹)

الَّذِینَ صَبَرُوا وَعَلَى رَبِّهِمْ یَتَوَكَّلُونَ ﴿۵۹﴾

چه بسیار جنبندگانی كه قدرت ندارند روزی خود را حمل كنند خداوند آنها را و شما را روزی می‏دهد، و او است شنوا و دانا. (۶۰)

وَكَأَیِّن مِن دَابَّةٍ لَا تَحْمِلُ رِزْقَهَا اللَّهُ یَرْزُقُهَا وَإِیَّاكُمْ وَهُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ ﴿۶۰﴾

هر گاه از آنها بپرسی چه كسی آسمانها و زمین را آفریده، و خورشید و ماه را مسخر كرده است ؟ می‏گویند: الله، پس با اینحال چگونه (از عبادت خدا) منحرف می‏شوند؟ (۶۱)

وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ لَیَقُولُنَّ اللَّهُ فَأَنَّى یُؤْفَكُونَ ﴿۶۱﴾

خداوند روزی را برای هر كس از بندگانش بخواهد گسترده می‏كند، و برای هر كس می‏خواهد محدود می‏سازد، خداوند به همه چیز داناست. (۶۲)

اللَّهُ یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَیَقْدِرُ لَهُ إِنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ ﴿۶۲﴾

و اگر از آنها بپرسی چه كسی از آسمان آبی نازل كرد و به وسیله آن زمین را بعد از مردنش احیا نمود؟ می‏گویند: الله، بگو ستایش مخصوص خداست، اما اكثر آنها نمی‏دانند. (۶۳)

وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّن نَّزَّلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَحْیَا بِهِ الْأَرْضَ مِن بَعْدِ مَوْتِهَا لَیَقُولُنَّ اللَّهُ قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا یَعْقِلُونَ ﴿۶۳﴾

این زندگی دنیا جز لهو و لعب چیزی نیست، و زندگی واقعی سرای آخرت است، اگر آنها می‏دانستند. (۶۴)

وَمَا هَذِهِ الْحَیَاةُ الدُّنْیَا إِلَّا لَهْوٌ وَلَعِبٌ وَإِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِیَ الْحَیَوَانُ لَوْ كَانُوا یَعْلَمُونَ ﴿۶۴﴾

هنگامی كه سوار بر كشتی شوند خدا را با اخلاص می‏خوانند (و غیر او را فراموش می‏كنند) اما هنگامی كه خدا آنها را به خشكی رسانید و نجات داد باز مشرك می‏شوند! (۶۵)

فَإِذَا رَكِبُوا فِی الْفُلْكِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَى الْبَرِّ إِذَا هُمْ یُشْرِكُونَ ﴿۶۵﴾

و نام پروردگارت را هر صبح و شام به یاد آور. (۲۵)

وَاذْكُرِ اسْمَ رَبِّكَ بُكْرَةً وَأَصِیلًا ﴿۲۵﴾

و در شبانگاه برای او سجده كن، و مقداری طولانی از شب، او را تسبیح گوی. (۲۶)

وَمِنَ اللَّیْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَسَبِّحْهُ لَیْلًا طَوِیلًا ﴿۲۶﴾