جان مورس، رئیس بخش اخترفیزیک ناسا معتقد است که از قبل انتظار می‌رفته است که تلسکوپ فضایی کپلر در ابتدای کار خود، سیارات فراخورشیدی عظیمی را کشف کند که دوره گردشی کوتاهی به دور خورشید خود را دارند. او می‌گوید که با گذشت زمان و ثبت اطلاعات و داده‌های بیشتر، کپلر قادر به کشف سیارات فراخورشیدی کوچکتر با دوره گردش طولانی‌تری خواهد شد. امید فراوانی است که این فرآیند در نهایت منجر به کشف تعدادی سیاره فراخورشیدی در اندازه زمین و به فاصله مناسبی از ستاره مرکزی خود گردد که شرایط لازم برای ایجاد حیات را در خود داشته باشند.
روش تلسکوپ فضایی کپلر برای شناسایی و کشف سیارات فراخورشیدی مبتنی بر روشی ساده از نظر تئوری اما در عین حال پیچیده از جهت اجرا می‌باشد. ابزار نورسنج فوق‌العاده حساس کپلر، شدت نور دریافتی از ستاره هدف را به دقت اندازه‌گیری می‌کند. چنانچه سیاره‌ای به دور ستاره مورد نظر بچرخد، میزان روشنایی دریافتی در فواصل زمانی مشخصی تغییر خواهد کرد. دانشمندان با بررسی و مطالعه دقیق تغییرات نور دریافتی، مشخصات زیادی از سیاره گذر کرده نظیر اندازه و مشخصات مداری را استخراج می‌کنند. دمای سطح سیاره را بر اساس فاصله تا ستاره مادر و مشخصات آن ستاره، تخمین می‌زنند.
تلسکوپ فضایی کپلر چشمک‌های بیشتری را از ستاره‌های هدف خود ثبت نموده است اما خیلی از آنها اجسام دیگری غیر از یک سیاره فراخورشیدی بوده‌اند، مثل ستاره‌های کوچکتری که به دور ستاره‌های غول‌پیکر در حال چرخش هستند. تا امروز و پس از مطالعه دقیق اطلاعات دریافتی از کپلر، از بین چند ده چشمک ثبت شده وجود پنج سیاره فراخورشیدی اثبات شده است. همه این اطلاعات در طی فقط 6 هفته عملیات داده‌برداری به دست آمده است
