تبیان، دستیار زندگی

بر گرفته از   http://www.3noqte.com  نوشته مریم خباز   

50سال گذشته، صورتشان چروك افتاده، چشمشان سو ندارد، دستشان می‌لرزد، راه رفتنشان بدون عصا شدنی نیست و یك لشكر بچه و نوه و نتیجه و عروس و داماد دورشان را گرفته، اما هنوز با هم می‌جنگند. از 50 سال پیش كه توپخانه‌شان به كار افتاد تا امروز هنوز جنگشان تمام نشده، بگومگوهای آنها را چندین نسل دیده‌اند چه آن وقت كه جوان بودند و اول راه، چه آن وقت كه پشت سر هم بچه‌دار شدند و چه حالا كه آن بچه‌ها خودشان پدر و مادر شده‌اند و منتظر عروس و دامادند.

در ازدواج‌های ناشاد كه افراد درگیر مشاجره‌های همیشگی همراه با دلخوری‌های انباشته شده هستند همیشه چنین كاری می‌كنند و به جای این‌كه با دقت به حرف‌های طرف مقابل گوش دهند و از مقصر جلوه دادن او پرهیز كنند سعی در مبرا كردن خود دارند بدون این‌كه به طرف مقابل اجازه حرف زدن بدهند. این كار برای ادامه زندگی شاد یك سم تلقی می‌شود درست مثل وقتی كه ما در زندگی مشترك هیچگاه قدر همسرمان را نمی‌دانیم. آنهایی كه وارد زندگی زناشویی شده‌اند خوب می‌دانند كه قدر همسر را ندانستن و بی‌توجه شدن به خواسته‌ها و نیازهای او تا چه حد به زندگی لطمه می‌زند اما با این وجود همسرانی كه حتی به محض وارد شدن به خانه به هم سلام نمی‌كنند یا در مقابل محبت‌های طرف مقابل بی‌اعتنا و قدرنشناس می‌شوند، زیادند. اما واقعیت این است كه زندگی زناشویی هم درست مثل باتری ماشین باید همیشه شارژ شود تا مبادا روزی از كار بیفتد و دیگر هم قابل تعمیر نباشد. البته این حرف به معنی نفی وجود اختلاف در زندگی نیست چون محال است كه دو نفر در كنار هم باشند و گرفتار اختلاف نظر نشوند اما موضوع مهم این است كه ما بتوانیم این اختلافات را مدیریت كنیم و اجازه ندهیم به بحران تبدیل شوند.

یكی از راه‌های پیشنهادی این است كه زوج‌ها خودخوری نكنند و همه چیز را درونشان نگه ندارند و به جای آن سعی كنند تا مشكلاتشان را با همسر در میان بگذارند و از راه كلام به تفاهم برسند. تمام این كارها شدنی است به شرط این‌كه باور كنیم ما هم می‌توانیم خوشبخت زندگی كنیم و می‌توانیم مایه افتخار فرزندانمان و الگوی نسل بعد از خودمان باشیم. اگر امروز ما در زمره منتقدان زوج‌های سالمندی هستیم كه مرتب به هم پرخاش می‌كنند و احترام یكدیگر را لگدمال می‌كنند باید از امروز كه جوانیم روی خودمان كار كنیم و مطمئن باشیم كه پیران خوشبخت امروز همان جوان‌های عاشق و خوش‌فكر دیروزند.

سلام
متاسفانه فدیمی ها در سنین جوانیشون با هم سازگاری داشتن حالا که سنی ازشون گذشته با هم سر مسائل کوچیک بحث میکنند انگاری دارن عقده هاشون و خالی میکنند
جالبم اینه که اصلا مشکلی ندارن با هم همش سر مسائل کوچیک و فرزندانشونم هست این فرزندان نبودن مطمئن باشین اینام هیچ مشکلی نداشتن.

سلام
مطلب خیلی سنگین بود و من فقط تونستم بخشیش رو بخونم
برای من خیلی  جای تعجبه من ندیدم تا حالا به این صورت اما خب جالبه فکرش رو میکنم دو نفر 50 مثلا سال همدیگر رو تحمل کنن که بهم ناسزا و پرخاش کنن؟؟؟؟؟
این جور ادمها  خوششون میاد این مسائل رو داشته باشن چون یه همچنین چیزی منطقی نیست
هر چه هم خانواده گسترده در میشه مشکلات دامن گیر تر میشن
حالا اگر بگیم ازدواج روی اصول نبوده و علاقه ای نبوده شاید توجیه باشه ولی مناسب نیست

سلام
نه همدیگه را دوست دارن ولی خوب به دعوا و بحث عادت کردن و همونطور که گفتم اغلبش سر بچه هاست که این برمیگرده به فرهنگ گذشته که زن و شوهر ها به فرزندانشون بیشتر از هم اهمیت میدادن و میدن غافل از اینکه این زن و شوهر هستن که برای هم تا پایان عمر ماندگار هستند بچه ها دیر و یا زود از والدین جدا میشن و میرن سراغ زندگی خودشون.