علیرضا دبیر: روزی یک قهرمان ورزشی رئیس جمهور می شود/ آقای عباسی ، آقای علی آبادی؛ ریاست کمیته المپیک حق شما نیست 

 علیرضا دبیر ، آخرین طلایی کشتی ایران در ورزش ملی کشتی آزاد در المپیک ، با حضور در کافه خبر از چالش های ورزش ایران سخن گفت.

*همین حضور شما در شورای شهر در اویل سر و صدای زیادی را به پا کرد.البته این را هم بگویم که شما رفتید و برای ریاست فدراسیون کشتی ثبت نام کردید اما این اجازه را به شما نداند و از آنجا به شورای شهر رفتید.
چون بحث فردی مطرح کردید پس اجازه بدهید من هم فرض ام را شفاف کنم . به عنوان نمونه شما فکر می کنید آقای حمید سجادی واقعا به خاطر اینکه ورزشی بود شد مدیر؟ شک نکنید که قرابت و دیدگاه سیاسی خیلی مهم است. من به طور کلی می‌گویم ورزشکاران هم باید روی خودشان کار بکنند و وقتی وارد سیاست شدند بتوانند هویت خودرا تعریف کرده و در آن عرصه هم صاحب حرف وایده ونظر باشند

*در کمیته ملی المپیک چطور؟در اینجا که دیگر باید یک آدم متخصص ورزشی در راس باشد.
داستان کمیته بسیار متفاوت است . ناظر بر همین مباحثی که داشتیم و با توجه به خاصیت های کمیته ملی المپیک من اعتقاد دارم روی کار آمدن آقای عباسی و آقای علی آبادی در کمیته ملی المپیک کار اشتباهی است به عبارت دیگر حق این مدیران محترم و مدیرانی از این سنخ چون این عزیزان نیست که در راس کمیته المپیک باشند. کمیته المپیک یک حوزه با پتانسیل های ورزشی و فراورزشی بسیار بالاست. به همین دلیل کسی باید در راسش باشد که بتواند ارتباط خوبی را با فدراسیون ها برقرار کند، بتواند در مجامع بین المللی ورزشی برای ایران اعتبار افزوده به همراه داشته باشد. توجه داشته باشید که الان جنگ، جنگ اعمال قدرت در نهادهای موثر بین المللی است وبر همین اساس دیپلماسی ورزش برای همه کشورها یک هدف است. هدفی که نیل به آن با اعتبار مدیران آن حاصل می شود.

*افراد خاصی در این مبحث مد نظرتان هستند؟ کدامیک از اهالی جامعه ورزش و مدیریت این قابلیت هایی که گفتید را دارند؟
در این موضوع من بحث مصداقی ندارم اما توجه داشته باشید که این کاری است که همه دنیا انجام می دهند یعنی از چهرهای شاخص ورزشی شان برای پیشبرد اهداف کلان و حتی فراورزشی استفاده می کنند مثلا در همین المپیک 2012 ، بسیاری از قهرمانان شاخص خارجی را می دیدیم که نه در لباس ورزش که با کت و شلوار مدیریتی کنار ورزشکارانشان می گشتند و اتفاقا به شدت هم بر جو سالن مسابقات به نفع آنها موثر بودند. برای ورزش ایران و نماد آن که کمیته ملی المپیک هم باید یک همچین فردی در راس باشد که اولا چهره‌ای بین المللی داشته باشد و بعد از آن هم مردم به او اعتماد داشته باشند، خودش هم خودش را به نقطه تکاملی لازم رسانده باشد .من فکر می کنم آدمی با این ویژگی ها می تواند سفیر ایران در مجامع بین المللی باشد.در خیلی از جاها که سیاسیون نمی توانند نقشی داتشته باشند این فرد می تواند روابط را بهبود ببخشد.اولا به خاطر پستش و شخصیت حقوقی که دارد دوما به خاطر شخصیت حقیقی اش. ما باید دنبال چنین مدیرانی باشیم. اگر از چار چوب منافع ملی به موضوع نگاه کنیم انصافاً آقایان عباسی و علی آبادی چنین ویژگی هایی را نداشتند و ندارند.