تبیان، دستیار زندگی

اسمش چی بود؟
                       کدوم مدرسه؟
                                          کدوم محله؟
                                                          آیا معلمتون در قید حیاته؟ یا که ....

                                                            با به یاد آوردن معلم کلاس اول یاد و نام و خاطره او را زنده نگهداریم

بنام خدا
سلام
نام خانوادگیش دقیقا یادم نیست...خوب بود یه جور باهام کنارمیومد ...
مدرسه حجاب تو خیابون نیایش نزدیک خونه مون بود ...اما معلم های سال بعدرو یادم هست ...معلم دوم می خواست بیاید خونه مون بگیره برای اجاره که خدا رحم کرد نشد چون خدایش خیلی سرکلاس بداخلاق بود...سوم هم گاهی می بینمش...

معلم کلاس اول خانم اسدی
مدرسه شهید ثانی
پل شیری مطهری
اگه دفترمون کثیف بود یا مشقامون رو نمینوشتیم اون موقع چشمتون روز بد نبینه .............خدا از سر تقصیرمون بگذره

اوه چه خاطراتی.... چقدر معلم ها تاثیرگذارن واقعا... و چقدر باید پاسخگو باشن. شکر خدا هنوز معلم نشدیم!!!

خوب منم معلمم خانم خیام باشی بود

فوق العاده ناااااااااااااز و مهربون

بعدها دیدم توی همون مدرسه ناظم شدن

اصلا بهشون نمیاد آخه

بس مهربونن.

مدرسه ام: شهید جلال افشار هـــــــــــــی یادش بخیر.

توی وبلاگم نوشتم که یه بار معلم دوم دبستانم رو دیدم! اون زمان که معلم ما بود باردار بود و من هم خاطره خوبی ازش تو ذهنم نبود!!!

ولی حس کردم اون مثل شمع آب شده تا ما رشد کنیم.

خدایشان یاور باشد انشاالله.

خوب منم دبستان حجت بودم فامیل معلممونم خانم طاهری بود مدیرمون آقای زرگر و ناظممون آقایان یغمایی و مختاری بودند
یادش بخیر خواهرم یه سال از من بزرگتر بودش وقتی رفت روز اول مدرسه بهشون شکلات دادند اونم چه شکلاتایی من خیلی دوست اشتم برم کلاس اول که به منم از اون شکلاتا بدند و بیارم خونه تا با خواهرم با هم بخوریم ولی نامردا به ما بیسکوییت موزی دادند دقیقا صحنه ش یادمه ، من و خواهرم تو یه مدرسه بودیم یه هفته صبحی بودیم یه هفته عصر اسم راننده سرویسمون هم آقا رضا بود که بهش میگفتیم دوقلو بزا دی:
من خیلی شیطون بودم من حتی وقتی میرفتم آمادگی هم یادمه لاله های انقلاب خیابون شاهزید کلاس صورتی خانم رسولی ، اسم راننده سرویسمونم ممد آقا بودش
وایییییییییییییییییییی یادش بخیر

ههههه حقته که پنچرت کردند یادش بخیر واقعا
من خیلی شیطون بودم
روزی چند بار دعوا میکردیم و کتک مزدیم همدیگه را
منم همیشه ته کلاس مینشستم ، آرزوم بود یه بار بشینم نیمکت اول

آقا این معلم حیات در قید حیات بوده اون زمان واسه همین بهش نمره داده و قبول شده وگرنه من فکر نمیکنم نمره بیشتر از 5 میگرفته این پسر

یک خاطره از کلاس دوم دبستانم  بگم ، معلمم خانم انصاری بود که خیلی سختگیر بودن البته من چون بچه مثبت بودم دوستشون داشتم . اون موقعها که مثل الان نبود بچه ها اصلا نمی فهمن مشق نوشتن یعنی چی؟ یادم می آید اونسال از لحظه ای که خونه میومدم مشق می نوشتم تا شب به قدریکه جای مداد روی انگشتانم مونده بود ، آه... .
یادم میاد تنها شبی که به خاطر یه اتفاق مشق ننوشته خوابم برده بود نصف شب از ترس خانم معلم از خواب پریدم و تکالیفمو کامل کردم.

خوب منم یه اعتراف بکنم که از اول دبستان تا پنجم وقتی میخواسم مشق بنویسم هر یه خط که مینوشتم دوتا خط جا مینداختم واسه همین همیشه زودتر مشقام تموم میشد ، انقد هم ریز مینوشتم که معلممون شک نکنه که چرا کمه پیش خودش بگه که خوب ریز مینویسه و البته نتونه هم بخونه ، ولی کلاس پنجم( آخه معلم کلاس دوم و سوم و پنجممون خانم حریری بود که اندازه یه دنیا دوستش دارم همیشه دوست داشتم یه بار دیگه ببینمش که هنوز قسمت نشده) خانم حریری مچمو گرفت و مجبورم کرد کل کتابو به عنوان مشق بنویسم و به یکی هم گفت که چک کنه ولی با این حال بازم کلیشو جا انداختم ، دی:
دی:
یه سری هم چون خطم بد بود کشوندنم لب دفتر مدیر و یه روز کامل داشتم تمرین خط میکردم که وقتی دیدند به نتیجه نمیرسند بیخیال شدند ، البته من ایو بگمو من تا کلاساول خطم خوب بود ولی فکر کنم تو بیمارستان عوضم کردند
دی: