تبیان، دستیار زندگی

به نام خدا

سلام

در میان هر سیب دانه ی محدودیست

در دل هر دانه سیب ها نامحدود

چیستانیست عجیب  

دانه باشیم نه سیب

خوب، قراره با هم بحث کنیم ببینیم این شعر می خواد به ما چی بگه؟

سلام

ممنونم  ازتون محسن خسرو و حس غریب عزیز

به نکاتی اشاره کردید که من خودم به ذهنم نمی رسید

اینجاست که می فهیم انسانها چقدر باهم متفاوتند

موفق باشید  

سلام

به نظر من منظورش اینه که فلفل نبین چه ریزه بشکن ببین چه تیزه یا اینکه هرچه آدم سربه زیر تر باشه و همه جا اخساس بزرگی وقدرت نکنه خیلی بیشتر می تونه کاری انجام بده در کل اینکه آدم اگه مغرور نباشه واحساس بزرگی نکنه کارش بیشتر وبهتر انجام میشه وهمه جا برو داره

موفق باشید

فی امان الله  

سلام

به نظر من که شاعرش نمیخواسته چیز خاصی بگه.احتمالا برلی اولین بار

دانه سیب توجهش رو جلب کرده بوده یه جمله ای گفته.خب شاعرا هم که

حرف زدنشون مثل شعر گفتنه.فکر کنم این گذر زمانه که معانی متفاوتی

بهش داده.اما بجز نظراتی که تا الان دادن من فکر کنم یه استنباط دیگه هم

میشه کرد اونم اینکه :سیب با وجود اینکه سیب شد و به سر حد کمال

خودش رسید ،همیشه نقطه شروعش رو در قلبش نگه داشت ویادش نرفت

که چی بود واز کجا اومده بود.به نظر من سیب هیچ وقت مغرور نمی شه

سلام

دل آدم باید مث دانه نامحدود باشه طوری که چیزای زیادی درونش جا بگیره اما سیب فقط ظاهرش زیباست دلش تاریکه و هیچی توش جا نمیگیره دل اگه مث دریا بزرگ باشه می تونیم خوبیهای زیادی درونش جا بدهیم نه بدیهارو پس ما باید خصلت های نیکو رو در دلمون گسترش بدهیم نه خصلت های زشت رو.