21 – زنبور عسل حیوانی است که هرگز نمی خوابد زیرا تا کنون پدیده ای شبیه خواب در وی دیده نشده ، و در بهار و تابستان روزها شهد گلها را جمع آوریس و به کندو آورده و داخل سلول ها جمع می کند . شبها آنرا از سلولها مکیده در داخل عسلدانش غلیظ و تبدیل به عسل کرده و از راه جدار عسلدانش موادی به نام دیاستاز بر آن می افزاید . بنابر این عسل تنها شهد غلیظ شده گلها نیست ، بلکه مواد دیگری نیز به وسیله بدن زنبور عسل بر رویش اضافه شده ، همین مواد اضافه شده هستند که به عسل ارزش فوق العاده ای می دهند . دیاستاز ها در مقابل گرمای شدید مقاومت نداشته و به همین دلیل عسل داغ شده فاقد ارزش بیولوژیکی است .
22 – مقدار عسلی را که زنبور عسل در زمستان می خورد بطور متوسط باید یکصدم گرم برای هر زنبور حساب کرد که مصرف روزانه و زمستانه یک کندو با 10 هزار زنبور حدود 100 گرم می شود ، دلیل این مصرف کم هم این است که در هوای سرد زمستانی ( وقتی که گرما کمتر از 8 درجه بالای صفر باشد ) تمام وقت زنبور ها به صورت یک گلوله دور هم جمع شده و گرمایی را که بدنشان با خوردن عسل تولید می کند داخل آن گلوله حبس می کنند بطوری که هر چه هوار ی خارج سرد و طاقت فرسا باشد در نزدیکی های مرکز گلوله گرما بین 18 تا 20 درجه خواهد بود . هر یک از زنبور ها در این گلوله یک حرکت دائمی از سطح به داخل و از داخل به سطح انجام می دهند ، بدینوسیله زنبور های داخل گلوله که گرم شدند جا برای زنبور های سرد شده سطح گلوله باز می کنند و بعد از گرم شدن اینها جریان دادامه می یابد . بر خلاف همه زنبور ها ملکه همیشه در نزدیکی های مرکز گلوله زندگی می کند و به سطح نمی آید .