تبیان، دستیار زندگی

با سلام به تمام دوستان



در این قسمت در باره تاثیری که تماشای تلویزیون بر روی سلامتی افراد و خصوصا کودکان است مطالبی نوشته میشود


امیدوارم مورد استفاده قرار بگیرد

تلویزیون سه بعدی و اثرات آن بر سلامت

اثرات مضر تلویزیون‌های 3d

تماشای زیاد تلویزیون، كودكان را در معرض ابتلا به اختلالات روانی قرار می‌دهد

تلویزیون‌های سه بعدی برای زنان باردار، سالمندان و کودکان خطر دارند

در تاریکی تلویزیون نبینید

6 کاری که می‌توانید جایگزین تماشای تلویزیون کنید

سلامت: آقای دکتر! فیلم‌های ترسناک چه اثری بر سلامت روان ما می‌گذارد و چرا ساخت این فیلم‌ها تا این حد زیاد شده؟

سوال، سوال بسیار حساسی است. کما اینکه در حال حاضر در بسیاری از برنامه‌های تلویزیونی دنیا و فیلم‌های سینمایی، روند جاذبه‌مند و پرکششی در تولید فیلم‌های ترسناک به خصوص فیلم‌هایی که در یکی دو دهه اخیر ساخته شده است مشاهده می‌کنیم. یک زمان در فیلم‌هایی مانند آنچه آلفرد هیچکاک می‌ساخت، معانی و مفاهیم آموزشی و حتی ارزشی نهفته بود، ضمن اینکه پرجاذبه بود و آموزه‌های مضری هم به بیننده نمی‌داد اما در دو دهه اخیر بدآموزی‌ فیلم‌ها بدون تردید از لحاظ اثراتی که در روان فرد و در یادگیری روش‌های آزاردهنده دارد، قابل توجه است، ضمن اینکه تاثیرات سویی نیز در ذهن و روان فرد از نظر عاطفی باقی می‌گذارد. این کشش در واقع یک نوع تناقض است زیرا فیلم‌ها برای سرگرمی و لذت بردن و پر کردن اوقات فراغت ساخته می‌شوند تا فرد احساس آرامش و لذت کند، در حالی که عکس این قضیه پیش می‌آید. این تناقض در حدی است که کشش برای آزار دیدن بیشتر شکل پیدا می‌کند، به طوری که دهان فرد خشک می‌شود، تپش قلب می‌گیرد، اگر احساس گرسنگی داشته باشد، آن را از دست می‌دهد و تمام حواس‌اش را جمع می‌کند که فلان موضوع جنایی یا رفتار خشن فرد به کجا کشیده می‌شود. این تناقض به احساس بیننده که خشم فرو خورده خودش را در این فیلم‌ها متظاهر می‌بیند، برمی‌گردد، بنابراین آنچه که خود علاقه‌مند است به نوعی انجام دهد ولی به دلایل اجتماعی قادر به انجام آن نیست یا موانعی که موجب می‌شود فرد از انجام دادن این قبیل کارها ابا داشته باشد را توسط دیگران و در این قبیل فیلم‌ها مشاهده می‌کند. یادآوری چنین احساس‌های منفی در انسان، اثرات مطلوبی ندارد زیرا همان‌طور که گفتم در یادگیری و آموزش بیننده برای انجام کارهای غلط تاثیرگذار است، چرا که قبح موضوع از بین می‌رود. اگر تا به حال موانع اجتماعی، اخلاقی و عاطفی مانع از این می‌شد که فرد چنین کارهای خشنی را انجام دهد اما در این فیلم‌ها پرده‌دری شده و به راحتی می‌بینید که آدم‌ها می‌توانند جنایت کنند و به راحتی یکدیگر را بکشند، بنابراین این احتمال مطرح می‌شود که فرد از این قبح و اعمال خشونت‌آمیز نترسد و خود دست به انجام این قبیل کارها بزند.

.

سلامت: آیا نشان دادن صحنه‌های فجیع جرم و جنایت و کشتن آدم‌ها با این توجیه که دیگران عبرت بگیرند درست است؟

خیر به هیچ وجه این‌طور نیست و اصلا توجیهی ندارد. این امور می‌تواند در راستای مجازاتی که متناسب با جرم مرتکب شده توسط فرد خلافکار و در فضاهای اجرای احکام صورت می‌گیرد، انجام شود، بدون اینکه انتشار همگانی داشته باشد و در واقع نه تنها هیچ توجیهی برای پخش این قبیل برنامه‌ها از نظر روا‌ن‌شناختی وجود ندارد، بلکه اثرات منفی آن قطعی است. می‌توانیم اثرات آموزشی ناشی از کارهای خلاف که به افراد جامعه انتقال داده می‌شود که هر کس خلافکار است، نتیجه کارهای خلاف خود را به صورت مجازات می‌بیند را در قالب‌هایی که اثرات مطلوب روانی داشته باشد، انتقال دهیم. چرا باید چنین حکم اجرایی را بیاییم و همراه با مستنداتی که دال بر خلافکاری آن فرد است، ارایه کنیم؟ اگر این‌طور باشد، پس هر جنایتکاری را که مجازات می‌کنند باید در تلویزیون نشان بدهند که نتیجه عمل خلافکار این است. این به هیچ وجه روش مطلوبی نیست و ما به چنین برنامه‌هایی معترض‌ایم.

سلامت: آقای دکتر! شما در روز چقدر وقت‌تان را صرف تماشای تلویزیون می‌کنید؟

با نهایت تاسف خیلی خیلی خیلی کم. البته ما روان‌پزشکان کمتر با دید تاثیرپذیری به تلویزیون نگاه می‌کنیم، بلکه بیشتر با دید کنجکاوانه نگاه می‌کنیم تا ببینیم که برنامه‌هایی که ارایه می‌شود تا چه اندازه درست یا غلط است. انتقاد بر آنها وارد است یا می‌توانیم تحلیل‌هایی از آنها داشته باشیم؟ به هر حال ما هم مانند افراد دیگر جامعه برای اوقات فراغت‌مان انتظاراتی از تلویزیون داریم.