تبیان، دستیار زندگی

منبع:  روزنامه کیهان ( www.kayhannews.ir ) یاسر فروغی

یکی از موضوعاتی که در طول تاریخ پیش روی نظام جمهوری اسلامی بسیار مطرح بوده، موضوع توانایی ها و چالشهایی است که پیش روی ایران است. توجه به توانایی ها و چالشها فرصت این را می دهد تا با برنامه ریزی هدفمند، تمام پتانسیل ها به خوبی به کار گرفته شود و راهنمای سیاستمداران داخلی قرار گیرد. توجه به این توانایی ها و ضعف ها را می توان در قالب واقعیتهای نظام جمهوری اسلامی ایران به خوبی مورد توجه قرار داد. واقعیت ها مجموعه ای از توانایی ها و تهدیدهایی هستند که در درون و پیرامون ایران موجود هستند و عدم توجه به آن ها نگاه به ظرفیتهای داخلی را دچار فرسایش می کند.

در زیر تلاش خواهیم کرد تا به برخی از واقعیتهای پیش روی جمهوری اسلامی ایران توجه کرده و توضیحاتی را پیرامون هر یک برشمریم.

همانطور که رهبر فرزانه انقلاب فرمودند؛ »اگر ما دو نماد اصلی این جبهه را آمریکا و رژیم صهیونیستی بدانیم، و غرب را دنبال سر اینها بدانیم، واضح است که اینها ضعیف تر شده اند. امروز رژیم صهیونیستی بمراتب ضعیف تر از بیست سال قبل و سی سال قبل است. بعد از حوادث شمال آفریقا و مسئله ی مصر، رژیم صهیونیستی بشدت تضعیف شده است؛ هم از درون دچار مشکل است، هم از بیرون مشکلات بی نهایتی دارد. آمریکای امروز هم آمریکای زمان ریگان نیست؛ اینها به مراتب عقب رفتند. در عراق وضعشان آن جوری شد؛ در افغانستان روزبه روز وضعشان بدتر شده است؛ در سیاستهای خاورمیانه ای شان شکست خوردند؛ در جنگ سی وسه روزه، عاملشان که رژیم صهیونیستی است، شکست خورد؛ در جنگ بیست و دو روزه، عاملشان که رژیم صهیونیستی است، نتوانست در مقابل یک میلیون و اندی انسان بی دفاع کاری از پیش ببرد. اینها واقعیتهای خیلی مهمی است. بنابراین اینها ضعیف شده اند. اینها نسبت به بیست سال قبل و سی سال قبل به مراتب ضعیف ترند. این هم یک واقعیت دیگر است . »

خیابانی شدن درگیری های نظام سلطه با مردم کشورهای خود، یکی از واقعیتهایی است که حتی رسانه های وابسته و جیره خوار این مستکبران نیز آن را انکار نکرده اند. اروپا طی دو سه سال اخیر دچار به گل نشستن اقتصاد خود شده است و آمریکا در مقابله با جنبش ۹۹ درصدی قرار گرفته است. بحران هویت شکل گرفته در این کشورها که منبعث از نوع برخورد ابزاری با فرهنگ، فرد و جامعه توسط سرمایه داری و سرمایه داران است، خود موید این قضیه است که غرب در حال از دست دادن مشروعیت خود و شروع فصل جدیدی از بحران در مشروعیت خود شده است. نگاهی به تاریخ تحولات نظام های غربی نشان دهنده و موید این است که در هیچ برهه از تاریخ اقتصاد و سیاست و حتی فرهنگ این کشورها به لجام گسیختگی شرایط فعلی نبوده است.

«همین چند دولت غربی، خودشان و اطرافیانشان دچار بحرانند. با این بحران اقتصادی ای که در اروپا وجود دارد، اتحاد اروپا جداً در تهدید است، یورو جداً مورد تهدید است. آمریکا هم به نحو دیگری؛ کسری بودجه ی فراوان، قرض فراوان، فشار مردم، حرکت ضد وال استریت، حرکت به قول خودشان نود و نه درصدی. اینها حوادث مهمی است. البته وضع اروپا از آمریکا بدتر است؛ چند دولتشان سقوط کردند. الان در چندین کشور اروپائی بی ثباتی وجود دارد . »

رهبر معظم انقلاب در تفاوت بین مشکلاتی که کشورهای غربی را در برگرفته و مشکلاتی که در ایران وجود دارد تاکید کردند که؛ «مشکلات آنها با مشکلات ما فرق هم میکند. مشکلات اقتصادی و بحران اقتصادی اروپا با مشکلات اقتصادی ای که ما احیاناً دچارش می شویم، متفاوت است. مشکلات ما مثل مشکلات یک گروه کوهنورد است که دارد در راهی حرکت میکند. راه سختی است و البته مشکلاتی دارد؛ گاهی آب می خواهند، گاهی غذا می خواهند، گاهی مشکلات دارند، گاهی به یک مانعی برخورد می کنند؛ اما دارند طرف بالا می روند. مشکلات ما از این قبیل است. مشکلات اروپائی ها مثل اتوبوسی است که زیر بهمن گیر کرده. سالها خود آنها بدون اینکه بدانند، مقدمات این مشکل را فراهم کردند. این فاصله های طبقاتی، این غلبه ی سازوکار ربا در مسائل مادی، این تقویت زورمندان مادی، این نفوذپذیری از صهیونیستهای پول پرست و مال پرست، آنها را دچار مشکلاتی کرده؛ این بهمنی است که روی سرشان افتاده. بنابراین مشکلات آنها با مشکلات ما خیلی متفاوت است. این هم یک واقعیت است . »

تحولات و بیداری اسلامی؛ مقاومتی که توسط نظام جمهوری اسلامی ایران در مقابل استکبار و نظام سلطه شروع شده است، با احتساب نتیجه ای که طراحی کرده است، موید موفقیتهای منطقه ای و بین المللی برای این کشور بوده و هست. یکی از این موفقیتها در شروع بیداری در ملتهای کشورهای اسلامی است. مصر، اردن، تونس، عربستان، بحرین و ... کشورهایی هستند که در آن ها بیداری شکل گرفته است. اطلاق عنوان جعلی بهار عربی به انقلاب های کشورهای اسلامی نه تنها اجحاف در مورد مبارزه ملتهای این کشورها محسوب می شود، بلکه منبعث از شیطنت شاخه رسانه ای نظام سلطه برای دور کردن آنها از جمهوری اسلامی نیز محسوب می شود. اقدامی که به هیچ وجه غیرقابل انکار نیست. البته که اسلامی بودن این انقلاب ها نیز قابل انکار نبوده و نیست. روی کار آمدن اخوان المسلمین بر صدر حکومت در مصر و تلاشهای شیعیان در عربستان و بحرین را چگونه می توان ناشی از خیزش ملی گرایی و شوونیزم عرب دانست؟

همه این گزاره ها موید توان تأثیر گذاری جمهوری اسلامی ایران به عنوان واقعیت موجود در جهان و منطقه است. ایران کشوری با پتانسیل بسیار وسیع بوده که این توانایی ها به صورت دومینو کشورهای منطقه را بیدار کرده و برای تحقق مطالبات مغفول مانده والبته اسلامی خود دست به مخالفت با نظام سیاسی مستقر بر کشور خود زده و انقلاب هایی را به انجام رسانده اند که به صورت پتانسیلی برای این کشور محسوب می شود.

توجه به دستاوردها و ضعف ها؛ با توجه به همه موارد فوق، نتیجه گرفته می شود که توان تاثیرگذاری جمهوری اسلامی ایران به سبب دستاوردهایی که این کشور در طول سی واندی سال به دست آورده است بسیار بالا است. اما این به این معنا نیست که وضعیت فعلی کشور، وضعیت مطلوب باشد، بلکه برای رسیدن به آرمان های انقلاب اسلامی ایران و هدفهای جمهوری اسلامی که در ۱۴۰۴ محقق خواهد شد و قدرت اول منطقه شدن به لحاظ اقتصادی بایستی تلاش های زیادی کرد. لذا رسیدن به این مهم محقق نخواهد شد جز با وحدت در عرصه داخلی و ایمان و باور به آرمانهای رهبران نظام اسلامی.

داشتن اعتماد به نفس ملی یکی از مهم ترین دستاوردهایی است که ایران برای داشتن کشوری الگو می تواند آن را کانالیزه کرده و برای رسیدن به آن توان ملی را به کار برد