تبیان، دستیار زندگی

ماه رمضان، ماه رحمت و مغفرت الهی، ماه فضیلت، در راه است به همین دلیل بر آن شدم تا با کمک شما دوستان گرامی و همیشگی انجمن های تخصصی تبیان داستان های متفاوت و زیبایی از قرآن این کتاب آسمانی در این ماه الهی را برای شما عزیزان در این تایپیک قرار دهم. امیدوارم استفاده کنید.

نکته های قابل توجه:

1- با توجه به پیشنهاد دوستان گرامی و به خصوص جانشین محترم و عزیز انجمن قرآن و عترت این پست روزانه با دو مطلب توسط من بروز می شود.( البته انشاءالله با کمک دوستان تعداد دفعات بروز شدن بالا می رود )

2- مطالب با حجم کم گلچین شده است و از زدن مطالب با حجم بالا معذورم و اگر دوستان مطالب با حجم بالا خواستند بزنند آن را به چند پست تقسیم کنند.

3-  به دلیل راحتی در خواندن خط تمام مطالب Tahoma و اندازه آن 13 در نظر گرفته شده است.

4- برای خواندن مطالب مرتبط با همین موضوع ولی با حجم بالا به وبلاگم مراجعه کنید.

سلام

آقای رجبعلی خیاط (نکو گویان)توصیه میکردند که در صبح سوره صافات و درشب سوره حشر خوانده شود.

اعتراض پادشاه روم به آیه قرآن

در زمان خلیفه دوم ، سفیرى از جانب قیصر روم به مدینه آمد، و اظهار داشت : من سخنى با خلیفه مسلمانان دارم . او را پیش خلیفه بردند. او به خلیفه گفت:شما ما را به دین اسلام دعوت مى كنید و حال آنكه خودتان در دین اسلام ، شك و تردید دارید؟ خلیفه گفت : چطور؟ سفیر جواب داد: مگر شما هر روز در فریضه نماز، این كلام را نمى گوئید؟ )اِهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقیمَ.):(خدایا! ما را به راه راست ، هدایت فرما.) پس اگر خود را حق مى دانید و راه حق را یافته اید؟ این طلب هدایت به راه راست چه معنى دارد؟
خلیفه و اطرافیان متحیر ماندند؛ ماجرا را به حضرت امیرعلیه السّلام رساندند. حضرت فرمود: مراد از (اِهْدِنا) یعنى : همچنانكه بما توفیق عطا فرمودى ، تا عبادت و بندگى ترا، در گذشته و حال بجا آورده ایم ، همچنان ما را توفیق عنایت فرما، در بقیه عمر خود نیز عبادت ترا بكنیم ؛ و ما را در صراط مستقیم ثابت و پایدار بدار

اقتباس از قرآن

دیوانه اى در شهر بغداد، از دست كودكان فرار مى كرد و بچه ها او را دنبال كرده و به او سنگ مى زدند. دیوانه در حال فرار، به مقابل خانه یكى از بزرگان ثروتمند شهر رسید؛ و آن شخص نامدار، در سكّوى خانه خویش ‍ نشسته و غلامان و نوكرانش ، در اطراف او صف زده بودند.
دیوانه به پیش او دویده و این آیه را خواند: (یا ذَالْقَرْنَیْنِ اِنَّ یَاءجُوجَ وَ مَاءجُوجَ مُفْسِدُونَ فى الاَْرْضِ: اى ذوالقرنین ! یاجوج و ماءجوج در این سرزمین فساد مى كنند)؛ (فَهَلْ نَجْعَلُ لَكَ خَرْجَاً): آیا ممكن است ما هزینه اى بتو بدهیم ؟ (عَلى اَنْ تَجْعَلَ بَیْنَنا وَ بَیْنَهُمْ سَدّاً): كه میان ما و آنها سدّى ایجاد كنى ؟ آن بزرگ مرد، از اقتباس او به این آیه ، شگفت زده شده و آن دیوانه ، در نظر او بزرگ جلوه كرد؛ او را مورد تحسین قرار داده و بچه هاى بى ادب را از او دور ساخت ، و با احترام او را به منزل برده و بعد از پذیرائى مقامش را گرامى داشت .

انتخابِ آیات قرآن

بنان طُفیلى ، دانشمندى ادیب و در عین حال ظریف و شوخ طبع بود. روزى از او پرسیدند: از كلام الله مجید كدام آیه را بیشتر دوست دارى ؟ گفت : آیه ما لَكُمْ اَلا تَاْكُلُوا:شما را چه شده كه نمى خورید؟ گفتند: كدام امر و دستور خداوند را بیشتر عمل مى كنى ؟ گفت : كُلُوا وَاشْرَبُوابخورید و بنوشید.
پرسیدند: كدام دعا را از قرآن ورد خود ساخته اى ؟ جواب داد: رَبَّنا اَنْزِلْ عَلَیْنا مائِدَةً مِنْ السَّماء پروردگارا به ما از آسمان ، خوانى پر از طعام بفرست . پرسیدند: از احادیث نبوى ، كدام را انتخاب كرده اى ؟ گفت : این حدیث را: لَوْ دُعیتُ اِلى كُراعٍ لاََجِبْتُ:یعنى اگر مرا به میهمانى پاچه گوسفند دعوت كنند، اجابت كرده و در آنجا حاضر مى شوم

انجیر در قرآن

شخصى خوش ذوق ، به درِ خانه یكى از بزرگان شهر آمد -كه به بخل و مال دوستى معروف بود- و از لاى در طبقى پر از انجیر را دید كه در برابر صاحبخانه نهاده اند و آنرا با اشتیاق تمام مى خورد. ظریف ، در را به صدا در آورد، و مرد بخیل ، با شنیدن صداى در، طبق انجیر را در زیر میز پنهان كرد. وقتى میهمان وارد منزل شد، صاحبخانه پرسید: چه كسى هستى و چه هنر دارى ؟ گفت : مردى حافظ و قارى قرآنم ، و قرآن را به ده قرائت و با صوت زیبا مى خوانم
میزبانِ بخیل گفت : چند آیه از قرآن برایم بخوان . میهمان با صداى بلند و صوتى دلنشین ، این آیات را شروع كرد: بسم الله الرحمن الرحیم وَالزَّیْتُونِ وَ طُورِ سینینَ وَ هذا الْبَلَدِ الاَْمینْ:قسم به زیتون و سوگند به طور سینین و قسم به این شهر اَمْن (مكه) خواجه میزبان ، با لحنى اعتراض آمیز گفت : وِالتّین چه شد؟ و میهمان جواب داد: در زیر میز پنهان شد

اى كاش این آیه را فراموش نمى كرد!

كاظم بن محمد، مؤ لف كتاب جلبندى اسرار مى نویسد: در ارزنه الروم ، با یكى از اهالى آنجا صحبت مى كردیم ، تا سخن به شخصیت عایشه ، همسر پیامبرصلّى اللّه علیه و آله رسید. او گفت : این عجمها چقدر نادان و كم فهم هستند. فاطمه ، دختر پیامبرصلّى اللّه علیه و آله را به عایشه ترجیح مى دهند و او را از عایشه بالاتر و با فضیلتر مى دانند و حال آنكه عایشه سى هزار حدیث ، از پیامبر نقل كرده و در حفظ داشت ؛ بخلاف فاطمه ، كه صد حدیث از وى نقل نشده است .
گفتم : اى كاش عایشه عوض حفظ سى هزار حدیث ، این آیه قرآن را فراموش نمى كرد كه خداوند مى فرماید: (وَ قَرْنَ فى بُیُوتِكُنَّ وَ لاتَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِیَّةِ الاُْولى:اى همسران پیامبر! در خانه هاى خود بمانید، و همچون دوران جاهلیتِ نخستین در میان مردم ظاهر نشوید(

ایرانیان در قرآن

امام باقرعلیه السّلام مى فرماید: پیامبر اكرم صلّى اللّه علیه و آله وقتى این آیه را خواند: (وَ اخَرِینَ مِنْهُمْ لَمّا یَلْحَقُوا بِهِمْ وَ هُوَ الْعَزیزُ الْحَكیمُ:و پیامبر اسلام صلّى اللّه علیه و آله همچنین براى گروه دیگرى از مؤ منان غیرعرب فرستاده شده كه هنوز به مؤ منان ملحق نشده اند و او عزیز و حكیم است )
شخصى پرسید: این افراد كیستند؟ جناب سلمان فارسى ، در حضور حضرت رسول صلّى اللّه علیه و آله نشسته بود پیامبر اكرم صلّى اللّه علیه و آله دست خود را بر شانه سلمان گذاشته و فرمود: (لَوْ كانَ الاْیمانُ فى الثُّرَیّا لَنا لَهُ رِجالٌ مِنْ هؤُلاءِ:اگر ایمان در ستاره ثریا باشد مردانى از طایفه همین سلمان به آن نائل مى شوند.) یعنى اگر ایمان در دورترین و سخت ترین نقاط عالم باشد، عدّه اى از ایرانیان ، به آن نائل خواهند شد.

سید قطب در تفسیر خود می نویسد: زمانى ما شش نفر مسلمان با یك كشتى مصرى اقیانوس اطلس را به سوى نیویورك مىپیمودیم.مسافران كشتى 120 مرد و زن بود و جز ما كسى در میان مسافران مسلمان نبود.در روز جمعه به این فكر افتادیم كه نماز جمعه را در قلب اقیانوس و بر روى كشتى انجام دهیم و علاوه بر اقامه فریضه مذهبى یك حماسه اسلامى در مقابل یك مبشر مسیحى كه در داخل كشتى نیز دست از برنامه تبلیغى خود بر نمی داشت بیافرینیم، بخصوص كه او حتى مایل بود ما را هم به مسیحیت دعوت كند.ناخداى كشتى كه یك نفر انگلیسى بود موافقت كرد و به كاركنان كشتى نیز كه همه از مسلمانان آفریقا بودند اجازه داده شد كه با ما نماز بخوانند و آنها از این موضوع بسیار خوشحال شدند.زیرا این نخستین بارى بود كه نماز جمعه بر روى كشتى انجام می گرفت.من به خواندن خطبه نماز جمعه پرداختم و جالب توجه اینكه مسافران غیر مسلمان اطراف ما حلقه زده بودند و با دقت به انجام این فریضه اسلامى نگاه مىكردند.پس از پایان نماز گروه زیادى از آنها نزد ما آمدند و این موفقیت را به ما تبریك گفتند، ولى در میان این گروه خانمى بود كه بعدها فهمیدم یك مسیحى یوگسلاوى است كه از جهنم «تیتو» و كمونیسم او، فرار كرده است.او فوقالعاده تحت تأثیر نماز ما قرار گرفته بود به حدّى كه اشك از چشمانش سرازیر بود و قادر به كنترل خویشتن نبود.به زبان انگلیسى ساده و آمیخته با تأثیر شدید و خضوع و خشوع خاصّى سخن می گفت...به او گفتیم كه ما با لغت عربى صحبت می كردیم.ولى او گفت:هر چند یك كلمه از مطالب شما رانفهمیدم امّا بوضوح دیدم كه این كلمات آهنگ عجیبى داشت.امّا از این مهمتر مطلبى كه نظر مرا فوق العاده به خود جلب كرد این بود كه در لابهلاى خطبه شما جملههایى وجود داشت كه از بقیه ممتاز بود.آنها داراى آهنگ فوق العاده مؤثر و عمیقى بودند.آنچنان كه لرزه براندام من می انداخت.یقیناً این جمله ها مطالب دیگرى بودند.فكر می كنم شمابه هنگامى كه این جمله ها را ادا مى كردید وجودتان از روح القدس جان می گرفت! من كمى فكر كردم و متوجه شدم این جمله ها همان آیاتى از قرآن بود كه من در اثناى خطبه و در نماز آنها را می خواندم.این موضوع ما را تكان داد و متوجه این نكته ساخت كه آهنگ مخصوص قرآن آنچنان مؤثر است كه حتى بانویى را كه یك كلمه از مفهوم آن را نمىفهمد تحت تأثیر شدید خود قرار می دهد.

موفق باشید

فی امان الله

ایرانیان در قرآن

امام باقرعلیه السّلام مى فرماید: پیامبر اكرم صلّى اللّه علیه و آله وقتى این آیه را خواند: (وَ اخَرِینَ مِنْهُمْ لَمّا یَلْحَقُوا بِهِمْ وَ هُوَ الْعَزیزُ الْحَكیمُ:و پیامبر اسلام صلّى اللّه علیه و آله همچنین براى گروه دیگرى از مؤ منان غیرعرب فرستاده شده كه هنوز به مؤ منان ملحق نشده اند و او عزیز و حكیم است )
شخصى پرسید: این افراد كیستند؟ جناب سلمان فارسى ، در حضور حضرت رسول صلّى اللّه علیه و آله نشسته بود پیامبر اكرم صلّى اللّه علیه و آله دست خود را بر شانه سلمان گذاشته و فرمود: (لَوْ كانَ الاْیمانُ فى الثُّرَیّا لَنا لَهُ رِجالٌ مِنْ هؤُلاءِ:اگر ایمان در ستاره ثریا باشد مردانى از طایفه همین سلمان به آن نائل مى شوند.) یعنى اگر ایمان در دورترین و سخت ترین نقاط عالم باشد، عدّه اى از ایرانیان ، به آن نائل خواهند شد.

اینگونه دعا كن

پیامبر بزرگوار اسلام صلّى اللّه علیه و آله همواره جویاى حال یاران خویش بود. روزى ، شنید كه یكى از یارانش ، بیمار شده به عیادت او رفت و جویاى حالش شد. بیمار گفت : نماز مغرب را به شما به جماعت خواندم ، شما سوره قارعه را خواندى ، آنچنان تحت تاءثیر قرار گرفتم كه به خدا عرض ‍ كردم : خدایا! اگر در نزد تو گنهكارم ، طاقت عذاب آخرت را ندارم ، در همین دنیا مرا عذاب كن . اكنون مى بینید كه بیمار شده ام .
پیامبر فرمود: دعاى درستى نكرده اى ، مى بایست در دعا، از قرآن سرمشق بگیرى ؛ آنجا كه مى فرماید: (رَبَّنا آتِنا فى الدُّنْیا حَسَنَةً وَ فى الاَّْخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنا عَذابَ النّارِ:پروردگارا هم در دنیا و هم در آخرت ، به ما پاداش نیك بده و ما را از عذاب دوزخ نگهدار). آنگاه پیامبرصلّى اللّه علیه و آله براى او دعا كرد و او از بیمارى نجات یافت