تبیان، دستیار زندگی

با رجوع به فرهنگ و تمدن ایرانی درمی یابیم که به وجود آمدن کت و شلوارهای امروزی ریشه در فرهنگ ایرانی دارد. 
  
با رجوع به فرهنگ و تمدن ایرانی درمی یابیم که به وجود آمدن کت و شلوارهای امروزی ریشه در فرهنگ ایرانی دارد.

امروزه بیش تر مردمان جهان، پوشاک کهن خود را به دلیل دست و پاگیر بودن کنار گذاشته اند و اکنون پوشاکی را بر تن می کنند که هم زیبا و هم راحت باشد. با وجود این، برخی از پوشاک کهن به دلیل آن که در همان روزگاران کهن دو ویژگی زیبایی و راحتی را با خود داشته اند هم چنان ماندگار شده اند و خواهان دارند.

در این میان یکی از پوشاک های کهن ایرانی، یعنی کت و شلوار، نه تنها تا روزگار ما برجای مانده بلکه تبدیل به پوشاکی جهانی شده است و در بیش تر همایش های سیاسی، ورزشی، علمی و فرهنگی، پوشاک رسمی به شمار می آید.

● ورود کت و شلوار به اروپا

لیلی کاشانی طراح پارچه و لباس نیز ضمن تأیید سخنان خانم نبی زاده می گوید: "مسلم است که خاستگاه اولیه ی کت و شلوار در ایران قرار دارد. زیرا نخستین ابزار ریسندگی نیز در نزدیکی بهشهر در غار کمربند پیدا شده است که مربوط به هفت هزار سال پیش از میلاد مسیح در تپه ی سیلک است، هم چنین آینه ای پیدا شده است که رشته هایی از کتاب روی آن دیده می شود. از سوی دیگر در کهن ترین بخش شوش، سوزنی سوراخ دار یافت شده است و این مطلب و شواهد نشان گر این موضوع است که اساسا" بافندگی و ریسندگی برای اولین بار در ایران، به تجربه ی مردمان اولیه رسیده و پس از آن برای اولین بار ایرانیان از شلوار و بالاپوش هایی که به مرور زمان به کت های امروز بدل شده، استفاده می نمودند. اما اگر بخواهیم در مورد خاستگاه اولیه و اصلی کت و شلوار در اروپا آن هم نزدیک به شکل امروزی آن صحبت کنیم، باید گفت که کت و شلوار از قرن نوزدهم میلادی در اروپا مورد توجه همگان واقع شد. اولین کت و شلوار را مربوط به کشور آلمان می دانند و طبق اطلاعات به دست آمده از ظاهر آن کت چهارخانه و شلوار کوتاه تا بالای قوزک پا بود و اسم این نوع کت و شلوار به «زیزو» مشهور بوده است.

وقت دقیقا" آن چیزی است که در دنیای امروز ما همواره به آن نیازمندیم. در نتیجه می توان به این نقطه رسید که استفاده از کت و شلوار رو به کاهش است.

مسلم است که طبیعی بدانیم این نوع خاص از پوشاک ابتدا در بین اروپاییان رونق یافته و این به جهت آن است که کت و شلوارها غالبا دارای آستری بوده اند و به نوعی پوشاک فصل سرما به حساب می آمده اند. با این همه به عقیده ی من استفاده از کت و شلوار وابسته به فرهنگ و مد کشوری است که فرد در آن زندگی می کند.

لیلی کاشانی در مورد رنگ های مد کت و شلوار در فصل های مختلف می گوید: "به علت این که بی نهایت برند در دنیا هست نمی شود گفت رنگ سال آبی است یا قهوه ای و هر برندی رنگ خاص خودش را دارد. بیش تر جریان رنگ در کشورهای آسیایی باب می شود و آن هم به این علت است که برندهای مشهور کشورهای اروپایی و آمریکایی نیاز به بازاری دارند برای فروش ته مانده ی محصولات خود و خوب چه جایی برای آب کردن این ته مانده بهتر از آسیاست."

به اعتقاد کارشناسان طراحان لباس، شواهد بسیاری از اثرپذیری مردمان فرهنگ های دیگر از پوشاک ایرانی در دست است. برای مثال، چینی ها در دوره ی «تانگ» پوشاک ایرانی را پسندیدند و عرب ها نیز پس از ورود به ایران به پوشیدن شلوار روی آوردند و آن را سروال نامیدند.

به همین دلیل کت و شلوار ایرانی در فرهنگ های دیگر پذیرفته شد و هم چنان تا روزگار کنونی خواهان پیدا کرد که هم زیباست و هم دست و پاگیر نیست چرا که از همان آغاز به صورت پوشاک مناسب کار طراحی شد.