علل صافی كف پا
در بسیاری موارد علت مادرزادی (اكثرا به علت شلی لیگامانی)و یا ارثی است. ولی ممكن است در اثر ضعف یا فلج برخی از عضلات نیز به وجود آید.
در بعضی از كودكان,رباطهای پا شل هستند و این سبب می شود كه انحنای طولی در هنگام ایستادن از بین برود و حالت پای صاف انعطاف پذیر ایجاد شود. این قضیه به خصوص در كودكانی كه مبتلا به سندروم داون هستند و در آنها عضلات و رباطهای بدن بسیار شل هستند,شدت می یابد.
چرخش اندام تحتانی به سمت خارج,به هر علتی كه باشد,موجب فشار بیشتر روی فسمت داخلی پا در موقع راه رفتن و كف پای صاف می شود.
به طور كلی موارد زیر فرد را برای ابتلاء به كف پای صاف مستعد می كند:
1- وراثت
2- مادرزادی
3- بیماریهایی مانند فلج اطفال,اختلالات تغذیهای عضلانی(دیستروفی),نرمی استخوان و غیره
4- شلی لیگامان:طبیعی بودن قوسهای طولی و عرضی مربوط به ترتیب و شكل استخوانها و مفاصل مربوط به استخوانهای مچ پا و نیز فدرت لیگامانهایی است كه آنها را به یكدیگر متصل می كند.
5- ضعف عضلانی:ضعیف بودن عضلات به داخل چرخاننده پا كه سیستم حمایت ثانویه برای قوس طولی می باشند,منجر به چرخش شدید در پا می شود.
6- كوتاهی:كوتاهی عضلات مختلف در اندام تحتانی باعث بروز چرخش در پا می شود.
7- اختلاف طول اندام تحتانی
8- عدم تحرك به مدت طولانی
9- وزن زیاد
10- ایستادن طولانی مدت در مشاغلی نظیر دندانپزشكی و آرایشگری
11- پوشیدن كفشهای نامناسب به مدت طولانی مانند كفشهای تنگ,پاشنه بلند و پنجه باریك.
12- عادات وضعیتی غلط مانند نشستن به شكلW
13- تغییر شكلهای اندام تحتانی كه سبب می شود پا به صورت جبرانی به خارج بچرخد مثل زانوی پرانتزی,زانوی ضربدری,شست كج,كمانی شدن تیبیا و چرخش قدامی ران.