تبیان، دستیار زندگی

تاریخچه آندروید

در ابتدا لینوکس برای استفادهٔ ریزپردازنده ها با معماری ۸۰۳۸۶ اینتل طراحی شده بود؛ اما امروزه انواع گوناگون معماری ها را پشتیبانی می کند و در انواع و اقسام وسایل از کامپیوترهای شخصی گرفته تا ابر رایانه ها و تلفن های همراه به کار می رود. این سیستم عامل که در ابتدا بیشتر توسط افراد مشتاق گسترش پیدا می کرد و به کار گرفته می شد، توانسته است پشتیبانی شرکت های سرشناسی چون آی بی ام و هیولت-پاکارد را به دست آورد و با بسیاری از نسخه های خصوصی یونیکس رقابت کند. طرفداران لینوکس و بسیاری از تحلیل گران این موفقیت را ناشی از استقلال از فروشنده، کم هزینه بودن پیاده سازی، سرعت بالا، امنیت و قابلیت اطمینان آن می دانند.

پیشینه : در سال ۱۹۸۴ میلادی ‏ریچارد استالمن که رئیس بنیاد نرم افزارهای آزاد بود پروژه گنو (GNU) را آغاز کرد. در این پروژه که یک جنبش نرم افزاری محسوب می شد برنامه نویسان با یکدیگر همکاری می کردند که این همکاری تا به حال نیز ادامه دارد.
آن زمان بیشتر ابزارهای پروژه گنو که با زبان برنامه نویسی سی و اسمبلی نوشته شده بود آماده کار بود و تنها یک هستهٔ مناسب و آزاد کم بود. حتی سیستم عامل مینیکس نیز با وجود در دسترس بودن کد منبع آن، آزاد نبود و حق نشر مخصوص داشت. کار در پروژه گنو به سمت طراحی یک هسته مناسب متمرکز می شد اما به نظر می رسید که برای ایجاد این هسته حداقل چند سال دیگر زمان نیاز است.
این تأخیر برای لینوس تُروالدز قابل تحمل نبود. بنابراین خودش دست به کار شد و با الهام از کد مینیکس کار را آغاز کرد. سرانجام در ۲۵ اوت سال ۱۹۹۱ در ساعت ۲۰:۵۷ (به وقت گرینویچ) پیامی تاریخی به گروه خبری comp.os.minix از طرف لینوس بندیک تُروالدز ارسال شد. او یک دانشجوی فنلاندی بود که آن زمان در دانشگاه هلسینکی درس می خواند.

متن پیام او چنین بود:

لینوکس برخلاف مینیکس (یک سیستم عامل ساده نوشته شده توسط پروفسور آندرو تاننبام که برای آموزش طراحی سیستم عامل به کار می رفت) که از معماری میکروکرنل استفاده می کرد، با ایده هسته های مونولیتیک طراحی شده بود. اولین نسخهٔ لینوکس در سپتامبر ۱۹۹۱ در اینترنت منتشر شد. دومین نسخه آن به فاصلهٔ کمی در اکتبر همان سال منتشر شد.[۱] از آن پس هزاران برنامه نویس و هکر در سراسر دنیا در این پروژه شرکت کردند. مقالهٔ «کلیسای جامع و بازار» مدل گسترش هسته لینوکس و نرم افزارهای مشابه را تشریح می کند.
پنگوئن تاکس نشانه و مایه خوش شانسی هستهٔ لینوکس است. لینوس تُروالدز مالک علامت تجاری لینوکس است که به عنوان «نرم افزار سیستم عامل رایانه برای تسهیل در استفاده و عملیات رایانه» به ثبت رسیده است.مجوز : هستهٔ لینوکس و بیشتر بخش های گنو تحت اجازه نامه عمومی همگانی گنو (جی پی اِل) منتشر می شوند. جی پی ال لازم می داند که تغییرات کد منبع و کارهای مشتق شده نیز تحت مجوز جی پی ال منتشر شوند.

گنو/لینوکس :
ریچارد استالمن
از آن جایی که ابزارهای گنو که بخش عمدهٔ توزیع های لینوکس را تشکیل می دهند از پروژه سیستم عامل آزاد گنو (که بسیار سابقه دارتر از هستهٔ لینوکس است) ریشه گرفته اند، ریچارد استالمن و بنیاد نرم افزار آزاد درخواست کرده اند که سیستم ترکیب شده (از هستهٔ لینوکس و ابزارهای گنو) بدون توجه به نام توزیع اش، «گنو/لینوکس» خوانده شود.
برخلاف این که بعضی از توزیع ها (مانند «گنو/لینوکس دبیان») از این نام استفاده می کنند، بسیاری تنها به گفتن «لینوکس» اکتفا می کنند. تفاوت بین هستهٔ تروالدز و سیستمی که شامل این هسته است، همیشه باعث سردرگمی ست و نام گذاری همچنان بحث انگیز باقی مانده است.

توزیع های لینوکس : لینوکس تقریباً همیشه یکی از اجزاء یک توزیع لینوکس (به انگلیسی: Distro) است. توزیع های لینوکس توسط افراد، گروه های نه چندان متشکل و سازمان های حرفه ای گوناگون ایجاد می شوند. این توزیع*ها شامل تعدادی نرم*افزار سیستم و برنامه های کاربردی به همراه روالی مشخص برای نصب آن ها بر رایانه هستند. توزیع ها معمولاً برای منظورهای مختلفی از جمله محلی سازی، پشتیبانی از یک معماری خاص، کاربردهای بی درنگ (real-time applications) و سامانه های توکار (embedded systems) به وجود می آیند و برخی از آن ها آگاهانه تنها از نرم افزارهای آزاد استفاده می کنند.
یک توزیع همه-منظورهٔ معمولی شامل هسته لینوکس، کتاب خانه ها و ابزارهای گنو، پوسته های خط فرمان و انبوه بی شماری از نرم افزارهای کاربردی از مجموعه های اداری و سیستم پنجره ای اِکس گرفته تا مفسرها، ویرایشگرهای متن و ابزارهای علمی است.

گستره : در بیش از یک میلیارد دلار: برآورد اندازه گنو/لینوکس که مقاله تحقیقی است بر روی توزیع رِدهت ۷٫۱، تعداد خطوط کد منبع (source lines of code – SLOC) ۳۰ میلیون عنوان شده است. در این تحقیق با استفاده از روش (Constructive Cost Model – COCOMO) برآورد شده است که بر روی این توزیع نزدیک به ۸ میلیون نفر-سال کار گسترش انجام گرفته است. چنانکه این نرم افزار با روش های متعارف خصوصی گسترش می یافت، هزینه گسترش اش در ایالات متحده با روش های گسترش متعارف خصوصی بالغ بر ۱/۰۸ میلیارد دلار (با قیمت دلار سال ۲۰۰۰) می شد.
بخش بزرگی از کد (۷۱٪) با زبان برنامه نویسی C نوشته شده است اما از بسیاری از زبان های دیگر همچون ++C، لیسپ، اسمبلی، پرل، فرترن، پایتون و زبان های اسکریپت نویسی گوناگون استفاده شده است. اندکی بیش از نیمی از خطوط کد، تحت مجوز عمومی گنو (جی پی اِل) هستند. هسته لینوکس ۲٫۴ میلیون خط کد است و ۸٪ کل کد را تشکیل می دهد.
در پژوهشی که پس از آن انجام شد، به نام شمردن سیب زمینی ها: اندازه دِبی ین۲٫۲ همان تحلیل بر روی لینوکس دِبی ین ۲٫۲ انجام گرفت. این توزیع دارای بیش از ۵۵ میلیون خط کد بود که هزینه گسترش اش با روش های گسترش متعارف خصوصی بالغ بر ۱٫۹ میلیارد دلار (با قیمت دلار سال ۲۰۰۰) می شد.

کاربردهای سیستم عامل های شکل گرفته بر پایه لینوکس : در گذشته یک کاربر لینوکس برای پیکربندی و نصب سیستم خود، نیازمند دانش بالایی از رایانه بود. این دلیل به علاوه جذاب بودن دسترسی به درون سیستم، باعث شده بود که به طور سنتی کاربران لینوکس را (بر خلاف کاربران ویندوز یا مَک اواِس) کسانی شکل بدهند که با تکنولوژی بیشتر دمخور هستند. افرادی که معمولاً با القاب «هَکِر» و «گیک» شناخته می شوند. این نگرش در سال های اخیر با افزایش راحتی کار در لینوکس و گسترده شدن استفاده از بسیاری از توزیع ها، اعتبار خود را از دست داده است. لینوکس در بازار سرورها و کاربردهای ویژه (مانند پردازش تصویر و سرویس های وِب) پیشرفت قابل ملاحظه ای کرده و در حال ورود به بازار بزرگ رایانه های رومیزی است.

لینوکس اساس مجموعه نرم افزار سرور موسوم به ل.آ.م.پ ((ل)ینوکس، (آ)پاچی، (م)ای اس کیوال, (پ)رل/(پ)ی اچ پی/(پ)ایتان) را تشکیل می دهد که میان گسترش دهندگان وب محبوبیت گسترده ای کسب کرده است. بدلیل پایداری و انعطاف لینوکس، این سیستم عامل حضور پررنگی به عنوان سیستم عاملی برای کامپیوترهای کارساز دارد. بر اساس آمار در سال ۲۰۰۸، از میان ۱۰ تا از معتبرترین شرکت هاستینگ دنیا، ۵ شرکت سیستم عامل لینوکس را در کارسازهای وب خود بکار می گیرند.
از لینوکس همچنین بیشتر در سیستم های کارگذاشته استفاده می شود. قیمت اندک آن باعث می شود انتخابی ایده آل برای ابزارهایی مانند سیمپیوتر (رایانه ای که برای جمعیت کم درآمد کشورهای در حال گسترش طراحی شده) باشد.
لینوکس با داشتن محیط های رومیزی مانند گنوم و کی دی ای، رابط کاربری همچون اپل مکینتاش و مایکروسافت ویندوز را در کنار دیگر محیط های گرافیکی و رابط خط فرمان یونیکس-مانند سنتی اش، عرضه می کند. هرچند نرم افزارهای گرافیکی لینوکس برای بسیاری از مصارف وجود دارند، در بسیاری زمینه ها نرم افزارهای خصوصی هنوز از گستره و میزان محبوبیت بیشتری برخوردارند.

نرم افزارهای کارسازِ تحت لینوکس : کارساز (به انگلیسی: Server) به سیستم رایانه ای پرتوانی گفته می شود که در یک شبکه برای وظیفه ای خاص، نقشی را بر عهده می گیرد. سیستم های کامپیوتری کارساز معمولا از سخت افزاری پرقدرت و نرم افزاری منعطف و پایدار برای ارائه ی خدمت مورد نظر به مشتریان زیاد استفاده می کنند. سیستم عامل های شکل گرفته بر پایه لینوکس، به دلیل پایداری و انعطاف، گزینه های خوبی برای نصب بر روی سیستم های کارساز هستند.
نمونه نرم افزارهای مشهوری که معمولا تحت لینوکس به عنوان نرم افزار کارساز استفاده می شوند:

• سکوئید (SQUID)


• کارساز پروکسی-کش (Proxy-Cache)


• بایند (BIND)


• کارساز سامانه نام دامنه (DNS)


• آپاچی (APACHE)


• کارساز وب


• پست فیکس(Postfix)


• کارساز پست الکترونیکی


• مای اس کیوال (MySQL)


• کارساز پایگاه داده