چطور در ماه رمضان ورزش کنیم؟

 

---

ورزش در ماه رمضان، از تجمع چربی در بدن جلوگیری و عمل سوخت و ساز را تسهیل می‌کند. همچنین ورزش علاوه بر تاثیر مثبت بر توانایی‌های جسمانی، سهم زیادی در افزایش قدرت یادگیری و توانایی‌های ذهنی انسان دارد.

 

---

از آنجا که امسال نیز ماه مبارک رمضان با تابستان همزمان شده است، روزه‌داران باید قدری بیشتر مراقب حفظ سلامت خود باشند. چراکه ممکن است علاوه بر روزه‌داری، گرمای هوا نیز انجام فعالیت‌های جسمی روزانه از جمله ورزش را با مشکل مواجه ‌کند. اما اگر شما هم به ورزشی منظم و مرتب عادت داشته‌اید ، شاید نخواهید که یکباره تمام فعالیت‌های خود را متوقف کنید.

 

ورزش در ماه رمضان، از تجمع چربی در بدن جلوگیری و عمل سوخت و ساز را تسهیل می‌کند. همچنین ورزش علاوه بر تاثیر مثبت بر توانایی‌های جسمانی، سهم زیادی در افزایش قدرت یادگیری و توانایی‌های ذهنی انسان دارد.

 

اما چگونه باید در طول این ماه ورزش را ادامه داد؟

تداوم ورزش، راهی مناسب برای سلامت و لذت بردن بیشتر از این ماه است. اگر فرد اصول تغذیه‌ای صحیح را رعایت کند، می‌تواند در کنار روزه‌داری به ورزشی منظم و ملایم نیز بپردازد و این‌گونه سلامت جسمی خود را تامین نماید.

در ضمن این نکته مهم را در نظر داشته باشید که قطع تمامی فعالیت‌ها به مدت یک ماه، ممکن است قدرت و استقامت قلبی ـ عروقی شما را با مشکل مواجه ‌سازد.

1- شدت ورزش خود را کاهش دهید.

برای جلوگیری از ضعف قوای جسمانی در ماه رمضان باید از انجام حرکات سنگین ورزشی اجتناب کرد. فعالیت زیاد فرد روزه دار در ماه رمضان، به صرف انرژی بیشتر و افزایش تعریق طی ساعات روز منجر می شود که می‌تواند موجب عطش فراوان و افت فشارخون فرد شود.

با کاهش شدت برنامه ورزشی، می‌توانید فعال بمانید و در عین حال انرژی خود را از دست ندهید. به عنوان مثال اگر همیشه می‌دویدید ، آن را به پیاده‌روی سریع تبدیل کنید، یا اگر همیشه به مدت یک ساعت ورزش می‌کردید، زمان آن را (بسته به قدرت جسمانی خود) به 30 تا 45 دقیقه کاهش دهید.

 

2- تداوم در فعالیت‌های بدنی مهم است.

نکته مهم آن است که در این ماه به ورزش ادامه دهید. ثبات و تداوم فعالیت بدنی، عنصری کلیدی برای حفظ سلامت و تناسب اندام است که نباید فراموش شود.

با این‌که شاید در ماه مبارک رمضان، فرصت زیادی برای ورزش و انجام تمرینات بدنی نباشد، اما همین 20 دقیقه فعالیت هم کمک زیادی به حفظ سلامت و وزن مناسب می‌کند و این گونه پس از ماه رمضان برگشتن به برنامه ورزشی عادی ساده‌تر خواهد بود.

لازم نیست که یک ساعت تمام و به همان شدت سابق ورزش کنید، فقط همان‌قدر که می‌توانید تلاش کنید تا در طول این ماه نیز تداوم برنامه ورزشی را حفظ کرده باشید.

 

3- زمان مناسبی را برای ورزش انتخاب کنید.

به جای این‌که هر زمان راحت بودید ورزش کنید، زمانی را انتخاب کنید که بیشترین میزان انرژی را دارید و ورزش لطمه‌ای به روزه شما نمی‌زند.

شاید راحت‌تر باشید اگر 20 دقیقه زودتر از خواب بلند شوید و قبل از خوردن سحری ورزش کنید؛ گروهی نیز ممکن است ترجیح بدهند پس از وعده افطار ورزش کنند. اما به یاد داشته باشید که بلافاصله بعد از مصرف غذا نباید ورزش کرد.

پس به میزان انرژی خود در طی روز دقت کرده و زمان مناسب را پیدا کنید.

هر زمان از شبانه‌روز که شما بتوانید بدون لطمه به روزه و احساس خستگی ورزش کنید، همان زمان مناسب خواهد بود.

 

4- ورزش مناسبی را انتخاب کنید.

بهترین ورزش در طول ماه رمضان، شنا و پیاده روی و ورزش‌های هوازی پس از صرف افطار است، چرا که از گرفتگی عضلات پیشگیری می‌کند.

ورزش‌های تفریحی، ملایم و با نشاط (به ویژه تمرینات هوازی) موجب تسریع گردش خون می‌شوند. بدین ترتیب خون و در نتیجه اکسیژن بیشتری به مغز می‌رسد و شادابی و نشاط را در ورزشکاران روزه‌دار به دنبال دارد و ذهن را برای یادگیری و تمرین، خلاق تر می‌کند.

این امر تنها منحصر به نوجوانان و جوانان نمی‌شود، بلکه در بزرگسالان نیز صادق است.

به انواع ورزش‌هایی که به طور مستمر و طولانی مدت (بیش از 2 دقیقه) طول می‌کشند و ضربان قلب در هنگام تمرین، کمتر از 70 درصد حداکثر ضربان قلب است تمرینات هوازی گفته می‌شود.

پیاده روی، دوی نرم، دوی استقامت، شنا و دوچرخه سواری، استفاده از تردمیل و دوچرخه ثابت جزء ورزش های هوازی هستند.

فواید و خطرات طب سوزنی

---

بر طبق نظریه سنتی چینی، طب سوزنی روشی است که توسط آن، جریان انرژی یا نیروی زندگی که به qi یا Chi معروف است، در بدن به توازن می رسد.

---

طب سوزنی، وارد کردن سوزن هایی بسیار نازک در نقاط خاصی از بدن است. منشأ آن منسوب به کشور چین است و قدمتش به هزاران سال می رسد. اما این طب در دهه های اخیر، محبوبیت قابل توجهی در ایالات متحده و اروپا پیدا کرده است.

بر طبق نظریه سنتی چینی، طب سوزنی روشی است که توسط آن، جریان انرژی یا نیروی زندگی که به qi یا Chi معروف است، در بدن به توازن می رسد.

طب سوزنی کانال ها و مجراهای عبور انرژی را تنظیم می کند که منجر به تعادل انرژی در بدن می شود.

در مقابل، پزشکان غربی، طب سوزنی را روشی مفید و موثر برای تحریک اعصاب و بافت های همبند می دانند. پزشکان غربی معتقدند که این تحریکات، باعث افزایش مسکن های طبیعی بدن و بهتر شدن جریان خون می شود.

طب سوزنی برای چه بیماری هایی موثر است؟

تاثیرگذاری طب سوزنی برای دردها و بیماری های زیر بیشتر است:

- تهوع ناشی از شیمی درمانی

- سردرد

- فیبرومیالژی (درد مزمن عضلات)

- درد زایمان

- درد کمر

- قاعدگی دردناک

- میگرن

- آرتروز

- درد دندان

- بیماری آرنج تنیس بازان

هنوز به طور دقیق مشخص نشده که طب سوزنی چرا و چگونه میزان درد را کاهش می دهد.

مطالعات متعدد نشان داده است که طب سوزنی بر روی برخی افراد، اثر کمی دارد و یا بی اثر است. هر چند که نوع درمان استفاده شده برای برخی افراد نیز موثر بوده است.

خطرات طب سوزنی

چنانچه شما برای شروع درمان با طب سوزنی، نزد یک پزشک متخصص بروید، خطرات استفاده از این روش درمانی بسیار کم است. اما لازم است از برخی خطرات و عوارض جانبی احتمالی آن نیز آگاه باشید:

- درد، خونریزی یا کبودی در بخش های سوزن خورده

- صدمه به اعضای داخلی همچون ریه (در صورتی که سوزن با فشار و به صورت عمیق وارد شود)

-بیماری های عفونی مانند هپاتیت و ایدز (در صورت استفاده از سوزن های آلوده و استفاده شده)

بدن هر فرد، برای درمان، به نوع خاصی از طب سوزنی پاسخ مثبت می دهد. اما شرایطی وجود دارد که ممکن است عوارض را در بعضی افراد افزایش دهد:

- چنانچه از داروهای رقیق کننده خون استفاده می کنید، ممکن است کبودی بیشتری داشته باشید و حتی دچار خونریزی شوید.

- در برخی از انواع طب سوزنی، پالس های خفیف الکتریکی از طریق سوزن به بدن منتقل می شود که ممکن است در عملکرد قلب برخی افراد که از ضربان ساز استفاده می کنند، تداخل و اشکال ایجاد کند.

- زایمان زودرس، عارضه ای است که در اثر تحریکات برخی از انواع طب سوزنی بر خانم های باردار ظاهر شده است.

4 خطر تاتو کردن

---

بسیاری از افرادی که تاتو انجام می‌دهند و دچار عارضه‌ای می‌شوند، این عارضه بر کارکرد روانی، اجتماعی و عملکردی آنها تاثیر می‌گذارد.

---

مهم‌ترین عوارض تاتو عبارتند از:

1- عفونت

ایجاد عفونت پوستی در تاتو معمولا شایع نیست و عفونت‌های چرکی گرچه مکرر رخ می‌دهد، ولی به ندرت جدی و خطرناک است.

سیفلیس، توبرکلوز (سل) و هپاتیت نیز در اثر سوزن تاتو قابل انتشار هستند.

بروز زگیل نیز در محل تاتو در اثر آلودگی سوزن مشاهده می‌شود.

2- واکنش حساسیتی

مهم‌ترین عارضه که ممکن است پس از تاتو اتفاق بیفتد، بروز واکنش آلرژیک به یکی از مواد موجود در تاتو است.

در بیشتر موارد، وقتی رنگدانه تاتو یا مشتقات آن روی پوست می‌ماند، باعث بروز واکنش می‌شود که با بروز ناگهانی تحریک، تورم و قرمزی قسمتی که تاتو روی آن انجام شده است، در عرض چند هفته یا حتی چند سال پس از انجام تاتو دیده می‌شود.

برخی مواد که باعث بروز واکنش آلرژیک تاتو می‌شوند:

- جیوه: مناطق قرمز در تاتو را درگیر می‌کند و احتمال دارد واکنش آلرژیک شدیدتر شود و با بروز اگزما همراه باشد.

- کروم: نواحی سبز در تاتو را درگیر می‌کند.

- کبالت: مناطق آبی روشن در تاتو را درگیر می‌کند.

- منگنز: نواحی ارغوانی در تاتو را درگیر می‌کند.

- کربن: مناطق سیاه تاتو را درگیر می‌کند.

- درصد بالایی از نواحی زرد در تاتو چنانچه در معرض نور آفتاب قرار بگیرد، دچار قرمزی و تورم می‌شود و دلیل اصلی آن مشخص نیست، ولی علت می‌تواند وجود کادمیوم سولفات موجود در رنگ زرد باشد که مشتقات آن به نور حساس است.

3- واکنش‌های تحریکی

واکنش‌های تحریکی ناشی از تاتو می‌تواند به دلیل سولفیدجیوه موجود در رنگ تاتو باشد، به همین دلیل امروزه از رنگ‌های گیاهی استفاده می‌شود.

واکنش تحریکی معمولا محدود به منطقه تاتو است، ولی گاهی وسیع‌تر و با بروز اگزما و پوسته‌ریزی همراه می‌شود.

4- بیماری‌های پوستی

بعضی اختلالات پوستی در مناطق تاتو می‌تواند برای اولین بار دیده یا تشدید شود.

سیفلیس در مرحله دوم یا سوم در مناطق تاتو دیده می‌شود که در مناطق قرمز منتشر می‌شود، یعنی در مناطقی که جیوه وجود دارد.

لیکن پلان و پسوریازیس نیز در مناطق تاتو دیده می‌شود، ولی به رنگ خاصی نیست.

لوپوس در تاتو نیز به‌ندرت دیده می‌شود.

گرانولوم سارکوئیدوز (علت اولیه ایجادکننده آن مشخص نیست، اما با تظاهرات درگیری‌ اعضایی نظیر ریه و لنف تشخیص داده می‌شود) نیز یکی از عوارض پوستی تاتو است.

به علاوه ملانوم که یکی از بدخیم‌ترین تومورهای پوستی است، نیز در محل تاتو گزارش شده است.

هومیوپاتی در کودکان موثر است

---

هومیوپاتی درمانی است که با تحریک سیستم ایمنی بدن به بالا بردن سطح سلامتی کمک می کند. هر چه دستکاری قبلی سیستم ایمنی کمتر باشد، پاسخ‌دهی هومیوپاتی بهتر است. لذا افرادی که در طول عمر خود داروی کمتری مصرف کرده باشند، مورد بهتری برای این درمان هستند.

---

در بچه ها این شرایط مهیا است و پاسخ دهی بهتری به درمان هومیوپاتی دارند. حوزه عمل داروهای هومیوپاتی سه سطح جسم، ذهن و احساس می باشد. لذا این درمان به کلیه ی علایم بدن فرد توجه می کند و برای درمان تمام بیماری ها کارآمد است.

اما به طور حتم درمان تمام علایم با سطوح مختلف نتایج یکسانی ندارد. با توجه به عمق بیماری، مسایل وراثتی مرتبط با آن علامت، وجود عوامل محیطی مستعد کننده، سطح سلامتی کلی بیمار و شدت تغییری که در اثر عوامل بیماری زای مختلف میکروبی و غیر میکروبی در سیستم ایمنی رخ داده است، مدت نیاز به درمان و توان شفادهی تفاوت دارد.

یکی از بیشترین مواردی که سبب مراجعه ی کودکان به متخصصین هومیوپاتی می شود سرماخوردگی و گوش‌درد و سینوزیت مکرر در کودکان است که آن ها را ناچار به مصرف مکرر آنتی‌بیوتیک می کند، ولی مسیر بیماری مزمن آن ها با مصرف آنتی بیوتیک تغییر نمی کند.

داروهای آنتی هیستامین مصرف شده نیز سبب سرکوب بیشتر سیستم ایمنی می شوند. این کودکان با مصرف داروهای هومیوپاتی بهبود قابل توجهی می یابند.

آسم کودکان از دیگر مواردی است که درمان هومیوپاتی آن توصیه می گردد.

در هومیوپاتی برهه زمانی ایجاد بیماری مورد توجه قرار می گیرد، به طور مثال برای اسهال ناشی از دندان درآوردن کودکان داروهای مخصوص وجود دارد.

یکی از مشکلات رایج نوزادان و کودکان، ضایعات پوستی خارش دار است که با استفاده از پمادهای کورتونی این خارش ها کنترل می گردند، اما در علم هومیوپاتی ضایعات خارش دار این دوره از زندگی می تواند، نشانه ای برای یافتن داروهای مورد نیاز برای بالا بردن سطح سلامتی باشد در حالی که با سرکوب خارش، بیماری زمینه ای باقی مانده و در دوره های بعدی با علایم دیگر خود را نشان می دهند.

از دیگر مواردی که درمان، رضایت بخش است تشنج ها هستند. به خصوص در مواردی که بیماری به تازگی شروع شده باشد.

با هومیوپاتی دیابت کودکان، احتمال درمان همیشگی و بازگشت قدرت انسولین‌سازی پانکراس (لوزالمعده) وجود دارد، اگر چه بسته به میزان تخریب بافت پانکراس، این بازگشت در همه ی موارد امکان ندارد. از آن جا که داروها، زمانی که تحت نظر پزشک مصرف می شوند، بی عارضه هستند، ارزش امتحان را دارند.

از دیگر مراجعان کودک، کودکان بیش فعال می باشند که بسته به علائم متفاوتی که نشان می دهند، داروهای مخصوص و متفاوتی دریافت می کنند و بیش فعالی آن ها به نحو موثری کاهش می یابد.

برای اختلالات خلقی دیگر مثل انواع ترس، اضطراب، ناخن جویدن، دندان‌قروچه و شب ادراری درمان های موفقی وجود دارد.

موفقیت در درمان هومیوپاتی بستگی به همکاری بیمار با پزشک و پیگیری او در طی درمان دارد. البته باید گفت که اصلاح تغییرات ایجاد شده در سیستم ایمنی بدن، به زمان نیاز دارد.

هومیوپاتی چیست؟

برای نخستین بار دوره آموزشی طب هومیوپاتی با همکاری جهاد دانشگاهی اصفهان، گروه پزشکی اجتماعی دانشگاه اصفهان و انجمن هومیوپاتی این شهر با هدف فرهنگ سازی و آموزش پزشکان برگزار شد.

پدرام معینی، عضو جامعه بین‌المللی هومیوپاتی در انجمن هومیوپاتی گفت:

«در طب هومیوپاتی تلاش می‌شود تا با تقویت سیستم ایمنی، هورمونی، عصبی و مکانیسم‌های فیزیولوژیک، بدن انسان را در شرایط ایده‌ال نگه داشت.

هومیوپاتی با تقویت عملکرد سیستم‌های بدن و تنظیماتی که میان آن ها وجود دارد باعث می‌شود تا بدن درمان خود را شروع کرده و عامل به وجود آورنده بیماری را از بین ببرد.

طب هومیوپاتی از نظر لغوی به معنای مشابه بیماری یا مشابه درمان است و در این نوع طب، دارو صرفا جهت تسکین علایم بیماری کاربرد ندارد، بلکه سبب تقویت بدن شده و ریشه بیماری را در بدن درمان می کند.

توجه به ویژگی‌های شخصیتی و سرشت بیمار در درمان، یکی از ویژگی های طب هومیوپاتی است. هومیوپاتی به دلیل توجه به سرشت بیمار، ریشه مشترکی با طب سنتی دارد، به همین دلیل در دسته بندی در گروه طب مکمل و جایگزین قرار می‌گیرد.

توجه به سرشت و طبع افراد، این امکان را در هومیوپاتی فراهم می‌آورد تا بتوان احتمال ابتلای افراد به برخی از بیماری‌ها را پیش بینی نمود.

طب هومیوپاتی می تواند مکمل خوبی در کنار درمان پزشکی باشد، به طوری ‌که بسیاری از بیمارانی که عادت کرده‌اند از داروهای شیمیایی برای تسکین علایم بیماری استفاده کنند، می‌توانند از طب هومیوپاتی بهره ببرند، چرا که هومیوپاتی در برخی از موارد، جایگزین و در کنار طب رایج مورد استفاده قرار می‌گیرد.

بر خلاف نظر رایج در ذهن پزشکان، طب هومیوپاتی در تضاد با پزشکی رایج نیست و در کنار پزشکی رایج می‌تواند بسیار موثر و تاثیر گذار باشد، چرا که هومیوپاتی محور تعادل و تنظیم بدن است.

بیشتر داروها در هومیوپاتی ریشه‌های گیاهی و آلی دارند و به همین دلیل هومیوپاتی جزو درمان‌های طبیعی قرار گرفته و بیشترین تاثیر را در درمان بیماری‌های مزمن دارا است.

میزان مصرف کم دارو در هومیوپاتی یکی از مزیت‌های این روش درمانی است. در طب هومیوپاتی، بیمار هر سه هفته یک بار، یک دوز پایین از دارو را مصرف می‌کند و مانند داروهای شیمیایی لازم نیست تا هر روز حجم بسیاری از داروها را برای کاهش علایم بیماری استفاده نماید، زیرا همین مقدار کم دارو علاوه بر تسکین علایم، به درمان ریشه‌ای بیماری نیز کمک می کند.

البته نباید از ذهن دور داشت که مصرف داروهای گیاهی تجویز شده در طب هومیوپاتی جزء درمان‌های کم عارضه بوده و شاهد تاثیر درمان طولانی تری خواهیم بود. علاوه بر این‌ که داروهای هومیوپاتی ضمن کاهش علایم بیماری برای درمان ریشه‌ای بیماری نیز مناسب است.

استفاده از داروهای رقیق شده در طب هومیوپاتی سبب به وجود آمدن این ابهام شده که داروهای مورد استفاده در این طب دارو نما هستند، در صورتی که این گونه نیست و در تحقیقات صورت گرفته مشخص شده که داروهای هومیوپاتی در مقایسه با دارو نماها اثر بیشتری دارند.

در حال حاضر، هومیوپاتی در سطح دنیا به عنوان یک طب آکادمیک پذیرفته شده است، به گونه ای که در سازمان بهداشت جهانی نیز به عنوان یک دپارتمان پذیرفته شده و پزشکان در این حوزه مشغول به فعالیت هستند.

در کشورهای آسیایی نیز هند و پاکستان از کشورهای پیشرو در این طب هستند؛ به عنوان نمونه در هند بیش از 60 هزار پزشک هومیوپات مشغول به فعالیت هستند، اما در ایران بسیاری از پزشکان حتی آگاهی نسبت به آن ندارند.

فرهنگ شناخت هومیوپاتی را باید در مرحله اول برای پزشکان و بیماران به وجود آورد و در مرحله دوم برای مردم فرهنگ سازی کرد تا این تفکر اشتباه که درمان هومیوپاتی تداخل با درمان پزشکی رایج دارد، در پزشکان و بیماران رفع شود؛ به عنوان نمونه بیمار سرطانی می تواند همزمان با مصرف داروهای شیمیایی، برای کاهش علایم و تسکین، از داروهای هومیوپاتی استفاده کند.»

6 درمان مکمل برای دردهای مزمن

---

برخی روش‌های درمانی به عنوان جایگزین و تکمیل کننده داروها هستند، مثل یوگا و طب سوزنی. اگر می خواهید از روش طب مکمل یا جایگزین استفاده کنید، حتما با پزشک‌تان در این باره مشورت کنید.

---

در برخی افراد، روش‌های طب مکمل بعد از چند ماه اثر مفید خود را نشان می‌دهد. تقویت روح و جسم با کمک این روش‌ها، به کنترل بهتر دردهای مزمن کمک می‌کند، کاری که داروها نمی توانند انجام دهند.

1- طب سوزنی:

این روش در حدود 60 درصد بیماران مبتلا به دردهای مزمن موثر است.

این یک روش قدیمی طب چینی می‌باشد. در این روش، سوزن‌های ریزی را وارد مناطق خاصی از بدن می‌کنند. این مناطق را به مناطق منفی و مناطق انرژی تقسیم بندی می‌کنند.

مطالعات اخیر نشان داده است که بیماران مبتلا به کمردرد، پس از 10 جلسه درمان با طب سوزنی، درد کمتری داشته‌اند.

2- ماساژ:

عضلات سفت شده موجب درد بدن می‌شوند.

از آنجایی که ماساژ باعث شل شدن عضلات می‌شود، پس می‌تواند در بهبود درد کمر موثر باشد.

3- کایروپرکتیک:

در این روش فرد کایروپرکتور (فردی که کایروپرکتیک را انجام می‌دهد)، فیزیوتراپیست و یا ارتوپد، به مفاصل ستون فقرات فشار وارد می‌کند.

برخی مطالعات نشان داده که با این روش، سردرد و کمردرد کاهش می یابند.

4- یوگا:

یکی از مهم‌ترین و موثرترین درمان‌های جایگزین می‌باشد.

تحقیقی نشان داد که اگر فردی دو بار در هفته به مدت 24 هفته، ورزش یوگا را انجام دهد، درد کمرش بهبود می‌یابد.

در تحقیقی دیگر آمده است افرادی که به یوگا می پردازند، علائم استئوپروز (پوکی استخوان) در آن‌ها مشهود نیست.

5- تای چی:

در مطالعه‌ای معلوم شد بیماران مبتلا به فیبرومیالژیا که تای چی را به مدت 60 دقیقه، 2 بار در هفته برای 12 هفته انجام داده‌اند، نتایج بهتری را دریافت کرده‌اند نسبت به آنهایی که در کلاس‌های کشش عضلات شرکت کرده‌اند.

6- استیل ال کارنیتین :

این مکمل غذایی برای درمان بیماران مبتلا به دیابت و برای دیابتی‌هایی که درد عصبی دارند، بسیار مفید است.

در تحقیقی آمده است که بیمارانی که هر روز 2 گرم از این مکمل استفاده کردند، حال عمومی آن‌ها بهتر شده بود.

تاثیر طب سوزنی بر درد قاعدگی

---

در سراسر دنیا از طب سوزنی به عنوان راهی کم خطر برای درمان بیماری‌های مزمن استفاده می‌شود. بیماری‌های زنان از جمله مواردی است که همواره مورد توجه متخصصان طب سوزنی قرار می‌گیرد.

---

بعضی از خانم‌ها ممکن است در حوالی قاعدگی دچار تغییرات جسمی و روحی شوند.

دل‌پیچه‌های قاعدگی بسیار شایع است. در حقیقت بیش از نیمی ‌از زنانی که قاعده می‌شوند، در طی چند روز اول قاعدگی، دچار دل‌پیچه می‌گردند.

پزشکان فکر می‌کنند که علت این دل‌پیچه‌ها ماده‌ای به نام پروستاگلاندین باشد که باعث انقباض عضلات رحمی ‌می‌شود. انقباض عضلانی ممکن است مبهم، دردناک، تیرکشنده و یا شدید باشد و گاهی ممکن است در پشت یا حتی پاها و یا در شکم احساس شود.

معمولاً با افزایش سن شدت این دل‌پیچه‌ها کمتر می‌شود و حتی ممکن است کاملا از بین بروند. بعضی از داروهای بدون نیاز به نسخه مانند استامینوفن، ایبوپروفن و مفنامیک اسید می‌توانند این دل‌پیچه‌ها را از بین ببرند.

قرار دادن یک حوله گرم یا یک دوش آب گرم ممکن است به تسکین دل‌پیچه‌ها کمک کند.

داشتن فعالیت بدنی مناسب در کل طول دوره قاعدگی معمولا باعث کاهش شدت دل‌پیچه می‌شود.

هنگامی که یک متخصص طب سوزنی در نقطه‌ای از بدن سوزن را فرو می‌کند، هدف وی آن است که اگر بیماری در اثر تهاجم مثلا باد یا گرما ایجاد شده، با استفاده از این نقطه از بدن که مخصوص از بین بردن باد یا گرما می‌باشد، وضعیت بیمار بهبود یابد. در نتیجه عدم تعادلی که در بدن به وجود آمده است برطرف شده و جریان انرژی به حالت طبیعی‌اش باز می‌گردد.

اختلال در سیکل ماهیانه خانم‌ها مشکل شایعی است که به عوامل متعددی وابسته است از جمله استرس، نگرانی، زایمان‌های متعدد، افراط در روابط زناشویی، کمبود انرژی بدن، کم خونی و... .

در روش درمانی طب غربی، با توجه به این‌که درمان طولانی مدت بوده و مصرف داروها در دراز مدت همراه با یکسری عوارض از جمله چاقی و مشکلات هورمونی دیگر خواهد بود، بیماران در درازمدت ممکن است دچار عوارض شوند.

ولی در روش طب سوزنی مشکلات و ناراحتی بیماران به راحتی و بدون مصرف دارو و بدون عوارض کنترل می‌شود.

در این روش درمانی هم نیاز به زمان برای بهبودی کامل داریم تا بتوانیم مشکلات جسمی و روحی بیمار را برطرف کنیم.

اما با استفاده از کاشت نخ‌های قابل جذب کات گوت، مشکل زمان و تعداد زیاد جلسات برطرف شده و در یک جلسه با کاشت این نخ‌های مخصوص در نقاط طب سوزنی، کار انجام می‌شود. در طول مدت یک ماه که این نخ‌ها جذب بدن می‌شوند، مانند این است که هر روز بیمار مشغول انجام طب سوزنی می‌باشد و به مرور ظرف 2 تا 3 ماه مشکل بیمار بر طرف خواهد شد.

اولین تحقیق در مورد اثر طب سوزنی بر کاهش درد قاعدگی، روی 48 زن در کلینیکی در آمریکا انجام شد. این عده به سه گروه تقسیم شدند.

گروه اول طب سوزنی را به طور کامل دریافت کردند. این کار بر روی پاها ، شکم و مچ پا انجام شد.

گروه دوم، طب سوزنی پلاسبو (دارونما) دریافت می‌کردند. در این گروه سوزن‌ها در هیچ نقطه یا مداری روی پاها و بازوها وارد نمی‌شد. هر دو گروه درمان را هر هفته ( به جز دوران پریود ) طی 12 هفته دریافت کردند .

گروه سوم، شامل بیماران بالینی بود و متخصصان کلینیک به طور ماهیانه به مدت 3 ساعت جهت بررسی علائم و مشاوره، ایشان را ملاقات می‌کردند. این گروه طب سوزنی دریافت نمی‌کرد.

همه‌ی بیماران علائم پریود را تا یک سال به صورت روزانه یادداشت می‌کردند . اگر درد پریود از بین می‌رفت یا بیش از 50 درصد کاهش می‌یافت ، بیمار معالجه شده تلقی می‌شد.

نتایج تحقیق، کاهش چشمگیر درد را در گروه اول نشان می‌داد. کاهش درد کمتری در گروه دوم دیده شد و شکست درمان در گروه سوم اتفاق افتاد.

دومین تحقیق در سوئد انجام شد. در این تحقیق 31 بیمار در رده‌ی سنی 30 سال به صورت اتفاقی انتخاب شدند. این افراد بیش از 5 سال دچار پریود دردناک بودند. 19 نفر از این بیماران دو دوره درمان طب سوزنی را برای چند روز قبل از پریود در چهار سیکل متوالی دریافت کردند.

صورت‌های گوناگون طب سوزنی به کار گرفته شد. 5 نقطه در پاها ، شکم و پشت تحریک شد. نتایج نشان داد که اکثر بیماران قبل از پنجمین سیکل پریود، درد کمتری داشتند.

در تحقیقی بر طب فشاری، 61 زن به طور اتفاقی انتخاب و دسته بندی شدند. طب فشاری، ماساژ نقاط طب سوزنی است که متخصصان طب سوزنی از آن استفاده می‌کنند.

گروه کنترل، مراقبت معمولی داشتند. گروه آزمایش، پوشش مخصوصی از جنس پنبه لاکرا با ده نوار لاستیکی که در پایین‌ترین قسمت شکم و کمر ( نقاط مربوط به طب فشاری برای درمان دیسمنوره) قرار داده شده بود، برای دو سیکل متوالی در سه روز اول پریود، می‌پوشیدند. به بیماران توصیه شده بود از پوشش تا جایی که احساس ناراحتی نکنند، استفاده نمایند. آمار نشان می‌داد ، بیش از دو سوم زنانی که از پوشش استفاده کرده بودند بیش از 50 درصد کاهش درد داشتند.

طبع گرم دارید یا سرد؟

---

اگر هر انسانی بر طبق طبع و مزاج خویش غذا میل کند، کم‌تر بیماری به سراغ او خواهد آمد. شناخت طبع بر هر فردی لازم و ضروری است و از طریق آن، می‌توان از بسیاری مشکلات که معمولاً برای انسان پیش می‌آید پیشگیری کرد. بهترین و منطقی‌ترین روش این است که ابتدا طبع و مزاج خود و پس از آن غذای مصرفی روزمره و مناسب خویش را بشناسیم تا دچار بیماری و کسالت نشویم.

---

راه‌های آسان تشخیص طبع غالب

بسیاری از بیماری‌ها طبع سرد دارند و بعضی طبع گرم. گاهی چند بیماری مثل کم خونی یا قند بالای خون و ... به طور هم زمان در کسی وجود دارند که هر کدام به سهم خود، بر طبع غالب مریض از نظر سردی و گرمی تاثیر می‌گذارند، لذا فرد نمی‌تواند طبع اصلی خود را بشناسد.

فردی که طبع غالبش سودا است، فکر می‌کند همیشه باید طبع سرد و خشک داشته باشد و اگر یک روز علایمی از گرمی و یا تری در وجودش پیدا شد، فکر می کند اشتباه کرده، در حالی‌که اینطور نیست، زیرا ممکن است در شرایطی و به طور موقت، اثراتی از طبع دیگر را نیز در خود حس کند. مثلا در حالی که طبع سردی دارد، گاهی احساس گر گرفتگی هم بنماید و گاهی احساس کند بلغم هم پیدا کرده و خوردن چیزهای بلغمی مثل ماست او را بسیار تحریک ‌کند و یا برعکس صفرا هم پیدا کرده و با خوردن گرمی جات مانند ادویه و فلفل فورا سر و صورتش کهیر می‌زند.

اینک قاعده‌ای را به شما یاد می‌دهیم که تشخیص سردی مزاج از گرمی مزاج را برای شما آسان‌تر نماید و آن عبارت است از این‌که : آیا در بیشتر حالات، لباس زیاد می‌پوشید یا خیر خصوصا در زمستان، زیرا کسانی که طبع سرد دارند تحمل سرما را ندارند و کسانی که طبع گرم دارند تحمل گرما را ندارند.

لذا بر اساس این قاعده، سه دسته از افراد را می‌شود شناسایی نمود:

- افرادی که به طور واضح سرد مزاجند و معمولا بیشتر از دیگران لباس می‌پوشند.

- افرادی که گرم مزاجند و کم‌تر از دیگران لباس می‌پوشند.

- افرادی که در زمستان، زیاد لباس می‌پوشند و در تابستان هم کم می‌پوشند.

پس می توان گفت :

سرد مزاج، کسی است که در همه فصول احساس سرما می کند و یا فقط در فصول سرد، سردی مزاج پیدا می‌کند و گرم مزاج کسی است که در اکثر اوقات سال، لباس زیادی نمی‌پوشد .

در بین سرد مزاجان گروه بلغمی کسانی هستند که در چهار فصل سال احساس سرما می‌کنند، ولی گروه سوداوی مزاج خیلی احساس سردی نمی‌کنند و در برخی فصول سال، احساس سرما دارند.

در بین گرم مزاج‌ها، گروه صفراوی مزاج، همیشه و در هر چهار فصل سال، حرارت بدنشان بالاست و همیشه از گرما شاکی هستند، اما گروه دموی مزاج، فقط در فصول بهار و تابستان از گرما شاکی هستند و در بقیه فصول خیلی احساس گرما ندارند.

پس نتیجه می‌گیریم :

1- صفراوی‌ها در تمام فصول سال، خصوصا در تابستان، حرارت بدنشان بالاست و احساس گرما دارند.

2- دموی‌ها فقط در فصول گرم سال، حرارت بدنشان بالاست، ولی در پاییز و زمستان به لباس گرم احتیاج پیدا می‌کنند.

3- بلغمی‌ها در تمام فصول سال، خصوصا در زمستان، احتیاج مبرم به پوشیدن لباس گرم دارند.

4- سوداوی‌ها هم فقط در فصول سرد سال، یعنی پاییز و زمستان، به لباس گرم احتیاج دارند و در سایر فصول، خیلی احساس سرما ندارند.

5- گروه پنجمی هم وجود دارد که اگر چه ممکن است با یکی از شرایط گفته شده در بالا منطبق باشد، ولی قسمتی از بدنشان همیشه سرد(مثل نوک انگشتان دست) و یا همیشه گرم (مثل کف پا) است.

برخی از بیماری‌ها، قسمتی از بدن را گرم و یا سرد کنند و همین امر باعث اشتباه شما در تشخیص طبع غالب می‌شود؛ مثلا کم خونی باعث سردی نوک انگشتان دست‌ها و پاها، یائسگی باعث گرگرفتگی بدن و چربی خون بالا باعث داغی کف پا می‌شود و ممکن است سینوزیت باعث احساس سردی شدید در پیشانی و ورم معده باعث احساس سردی زیاد در ناحیه وسط قفسه سینه گردد.

لازم است شما این گونه موارد استثنا را شناسایی کنید و حساب آن را از طبع غالب خویش جدا کنید، مثلا ممکن است شما صفراوی مزاج باشید و در همه جای بدن و در همه‌ی فصول سال احساس گرما نمایید، اما در عین حال وسط قفسه سینه شما سرد باشد که نشان می‌دهد ورم معده یا ریفلاکس (ترش کردن غذا) دارید. یا ممکن است بلغمی مزاج باشید و در همه جای بدن و در همه‌ی فصول سال احساس سرما کنید، ولی کف پاهایتان داغ باشد که نشان می دهد چربی خونتان بالاست.  

یا این که خانم بلغمی مزاجی که همیشه و در تمام فصول سال، سرد مزاج است، اما اخیرا به علت شروع یائسگی، دچار گر گرفتگی می‌شود. ولی این شخص در تقسیمات طبع‌شناسی، همچنان بلغمی مزاج است و احساس گرگرفتگی دلیلی بر گرم شدن مزاج وی نمی‌باشد، مگر اینکه جدیدا در همه‌ی فصول سال و در اکثر جاهای بدن احساس گرما کند و دیگر احساس سرما نداشته باشد. در این صورت می گوییم که این فرد یائسه به کلی تغییر طبع داده و صفراوی مزاج یا احیانا دموی مزاج شده است. البته معمولا چنین مواردی نادر است.

لذا به این نتیجه می‌رسیم که برای تشخیص طبع غالب هر فرد، نباید فریب سردی یا گرمی موضعی را بخوریم، بلکه بهترین راه برای تشخیص سردی از گرمی مزاج، همان پوشیدن یا نپوشیدن لباس و در درجه بعدی احساس گرما و در درجه سوم وجود حساسیت پوستی به خوراکی‌های گرم مزاج است. مسلم است که فرد سرد مزاج دوش آب سرد نمی‌تواند بگیرد، ولی فرد گرم مزاج خصوصا صفراوی مزاج این توانایی را دارد.

حال سوال این است که شناخت طبع چه فایده‌ای دارد؟

پاسخ آن است که با اطلاع از هر نوع طبعی، خیلی چیزها از نظر پزشکی برای ما روشن می‌شود، لذا دانستن علم طبایع، شما را با تشخیص و درمان بیماری‌های مختلف آشنا می‌سازد.

فورا بعد از افطار ورزش نکنید

---

ورزش بلافاصله پس از افطار می‌تواند فشار مضاعفی را بر سیستم عصبی، مفصلی، گوارشی و عضلانی وارد کند. 2 تا 3 ساعت فاصله بین افطار تا ورزش باعث می‌شود تا بدن فرصت هضم غذا را پیدا کند و خون به راحتی در عضلات جریان یابد.

---

از آنجا که ساعات روزه‌داری، طولانی می‌باشد و فاصله زمانی میان افطار تا سحر برای خوردن و آشامیدن کوتاه است، با رسیدن به اواسط ماه مبارک رمضان، سوخت و ساز بدن کاهش یافته و چرخه انرژی از حالت عادی خارج می‌شود. در نتیجه، افراد در ساعات روزه‌داری دچار ضعف، بی‌حالی و خستگی مزمن می‌شوند.

برای پیشگیری از این رویداد بهتر است 2 تا 3 ساعت بعد از صرف افطار یا شام به مدت کوتاهی پیاده‌روی کنید، یا با انجام یکی از ورزش‌های هوازی سبک، متابولیسم بدن را بالا برده تا سرزندگی و نشاط به بدنتان بازگردد و بتوانید در طول روز فعالیت‌های طبیعی و روزمره خود را به نحو مطلوبی انجام دهید.

فواید پیاده‌روی

پیاده‌روی، شنا و دوچرخه‌سواری از بهترین ورزش‌های هوازی در طول ماه مبارک رمضان هستند. در این بین پیاده‌روی، ورزشی آرام، ساده، کم‌فشار و همگانی بوده و برای تمام سنین مناسب است.

این ورزش با کمک به هضم و جذب بهتر غذا، متابولیسم بدن را بالا می‌برد و از یبوست و گرفتگی عضلات در ساعات روزه‌داری پیشگیری و به طرز چشمگیری موجب شادابی و نشاط می‌شود. با پیاده‌روی، عضلات قلب برای گردش هر چه بهتر خون در سراسر بدن تقویت شده و فشار خون بالا به طور موثری کاهش می‌یابد.

از سوی دیگر به دلیل آن‌که در زمان افطار به یک‌باره مواد قندی وارد بدن می‌شود با پیاده‌روی می‌توان به کاهش مواد قندی و حفظ تعادل قند خون کمک کرد. همچنین این ورزش می‌تواند مشکلات گوارشی ناشی از پرخوری در زمان افطار را کاهش داده و به هضم بهتر چربی‌ها کمک نماید و از افزایش وزن خصوصا در این ماه جلوگیری کند.

با پیاده‌روی استرس، افسردگی و اضطراب التیام می‌یابد و بی‌خوابی شبانه رفع می‌شود.

چه باید کرد؟

از همین امشب با اعضای خانواده همراه شوید. مناسب‌ترین کفش‌هایتان را بپوشید و لباسی راحت به تن کنید. از پوشیدن لباس‌های پلاستیکی خودداری کنید، چراکه جلوی تنفس بدن را می‌گیرند. برای پیاده‌روی شبانه محیط‌های کم‌درخت و مسطح را انتخاب کنید. در آغاز حداقل 5 دقیقه آرام راه بروید یا در جا بزنید تا عضلاتتان گرم شود. پس از گرم‌شدن، 5 دقیقه را هم صرف کشش آرام عضلات دست، پا، پشت و سینه کنید. سپس پیاده‌روی را شروع کنید در روزهای اول به مدت کمتر و کم‌کم زمان پیاده‌روی را به نیم‌ساعت برسانید. در هنگام پیاده‌روی با همراهتان صحبت کنید. اگر آن قدر نفس نداشته باشید که صحبت کنید،‌ باید سرعت‌تان را کاهش دهید.

پیاده‌روی سریع تا حد دویدن باعث از دست رفتن املاح ضروری، آب زیاد و ضعف شدید بدن می‌شود. خوب است بدانید یک ساعت پیاده‌روی در موقع خرید نیز می‌تواند متابولیسم بدن شما را افزایش دهد. سعی کنید هر شب برای پیاده‌روی مکان‌های متنوعی را انتخاب کنید تا انگیزه کافی برای ادامه‌ی این ورزش، حداقل تا پایان ماه رمضان داشته باشید.

توصیه‌ها

* ورزش بلافاصله پس از افطار می‌تواند فشار مضاعفی را بر سیستم عصبی، مفصلی، گوارشی و عضلانی وارد کند. 2 تا 3 ساعت فاصله بین افطار تا ورزش باعث می‌شود تا بدن فرصت هضم غذا را پیدا کند و خون به راحتی در عضلات جریان یابد.

* نوجوانان پرجنب و جوش و پرتحرک برای پیشگیری از ضعف قوای جسمانی در ماه رمضان از انجام حرکات سنگین ورزشی اجتناب کنند. فعالیت زیاد با صرف انرژی و تعریق زیاد در طی ساعات روزه‌داری، زمینه‌ساز بروز سوء‌تغذیه خفیف یا شدید خواهد شد.

* اگر مجبور به انجام کارهای فکری و فعالیت‌های بدنی سنگین هستید، در نیمه نخست روز تا قبل از اذان ظهر آن را به اتمام رسانده و در نیمه دوم روز فقط به فعالیت‌های سبک بپردازید.

رفتن به استخر پس از افطار موجب سوءهاضمه می‌شود

شهرام آگاه، فوق تخصص گوارش و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت:

رفتن به استخر پس از افطار موجب فشار به معده و سوءهاضمه می‌شود، لذا توصیه می‌شود بین استخر و افطار 2 ساعت فاصله باشد.

باید در نظر داشت که هنگام ورزش‌کردن به خصوص ورزش‌های آبی، جریان خون از بخش‌های درونی بدن به سمت عضلات مایل می‌شود و این موضوع موجب اختلال در هضم غذا می‌شود.

رفتن به استخر به خصوص در ایام ماه مبارک رمضان پس از افطار که معده ساعت‌ها خالی است، فشار بیشتری به معده خالی که آماده هضم غذا شده است، وارد می‌کند.

فشار به معده به ویژه در افرادی که سوءهاضمه دارند بیشتر می‌شود و فرایند سوءهاضمه را بدتر می‌کند. توصیه می‌شود بین خوردن افطار و ورزش کردن، 2 ساعت فاصله باشد.

فورا بعد از افطار ورزش نکنید

---

ورزش بلافاصله پس از افطار می‌تواند فشار مضاعفی را بر سیستم عصبی، مفصلی، گوارشی و عضلانی وارد کند. 2 تا 3 ساعت فاصله بین افطار تا ورزش باعث می‌شود تا بدن فرصت هضم غذا را پیدا کند و خون به راحتی در عضلات جریان یابد.

---

از آنجا که ساعات روزه‌داری، طولانی می‌باشد و فاصله زمانی میان افطار تا سحر برای خوردن و آشامیدن کوتاه است، با رسیدن به اواسط ماه مبارک رمضان، سوخت و ساز بدن کاهش یافته و چرخه انرژی از حالت عادی خارج می‌شود. در نتیجه، افراد در ساعات روزه‌داری دچار ضعف، بی‌حالی و خستگی مزمن می‌شوند.

برای پیشگیری از این رویداد بهتر است 2 تا 3 ساعت بعد از صرف افطار یا شام به مدت کوتاهی پیاده‌روی کنید، یا با انجام یکی از ورزش‌های هوازی سبک، متابولیسم بدن را بالا برده تا سرزندگی و نشاط به بدنتان بازگردد و بتوانید در طول روز فعالیت‌های طبیعی و روزمره خود را به نحو مطلوبی انجام دهید.

فواید پیاده‌روی

پیاده‌روی، شنا و دوچرخه‌سواری از بهترین ورزش‌های هوازی در طول ماه مبارک رمضان هستند. در این بین پیاده‌روی، ورزشی آرام، ساده، کم‌فشار و همگانی بوده و برای تمام سنین مناسب است.

این ورزش با کمک به هضم و جذب بهتر غذا، متابولیسم بدن را بالا می‌برد و از یبوست و گرفتگی عضلات در ساعات روزه‌داری پیشگیری و به طرز چشمگیری موجب شادابی و نشاط می‌شود. با پیاده‌روی، عضلات قلب برای گردش هر چه بهتر خون در سراسر بدن تقویت شده و فشار خون بالا به طور موثری کاهش می‌یابد.

از سوی دیگر به دلیل آن‌که در زمان افطار به یک‌باره مواد قندی وارد بدن می‌شود با پیاده‌روی می‌توان به کاهش مواد قندی و حفظ تعادل قند خون کمک کرد. همچنین این ورزش می‌تواند مشکلات گوارشی ناشی از پرخوری در زمان افطار را کاهش داده و به هضم بهتر چربی‌ها کمک نماید و از افزایش وزن خصوصا در این ماه جلوگیری کند.

با پیاده‌روی استرس، افسردگی و اضطراب التیام می‌یابد و بی‌خوابی شبانه رفع می‌شود.

چه باید کرد؟

از همین امشب با اعضای خانواده همراه شوید. مناسب‌ترین کفش‌هایتان را بپوشید و لباسی راحت به تن کنید. از پوشیدن لباس‌های پلاستیکی خودداری کنید، چراکه جلوی تنفس بدن را می‌گیرند. برای پیاده‌روی شبانه محیط‌های کم‌درخت و مسطح را انتخاب کنید. در آغاز حداقل 5 دقیقه آرام راه بروید یا در جا بزنید تا عضلاتتان گرم شود. پس از گرم‌شدن، 5 دقیقه را هم صرف کشش آرام عضلات دست، پا، پشت و سینه کنید. سپس پیاده‌روی را شروع کنید در روزهای اول به مدت کمتر و کم‌کم زمان پیاده‌روی را به نیم‌ساعت برسانید. در هنگام پیاده‌روی با همراهتان صحبت کنید. اگر آن قدر نفس نداشته باشید که صحبت کنید،‌ باید سرعت‌تان را کاهش دهید.

پیاده‌روی سریع تا حد دویدن باعث از دست رفتن املاح ضروری، آب زیاد و ضعف شدید بدن می‌شود. خوب است بدانید یک ساعت پیاده‌روی در موقع خرید نیز می‌تواند متابولیسم بدن شما را افزایش دهد. سعی کنید هر شب برای پیاده‌روی مکان‌های متنوعی را انتخاب کنید تا انگیزه کافی برای ادامه‌ی این ورزش، حداقل تا پایان ماه رمضان داشته باشید.

توصیه‌ها

* ورزش بلافاصله پس از افطار می‌تواند فشار مضاعفی را بر سیستم عصبی، مفصلی، گوارشی و عضلانی وارد کند. 2 تا 3 ساعت فاصله بین افطار تا ورزش باعث می‌شود تا بدن فرصت هضم غذا را پیدا کند و خون به راحتی در عضلات جریان یابد.

* نوجوانان پرجنب و جوش و پرتحرک برای پیشگیری از ضعف قوای جسمانی در ماه رمضان از انجام حرکات سنگین ورزشی اجتناب کنند. فعالیت زیاد با صرف انرژی و تعریق زیاد در طی ساعات روزه‌داری، زمینه‌ساز بروز سوء‌تغذیه خفیف یا شدید خواهد شد.

* اگر مجبور به انجام کارهای فکری و فعالیت‌های بدنی سنگین هستید، در نیمه نخست روز تا قبل از اذان ظهر آن را به اتمام رسانده و در نیمه دوم روز فقط به فعالیت‌های سبک بپردازید.

رفتن به استخر پس از افطار موجب سوءهاضمه می‌شود

شهرام آگاه، فوق تخصص گوارش و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت:

رفتن به استخر پس از افطار موجب فشار به معده و سوءهاضمه می‌شود، لذا توصیه می‌شود بین استخر و افطار 2 ساعت فاصله باشد.

باید در نظر داشت که هنگام ورزش‌کردن به خصوص ورزش‌های آبی، جریان خون از بخش‌های درونی بدن به سمت عضلات مایل می‌شود و این موضوع موجب اختلال در هضم غذا می‌شود.

رفتن به استخر به خصوص در ایام ماه مبارک رمضان پس از افطار که معده ساعت‌ها خالی است، فشار بیشتری به معده خالی که آماده هضم غذا شده است، وارد می‌کند.

فشار به معده به ویژه در افرادی که سوءهاضمه دارند بیشتر می‌شود و فرایند سوءهاضمه را بدتر می‌کند. توصیه می‌شود بین خوردن افطار و ورزش کردن، 2 ساعت فاصله باشد.

تاثیر روزه روی ترکیبات بدن

---

اگر چه کم غذایی یا بی غذایی یا Fasting با روزه داری اسلامی کاملاً متفاوت است اما به هر حال سالیان درازی است که در دنیا تحقیقات قابل توجّهی روی آثار امساک غذایی و تغییراتی که در بدن به وجود می‌آورد صورت گرفته است.

---

در روزه داری اسلامی انسان در فاصله افطار تا سحری فرصت دارد با انتخاب تغذیه مناسب و آشامیدن مقدار کافی آب به نیازهای اساسی بدن پاسخ منطقی دهد. روزه داری در بعضی ادیان گذشته تقریباً حدود 24 ساعت طول می‌کشید اما امساک در روزه داری اسلامی در زمانی که طول روز به بیشترین و طول شب به کم‌ترین حدّ خود می‌رسد (اواخر بهار و اوایل تابستان) کمتر از 17 ساعت طول می‌کشد، زمانی نیز مثل اواخر پاییز و اوایل زمستان طول زمان امساک به حدود 11 ساعت می‌رسد.

روزه داری اسلامی با انگیزه اطاعت امر خدا در کمال نشاط و آمادگی روحی صورت می‌گیرد. اما Fasting غالباً در شرایط دشوار روانی اتفاق می‌افتد لذا شرایط این دو کاملاً متفاوت است و نمی‌توان به یافته‌های مربوط به کم غذایی یا بی غذایی برای بررسی تغییرات، در روزه داری اسلامی استناد کرد.

تقریباً در دو دهه اخیر انبوهی از مطالعات علمی در مورد روزه داری اسلامی با انگیزه‌های مختلف (علمی- اعتقادی و یا ضد دینی) صورت گرفته است. در این تحقیقات به دلایلی چند، از جمله زمان مطالعه، افراد مورد مطالعه، عادات غذایی آن‌ها در ایام ماه مبارک رمضان و دیگر ایام سال و مسائل دیگر، تغییرات بیوشیمیایی خون و بافت‌ها متفاوت گزارش شده است.

تأسیس مرکز تحقیقات روزه داری در دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و بررسی‌های جدید و در عین حال جمع آوری مجموعه اطلاعات ارائه شده تا این زمان در سطح جهان، این فرصت را فراهم کرده است که در آینده با رعایت شرایط لازم برای تحقیق علمی، و با اطمینان خاطر بیشتر بتوان تأثیر روزه را روی ترکیبات بدن مورد استناد قرار داد.

به هر حال آنچه را که از مجموعه گسترده‌ای از تحقیقات انجام شده در داخل و خارج کشور به دست آورده‌ایم، می‌توانیم به صورت زیر بیان کنیم:

1- گلوکز (قند) خون در ساعات اولیه روز کاهش می‌یابد. سپس با افزایش تبدیل گلیکوژن (ذخیره قندهای) کبد و عضلات به گلوکز، به سطح طبیعی باز می‌گردد.

2- در چند روز اول روزه داری در طول روز کاهش گلوکز دیده می‌شود، ولی به سرعت مکانیسم تطابق بدن، این تغییر اندک را اصلاح می‌کند. شاید احساس سردردی که در روزهای اول روزه داری در برخی افراد دیده می شود، با کاهش گلوکز خون مرتبط باشد.

3- کاهش سنتز گلیکوژن در کبد و افزایش میزان AMP حلقوی در کبد

4- کاهش ترشح انسولین و افزایش ترشح گلوکاگون و هورمون رشد

5- افزایش بعضی اسیدهای آمینه آزاد در خون به خصوص آلانین، گلوتامین و گلیسین

6- افزایش اسیدهای چرب آزاد در خون: این تغییرات نشانه برداشت بدن از چربی های ذخیره ای و استفاده از  آن ها در سوخت و ساز است. بدن به هنگام کاهش گلوکز خود در روزه داری ضمن آن که سعی می کنید مغز و باعث عصبی را در اولویت مصرف گلوکز موجود قرار دهد، ترکیبات حاصل از سوخت نا کامل چربی را نیز به عنوان یک غذای انتخابی در اختیار مغز قرار می دهد.

7- کاهش ملایم کلسیم و فسفر در خون طی روزهای اول و سپس بازگشت آن به حالت طبیعی

8- کاهش تصفیه کلیوی و در نتیجه افزایش اندک اسید اوریک و بیلی روبین خون که البته این تغییرات اندک، با آشامیدن مقدار کافی آب در فاصله افطار و سحر، برطرف خواهد شد.

9- افزایش اکسیداسیون چربی و کاهش اکسیداسیون کربوهیدرات‌ها

10- افزایش اندک در کراتینین، پتاسیم، منیزیم و حجم پلاکت‌ها

11- افزایش HDL (کلسترول خوب) ، عدم تغییر مقدار کلسترول کل و LDL (کلسترول بد).

کاهش بوی بد دهان روزه‌دار

---

یکی از عوامل مهمی که باعث ایجاد بوی بد دهان در افراد روزه دار می‌شود این است که به علت نخوردن و نیاشامیدن کافی، محیط شست و شوی طبیعی در دهان به وجود نمی‌آید و همین خود عاملی می‌شود که بوی بد دهان در افراد احساس شود.

---

مشکلات بهداشتی دهان مثل پوسیدگی دندان، جرم دندان و خونریزی لثه از عوامل ایجاد کننده بوی بد دهان در افراد می‌باشند که بایستی حتما مورد توجه ویژه قرار بگیرد.

اگر شما دندانی پوسیده در دهانتان داشته باشید، میکروب‌ها در این محل تجمع پیدا می‌کنند. در عین حال باقیمانده موادغذایی نیز ممکن است در این حفره پوسیدگی جمع شوند، بنابراین تخمیر قندها در محل پوسیدگی یا لابه‌لای دندان‌ها، سبب بد بوی دهان می‌شود.

بهترین روش برای رفع این مشکل این است که پیش از ماه رمضان یا پس از افطار، به کلینیک دندانپزشکی مراجعه کنید و هرچه زودتر پوسیدگی دندان‌هایتان را ترمیم کنید.

باقی ماندن غذا لابه لای دندان‌ها را از دیگر علل ایجاد بوی بد در دهان است. دهان، پرمیکروب ترین محیط بدن از لحاظ تنوع میکروبی می‌باشد و این میکروب‌ها در اثر باقی ماندن غذا در دهان و دندان، گازهای مختلفی را در دهان تولید می‌کنند و ترشحات داخل دهان بر روی این گازها اثر می‌گذارد و بوی بد را در دهان به وجود می‌آورد. لذا پس از صرف سحری دندان‌هایتان را مسواک بزنید تا در طول روز باقیمانده غذا در لابه‌لای دندان‌هایتان مشکل‌ساز نشود.

افرادی که مشکل رفلکس معده به مری (ترش کردن غذا) را دارند نیز در این دسته قرار می‌گیرند.

رعایت بهداشت دهان و دندان، درمان بیماری‌های دندان و استفاده از نخ دندان و مسواک در هنگام سحر از مواردی هستند که می‌توانند برای پیشگیری از ایجاد بوی بد دهان در هنگام روزه داری موثر واقع شوند.

چنانچه فردی حتی با رعایت این موارد، همچنان از مشکل بوی بد دهان در طول روزه داری رنج می‌برد، می‌تواند با شستن دهان با آب و یا مسواک زدن، از بروز بیشتر این مشکل جلوگیری کند.

استفاده از دهان‌شویه ها هفته‌ای یکی دو بار نیز می‌تواند گزینه مناسبی برای جلوگیری از ایجاد بوی بد دهان باشد، اما باید توجه داشت که هر روز این ماده استفاده نشود، چرا که ممکن است مشکلاتی را در دهان ایجاد کند.

روزه سکته قلبی را کم می‌کند

---

پزشکان معتقدند در این ماه به دلیل ن‌که افراد از پرخاشگری، رفتارهای تهاجمی، استرس و هیجان، کشیدن سیگار و مصرف چای و قهوه دوری می‌کنند، امکان بروز سکته قلبی در ن‌ها کاهش می‌یابد. نوع رفتار و تغذیه افراد، دو عامل مهم جهت حفظ سلامتی فرد در طول ماه مبارک رمضان است.

روزه‌داری با همه خوبی‌هایی که دارد، در برخی موارد می‌تواند صدماتی را به افراد بیمار بزند به همین دلیل لازم است افرادی که از بیماری یا مشکل خاصی رنج می‌برند برای اطمینان از بی‌خطر بودن روزه‌داری با پزشک خود مشورت کنند.

---

بدن انسان برای حفظ سلامتی خود همواره مقداری چربی در نقاط مختلف ذخیره می‌کند. اگر این چربی‌ها برای مدت طولانی در بدن باقی بمانند، به شکل فشرده درآمده و احتمال مورد استفاده قرار گرفتن چربی‌هایی که در مرکز بدن قرار گرفته‌اند نیز کم‌تر می‌شود.

روزه‌داری به بدن فرصت می‌دهد تا این چربی‌ها را بسوزاند و پس از پایان دوره روزه‌داری، به جای آن‌ها چربی تازه و مناسب‌تری را جایگزین کند. به ویژه برای افرادی که چربی زیادی در بدن خود ذخیره کرده‌اند، فرصت مغتنمی فراهم می‌شود تا مقداری از چربی‌ها را برای تولید انرژی به مصرف برسانند و از اضافه وزن خود بکاهند. گرچه روزه حتی برای افراد لاغر نیز می‌تواند مفید باشد، ولی ذکر این نکته ضروری است که اگر فرد بسیار لاغر و یا دارای بیماری لطمه زننده و یا شرایط فیزیولوژیکی خاصی باشد که طبق نظر پزشک، روزه‌داری منجر به صدمه‌زدن به بدن او می‌شود، روزه‌داری به وی توصیه نمی‌شود.

بدن انسان برای زنده ماندن و انجام فعالیت‌های روزمره علاوه بر انرژی، به پروتئین‌ها نیز برای ساخت سلول‌های جدید نیاز دارد. اگر مقدار انرژی که از کربوهیدرات‌ها (مثل قند و شکر و یا نان و برنج و سیب‌زمینی) و چربی‌ها (چربی حیوانی و یا روغن مایع و جامد گیاهی) به بدن می‌رسد کافی نباشد، بدن به ناچار به سوزاندن پروتئین‌های با ارزش روی می‌آورد. افرادی که در اثر داشتن رژیم‌های غذایی نادرست وزن زیادی را در مدتی کوتاه از دست می‌دهند، در واقع عضلات خود را از دست داده‌اند.

هنگام روزه‌داری، سطح انسولین خون در طی روز پایین‌تر از روزهای معمولی است. در واقع بدن از ذخایر انرژی خود یعنی گلیکوژن یا قند حیوانی ذخیره شده در کبد و عضلات و همچنین از چربی موجود در بافت چربی برای تامین انرژی استفاده می‌کند که این‌ها موجب افزایش سطح انسولین خون نمی‌شوند و به همین دلیل، هنگام روزه‌داری میزان انسولین خون کمی پایین‌تر از روزهای دیگر است. کاهش انسولین خون احتمال ذخیره چربی (چاقی) و همچنین احتمال مقاوم شدن سلول‌ها به انسولین (دیابت) را کاهش می‌دهد.

روزه‌داری علاوه بر این که منجر به استراحت دستگاه گوارش می‌شود، سوخت وساز بدن را تنظیم می‌کند و احتمال ابتلا به برخی بیماری‌ها از جمله افسردگی و استرس، افزایش فشارخون، میگرن، افزایش وزن، بی‌خوابی و گاهی دیابت را کاهش می‌دهد.

کاهش آمار سکته قلبی در ایام روزه‌داری

پزشکان معتقدند در این ماه به دلیل آن‌که افراد از پرخاشگری، رفتارهای تهاجمی، استرس و هیجان، کشیدن سیگار و مصرف چای و قهوه دوری می‌کنند، امکان بروز سکته قلبی در آن‌ها کاهش می‌یابد. نوع رفتار و تغذیه افراد، دو عامل مهم جهت حفظ سلامتی فرد در طول ماه مبارک رمضان است.

حدود 20 روز پس از شروع ماه مبارک رمضان میزان «هموسیستئین»، اصلی‌ترین عامل بروز سکته قلبی، در خون افراد به‌شدت کاهش می‌یابد. از طرف دیگر، میزان کلسترول خوب (HDL) نیز افزایش یافته و غلظت خون هم در حد طبیعی قرار می‌گیرد. کاهش میزان تری‌گلیسیریدها و کلسترول بد (LDL) از دیگر اثرات مثبت ناشی از روزه‌داری است. از طرفی روزه به کاهش پرفشاری خون کمک می‌کند. افراد مبتلا به پرفشاری خون، باید در طول روز، فشار خود را بررسی کنند. اگر در طول روز، بیمار دچار تغییر یا بالا رفتن فشار خون شود، نباید روزه بگیرد، اما اگر در طول روز فشار خون فرد تغییر نکرد، روزه گرفتن منعی ندارد.

بیماران قلبی ـ عروقی باید طبق یک رژیم غذایی خاص روزه بگیرند و از مصرف غذای سنگین در افطار خودداری کنند و درعین حال رژیم پایین آورنده فشار خون تجویز شده توسط مشاور تغذیه را رعایت نمایند. علاوه بر این، عدم استفاده از غذاهای نفخ‌آور (مانند حبوبات) و پرهیز از استرس برای این بیماران توصیه می‌شود. این افراد برای تنظیم میزان داروی مورد نیاز خود با مشورت پزشک می‌توانند از داروهایی با اثر درازمدت استفاده کنند و مصرف داروهای دیورتیک را کاهش دهند.

دکتر بابک شریف کاشانی، رئیس بخش قلب و عروق بیمارستان مسیح دانشوری، ضمن تاکید بر لزوم رعایت فرهنگ صحیح تغذیه‌ای در ماه مبارک رمضان، گفت:

«روزه‌داری صحیح موجب کنترل چربی و فشارخون می‌شود، البته در شرایطی که در وعده افطار به میزان زیادی از غذاهای پرچرب، پرنمک یا بسیار شیرین استفاده نکنیم. این مساله نه‌تنها موجب کنترل چربی، قند و فشار خون در این ماه نمی‌شود، بلکه موجب بالا رفتن آن‌ها شده و برای سلامت افراد مضر است. بر این اساس استفاده از مواد غذایی چرب مثل کره، پس از افطار و همچنین مواد غذایی چون کله‌پاچه در سحر موجب بالا رفتن سریع چربی خون شده و توصیه نمی‌شود.

به علاوه مصرف کربوهیدرات‌های ساده‌تر و مواد قندی زود جذب و نیز شروع افطار با مصرف مایعات و خرما مناسب هستند.»