تبیان، دستیار زندگی

مجموعه دیدنی سنگ نو در اعماق جنگل‌های كوه‌های پیش كوه جهان مورا در البرز شرقی قرار گرفته و شامل چهار آبشار است كه بزرگترین آن حدود 12 متر ارتفاع دارد.

پوشش گیاهی منطقه به طور عمده درختان بلوط وحشی انجیلی ممرز و انواع سرخس به ویژه گونه سرخس عقابی است.

باغ چهلستون اشرف واقع در استان مازندران، در زمین شیب‌دار دامنه‌ شمالی كوه برزو (پیشكوه جهان مورا) از شمال به جنوب ساخته شد.این باغ با ابعاد 170متر عرض و550 متر طول، در سال 1021 هـ.ق به دستور شاه عباس طرحریزی و طی چند سال احداث شده و محل بار عام و تشریفات شاه عباس و پذیرایی مهمانان بوده است. این باغ دارای دو خیابان اصلی می‎باشد كه محور طولی باغ با چشم‌اندازی به سوی شمال و دریا است، و در نقطه تقاطع آنها، استخر بزرگ باغ قرار دارد.
در بخش جنوبی، ‌آب نهر پس از گذشتن از چهار حوضچه،‌ از زیر بنا عبور كرده و روبه روی نمای شمالی، ‌از آبشار كوچكی سرازیر و به استخر مستطیل بزرگ در محور شمالی ـ جنوبی(با ابعاد 3/36*416 متر) مقابل عمارت می‎ریزد. دور تا دور استخر،‌ در زمان شاه عباس اول گودال‎هایی برای قرار دادن شمع وجود داشته است كه هنگام تشریفات،‌ آنها را روشن می‎كردند و به همین مناسبت آن را حوض نور می‎نامیدند و به واسطه شیب زمین، ‌آبشارهای كوچك با كف سینه كبكی، ‌در محل ریزش آب از یك سطح به سطح دیگر در محور اصلی وجود دارد.

گوهر تپه Ghohartape در استان مازندران شهرستان بهشهر ۲ كیلومتری شمال غربی رستم كلا یا كیلومتر ۴۰ جاده ساری - بهشهر قرار گرفته است.

انسان‌هایی كه در غارهای باستانی مازندران چون غار كومیشان، غار هوتو و غار كمربند زندگی می‌كردند پس از خروج از غار به مرور باعث پیدایش گوهرتپه شدند، این تپه انسان ساز است. یعنی با گذشت زمان مردم ساكن با از بین رفتن مكانهای قبلی به مكانهای بالاتر آمده اند. در عصر نوسنگی شكل زندگی روستا نشینی داشته و در دوره برنز و مفرغ مورد توجه قرار گرفته و حالت شهر نشینی پیدا كرده است . احتمالا تا دوره برنز میانی فضای مسكونی و محل دفن در یك مكان بود. اما در دوره برنز متاخر (۴۰۰۰ سال قبل) هم از وسعت شهر كاسته شد و هم قبرستان را به خارج از فضای مسكونی انتقال دادند. در بین دوره برنز و آهن حدود ۲۰۰ سال این منطقه خالی از سكنه شد و در عصر آهن قبرستان را به خارج از مكان مسكونی بردند و مكان دارای سراشیبی را برگزیدند تا شاهد نفوذ آب نباشند. اقوام این منطقه پس از فرو پاشی شهر و كوچ به مناطق كوهستانی اجساد نیاكان خود را برای تدفین در زادگاهشان به گوهر تپه حمل كرده و همراه با مراسم آیینی در این منطقه به خاك می‌سپردند. (این رسم همچنان در میان كوچ نشینان منطقه رایج است و نیاكان خود را در زادگاهشان تدفین می‌كنند).

الف) آثار و گورهای به دست آمده در گوهرتپه در ارتفاع بسیار كمی از سطح زمین‌های زراعی قرار داشته و با شخم زدن اهالی جهت كشاورزی به گوهر و گنجینه‌های تپه دست پیدا می كردند به همین دلیل آن را گوهر تپه نامیدند

ب) معمولاً در نامگذاری تپه‌ها از نام آخرین مالك تپه یا زمین زراعی استفاده می شده است.

اقوام این منطقه پس از فرو پاشی شهر گوهرتپه و كوچ به مناطق كوهستانی اجساد نیاكان خود را برای تدفین در زادگاهشان به گوهر تپه حمل كرده در این منطقه به خاك می‌سپردند. با توجه به حفره هایی در گوهر تپه از قدیم الایام وجود داشت مردم معتقد بودند در عیدها (عید قربان) اسبی از خاك (همان حفره ها) بیرون می آید و به سمت دریا می رود تا آب بنوشد، اگر كسی این اسب را ببیند و با گِل به او بزند آن اسب به طلا تبدیل می شود.

باغ چهلستون مربوط به دوره پهلوی است و در بهشهر، بلوارشهید هاشمی نژاد، ساختمان شهرداری واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۸ مهر ۱۳۵۶ با شمارهٔ ثبت ۱۵۳۷ به‌عنوان یكی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.