تبیان، دستیار زندگی

سرمایه گذاری :

تعریف سرمایه گذاری در اقتصاد چیست ؟

سرمایه گذاری عبارت است از نادیده گرفتن استفاده از یک نوع داشته و دارایی به دلیل ایجاد انگیزه‌ای برای به دست آوردن
دارایی و داشته‌ای متفاوت در آینده.
به بیان ساده تر، سرمایه گذاری نوعی عقب انداختن استفاده از داشته‌ها به دلیل اهمیت استفاده از آن داشته و یا حاصل
آن داشته در آینده است.

چرا به سپرده‌گذاری سود تعلق می‌گیرد ؟

تنها دلیل پرداخت سودهای سالیانه به سپرده‌ها، تورم موجود در هر کشور است. به این صورت که اگر در کشوری تورم حدود ۱۰% در سال
باشد، شما در صورت بلوکه کردن پول خود در هر محلی، دچار ضرر می‌شوید. بانک‌ها با پرداخت سودهای متناسب با تورم (مثلاً ۸% تا ۱۰%)،
تلاش می‌کنند تا مشتریان بیشتری را در رقابت با بانک‌های دیگر در همان حوزه‌ی جغرافیایی به طرف خود جذب کنند.

چرا بانک‌ها به دنبال جذب سپرده‌گذار هستند ؟

جهت سرمایه‌ها و دارایی‌های عوام، به سمت جایگاهی برای نگاه‌داری است. همه‌ی مردم در همه‌ی کشورها، توانایی راه اندازی
بنگاه‌های اقتصادی را ندارند و این موضوع سبب می‌شود که به ناچار قسمتی از دارایی خود را به صورت پول نقد در محلی نگاه‌داری کنند.
زندگی امروز به شکلی است که شما در جابجایی‌های هر روز خودتان، نمی‌توانید همواره مقدار زیادی پول نقد با خودتان جابجا کنید. این
نیازِ شما به یک امانت‌دار، سبب ایجاد امانت‌خانه‌هایی شده است که امروزه به نام بانک شناخته می‌شوند. بانک‌ها با جذب سرمایه‌ها
(به نام امانت و سپرده)، منابع مالی بسیار زیادی به دست می‌آورند. این منابع مالی توانمندی ویژه‌ای به بانک‌ها می‌دهد تا بتوانند برای
خودشان و به نفع خودشان اقدام به سرمایه‌گذاری‌های مختلف کنند. سود این سرمایه‌گذاری‌ها تماماً به بانک تعلق داشته و هیچ نسبتی
با سود پرداخت شده توسط بانک‌ها در یک دوره نخواهد داشت.
هرچقدر که بانک‌ها برای خودشان سوددهی ایجاد کنند، برای مشتریان آنها هیچ حقی ایجاد نمی‌کند. بانک‌ها به عنوان محلی برای
نگاه‌داری امانت‌های مشتریان، موظف هستند که در هر لحظه‌ای که مشتری درخواست کند، پول سپرده‌ی مشتری را به هر شکلی که
مشتری درخواست کند ( چک بانکی، پول نقد، تراول چک و …) به مشتری پرداخت کنند. بانک‌ها برای سودگیری بیشتر، همیشه نیازمند
به جذب سپرده‌های مشتریان خودشان هستند. به دلیل اینکه با پول‌های بیشتر، سودهای بیشتر هم برای بانک به وجود می‌آید،
بانک‌ها همواره در تلاش هستند که پول نقد را از دست مشتریان خودشان دربیاورند و خود به جای آنها، با جمع‌آوری پول‌ها و ایجاد
صندوق‌های بسیار بزرگ، سودهای بسیار بزرگتر برای خود ایجاد کنند.

فرق سپرده‌گذاری بانکی با سرمایه‌گذاری در بنگاه‌های اقتصادی :

۱- سوددهی :

الف) در سپرده‌گذاری بانکی، سود پرداخت شده فقط در راستای مقابله با تورم اسمی اعلان شده در کشور مورد نظر بوده و به هیچ عنوان
با فعالیت‌های بانکی و سودی که بانک‌ها در فعالیت‌های سرمایه‌گذاری خودشان به دست می‌آوردند، ارتباطی ندارد.

ب) در سرمایه‌گذاری، سوددهی نسبت مستقیم با صنف مورد نظر و مسائل مربوط به آن دارد. هر اندازه سوددهی در صنف مورد نظر افزایش
پیدا کند، سود سرمایه گذاران در بنگاههای اقتصادی نیز افزایش خواهد یافت.

۲

- ریسک :

الف) در سپرده‌گذاری، هیچ ریسکی معنی نمی‌شود. به این دلیل که بانک حق دست زدن به پول شما را ندارد. پول شما همواره همان
مقداری است که شما در زمان سپرده‌گذاری به بانک پرداخت کردید. به این دلیل که بانک با پول شما نمی‌تواند کاری انجام بدهد و
حق دست زدن به پول شما را ندارد، ریسکی هم برای شما معنی نمی‌شود و در نهایت سودی هم برای شما وجود نخواهد داشت.

ب) در سرمایه گذاری، شما به عنوان شخص سرمایه گذار، در ریسک و سود سرمایه گذاری خود با بنگاه اقتصادی مورد نظر شریک هستید.
بنگاه اقتصادی برای به وجود آوردن سود، مجبور است که پول و دارایی شما را به کار بگیرد و با آن در صنف مورد نظر خود اقدام به کار کند.
تمام اتفاقات بعدی در مورد این حرکت‌های اقتصادی، متوجه شما و بنگاه اقتصادی مورد نظر به عنوان شریک‌های یکدیگر خواهد بود.

۳- دریافت اصل پول :

الف) در سپرده‌گذاری بانکی، بانک حق دست درازی به پول شما را ندارد و فقط می‌تواند امانت داری برای سپرده‌های شما باشد. ب
ه همین دلیل شما در هر زمانی که تمایل داشته باشید، می‌توانید به بانک مراجعه کنید و سپرده و امانت خود را از بانک
یا موسسه‌ی مالی مورد نظر، بازپس بگیرید.

ب) در سرمایه گذاری، امکان پازپس گیری اصل پول در هر شرایطی وجود ندارد. به این دلیل که دارایی و سرمایه‌ی شما، به کار مشخصی
گرفته شده است و تا زمان پایان کار و پروژه‌ی مورد نظر، سرمایه‍‌گذار حق برداشت مبلغ را ندارد و در صورت وجود کاری که سرمایه گذاران
متعددی دارد، بنگاه‌های اقتصادی معمولاً شرایط محدود کننده و خاصی را برای سرمایه‌گذاران در نظر می‌گیرند.
به طور مثال، شما در یک شرکت ساختمانی سرمایه‌گذاری می‌کنید. سپس شرکت مورد نظر با پول شما اقدام به خرید مصالح مورد نیاز
برای ساخت و ساز می‌کند. پس از دو ماه شرکت مورد نظر یک بنای در حال ساخت دارد و مشغول به کار است.
ولی شما به شرکت مورد نظر مراجعه می‌کنید و درخواست می‌کنید که پول شما را به شما پس بدهد.
در این زمان پول شما به صورت نقد وجود ندارد و تبدیل به مصالحی شده که میبایست صرف ساختن بنا شود.
پس در ظاهر، پولی وجود ندارد که به شما پرداخت شود. اکنون این پرشس مطرح میشود :
آیا شرکت ساختمانی مورد نظر شما ورشکسته شده است ؟

همانطور که مشاهده کردید، بنگاه‌های اقتصادی در مقابل دریافت پول سرمایه‌گذاران، در شرایطی قرار دارند که میبایست
سرمایه‌ها را به گردش درآورده و با فعالیت‌های خود، سودسازی کنند. سپس قسمتی از سود حاصل را در مقابل قرارداد به
سرمایه گذاران پرداخت کنند.

در هر فعالیت اقتصادی، هراندازه که بزرگ یا کوچک باشد، هر اندازه که سودده و پر رونق باشد، همواره ریسک‌هایی نیز وجود خواهد داشت.
انجام هر عمل سرمایه‌گذاری، بدون توجه به وجود ریسک در هر بازار، کاری نامعقول بوده و فقط از انسانهای بی سواد ناشی می‌شود.

این امکان همواره وجود دارد که در هر شرایطی، سیاستی خاص توسط یک بنگاه اقتصادی دنبال شود. ما باید بپذیریم که انتخاب
هر بنگاه اقتصادی با توجه به شواهد و سابقه‌ی آن بنگاه اقتصادی و منطقی بودن شرایط قرارداد و سوددهی و متناسب بودن سوددهی با
صنف کاری مورد نظر و نیز قابل اجرا بودن پلان کاری بنگاهِ سرمایه‌گذاری مورد نظر، در نهایت به عهده‌ی خودِ سرمایه‌گذار است.