کیسه ی برنج ، کیسه ای که سرآغاز و سرانجام داستانیست .
به نظر من ما باید به گذشته ها برگردیم و ببینم که کارگردانها و نویسنده های گذشته چگونه داستان می نوشتند . بچه های آسمان داستانش یک کتانی است ، کیسه ی برنج ، یک کیسه ی برنج است ، سازدهنی یک ساز دهنی است ، چکمه ، یک چکمه است . بادکنک سفید یک ماهی است . اتوبوس اگر اشتباه نکنم اسمش رو یک اتوبوسه . فیلم طوقی یک کبوتر است . اگر دقت کنیم می بینم که تمامی این فیلمنامه ها بر پایه ی یک شی یک موضوع رو استوار کرده اند .
من خیلی دوست دارم در این تاپیک بر این مورد بحث بشه و بتونیم به نتیجه ای برای آسان تر نوشتن فیلمنامه برسیم .
منتظر نظرات شما دوستداران پشت صحنه هستم .