تبیان، دستیار زندگی

رفتار قرآنی با بدهكار

حضرت آیت اللّه‏ خامنه‏ای دامت بركاته در زمان ریاست جمهوری به یكی از كشورهای اسلامی رفتند و ما به عنوان همراه در خدمت ایشان بودیم. حضرت آیت اللّه‏ خامنه‏ای به رئیس جمهور آنجا فرمودند: بدهی ما را نمی‏دهید؟ او در جواب گفت: قرآن می‏فرماید: «فَنَظِرَةٌ اِلی میسَرة؛ به آدم بدهكار مهلت بدهید.» آقا با مزاح فرمودند: تا اینجا را قبول دارم ولی به شرط اینكه قسمت دوم آیه شریفه را نخوانید كه اگر بدهكار توانایی پرداخت ندارد به او ببخشید؛ «أن تصدّقوا خیرٌ لَكُم».

حجة الاسلام والمسلمین قرائتی (تهران)

حفظ عزّت ملّی در سفرهای خارجی

در لیبی، خیمه‏ای برپا كرده بودند كه ارتفاع در ورودی آن خیمه كوتاه بود و به ناچار هر كس می‏خواست وارد بشود، باید خم می‏شد. از طرفی داخل خیمه، روبروی در، عكس قذّافی بود؛ یعنی هر كس وارد می‏شد ناخواسته در مقابل عكس قذّافی سر خم می‏كرد. حضرت آیت اللّه‏ خامنه‏ای وقتی می‏خواستند وارد خیمه شوند، به قهقرا (پشت) وارد می‏شوند تا در مقابل عكس قذّافی سر خم نكنند.

آیت اللّه‏ خزعلی

خدمت علی گونه به خانواده شهدا

مقام معظم رهبری در دیدار از خانواده‏های شهدا، وارد منزل همسر شهیدی شدند كه مریض بود و وضع خانه نابسامان بود.

حضرت آیت اللّه‏ خامنه‏ای ضمن دستور به همراهان برای انتقال همسر مكرمه شهید به بیمارستان، خودشان در حیاط را می‏بندند و به نظافت مشغول می‏شوند.حجة الاسلام غفاری

خراب می‏كنید بعد می‏آیید پیش من؟!

یك روز همراه با یكی از استانداران محضر مقام عظیم الشأن ولایت بودیم. آقای استاندار در دیدار قبلی خود درباره كاری از آقا نظرخواهی كرده بودند و معظّم له نظرشان را فرموده بودند، ولی این استاندار برخلاف نظر آقا عمل كرده بود و كار خراب شده بود. استاندار به مقام معظم رهبری عرض كرد: در آن مسائل استانی متأسفانه من برخلاف نظر شما عمل كردم و كار خراب شد. آقا ناراحت شدند و فرمودند:

كار را خراب می‏كنید بعد پیش من می‏آیید؟!

حجة الاسلام والمسلمین دكتر مرتضی آقا تهرانی

دادار عالم و آدم، همواره سالار و سرورم را سالم و مسرور دارد

به مناسبت برگزاری كنگره بین المللی حضرت زهرا علیها‏السلام آیت اللّه‏ حسن زاده آملی صحیفه نور خود راتقدیم رهبر انقلاب می‏كند و در نامه‏ای به محضر مقام معظّم رهبری می‏نویسد:

بسم اللّه‏ الرحمن الرحیم

این صحیفه نور موسوم به «فصّ حكمة فی كلمة فاطمیّة» به مناسبت تأسیس نخستین كنگره تجلیل و تكریم از عصمة اللّه‏ الكبری و ثمرة شجرة الیقین و احسن منازل القرآن و بقیّة النبوة و مشكوة الولایة و الامامة حضرت فاطمه بنت خاتم الانبیاء محمد مصطفی صلی‏الله‏علیه‏و‏آله كه به فرمان همایون و خجسته رهبر عظیم الشأن كشور بزرگ جمهوری اسلامی ایران جناب آیت اللّه‏ معظّم خامنه‏ای كبیر ـ متع اللّه‏ الاسلام والمسلمین بطول بقائه الشریف ـ در ساری مازندران ایران برگزار می‏شود. با سلام و تحیّت خالصانه و ارائه ارادت بی‏پیرایه و درود نوید جاوید، به حضور آن قائد ولّی وفّی و رائد سائس حفّی، مصداق بارز «نَرْفَعُ دَرَجاتٍ مَنْ نَشاء» تقدیم می‏گردد، و عرض می‏شود «یا اَیُّها الْعَزیزُ جِئْنا بِبِضاعَةٍ مُزْجاةٍ».

دادار عالم و آدم، همواره سالار و سرورم را سالم و مسرور دارد.

حسن حسن‏زاده آملی،

14/6/1376

دلجویی از محرومین

به نقل یكی از دوستان، مقام معظم رهبری در مسیر برگشت از ارس‏ماخوست (یكی از روستاهای كوهستانی و محروم در جنوب شهرستان ساری) چند زن روستایی را دیدند كه هیزم تهیه كرده، بر پشت خود بسته و با مشقت هیزمها را حمل می‏كردند.

معظم له وقتی با این صحنه مواجه شدند، دستور دادند ماشین متوقف شود. از ماشین پایین آمدند، مقداری با آنها سخن گفتند و از مشكلات آنان سؤالاتی كردند و در آخر هم دستور دادند به هر كدام از آنها هدیه‏ای تقدیم كنند.

سردار باقرزاده (مسئول كمیته جستجوی مفقودین)

رؤیای صادقانه

یك وقت بدون اطّلاع وارد محله‏ای برای دیدن خانواده شهیدی شدیم، دیدم محله پر از جمعیت است و برای ورود مقام معظّم رهبری، گاو و گوسفند آماده كرده‏اند. آقا با دیدن صحنه ناراحت شدند و فرمودند: مگر نگفتم مزاحم مردم نشوید و دیدار من بدون اطّلاع قبلی باشد. ما عرض كردیم: آقا؛ از دفتر اطلاع نداده‏اند. بالاخره آقا وارد منزل پدر شهید شدند و فرمودند: بگو ببینم چه كسی آمدن مرا به شما اطلاع داده است، آیا از دفتر اطلاع داده‏اند؟ پدر شهید عرض كرد: نه آقا، من دیشب حاج آقا روح اللّه‏ (امام رحمه‏الله ) را در خواب دیدم، پسرم علی‏رضا نیز در كنار امام رحمه‏الله نشسته بود. امام رحمه‏الله رو به من كردند و فرمودند: فلانی، فردا شب مهمان عزیزی داری، از مهمانت پذیرایی كن. گفتم: مهمان من كیست؟ فرمود رهبر مهمان شما است. با تعجب گفتم رهبر می‏خواهد به خانه من بیاید؟! پسرم گفت: بله بابا، رهبر می‏خواهد به خانه ما بیاید، از ایشان پذیرایی كنید.

حجة الاسلام احمدی (از اساتید حوزه علمیه قم)

راهنمایی با توجه به موقعیت

یكی از دوستان می‏گفت: یك روز كه مقام معظّم رهبری به كوههای اطراف تهران رفته بودند، با دختر و پسری دانشجو برخورد می‏كنند كه به لحاظ ظاهری وضع مناسبی نداشتند و تصوّر می‏كردند كه آقا دستور دستگیری آنها را خواهد داد، ولی بر خلاف تصوّر آن دو، مقام معظّم رهبری با آنها احوالپرسی كردند و از شغل و فامیل بودن آنها سؤال كردند. پسر وقتی با خُلق زیبای آقا مواجه شد، واقعیّت را گفت كه ما دوست هستیم. آقا ابتدا درباره ورزش و مزایای آن با آن دو صحبت كردند و بعد هم فرمودند: بد نیست صیغه محرمیتی در میان شما برقرار شود و شما با هم ازدواج كنید و به آنها پیشنهاد دادند اگر مایل بودید در فلان تاریخ بیایید، من آمادگی دارم كه شخصا عقد شما را بخوانم. آن دو خداحافظی كردند و طبق قرار همراه خانواده خود، محضر آقا رسیدند. آقا عقد آنها را جاری كردند و با برخورد كریمانه مقام عظیم الشأن ولایت، این دو جوان تغییر مسیر دادند و آن دختر غیرمحجّبه به یك دختر محجّبه و معنوی و آن پسر دانشجو به یك جوان مذهبی مبدَّل شدند.آقای محمد امین‏نژاد (از كارمندان صدا و سیما ـ تهران)

ردّ امتیاز ویژه

زمانی كه ضریح مطهر حضرت امام رضا علیه‏السلام در حال تعویض بود، در خدمت مقام معظم رهبری به پابوسی امام هشتم مشرف شدیم. مقام معظم رهبری برای زیارت در كنار مرقد آن امام همام علیه‏السلام ، مشغول راز و نیاز بودند. چون ضریح را برداشته بودند، حضور در كنار قبر، رنگ و بوی دیگری داشت.

بعد از پایان راز و نیازِ حضرت آیت اللّه‏ خامنه‏ای، آقای واعظ طبسی به ایشان عرض كرد، آقازاده‏ها هم بیایند نزدیك‏تر تا از نزدیك امام علیه‏السلام را زیارت كنند. معظم له فرمودند: پس بقیه چی؟!

این دقّت را همواره حضرت آقا دارند. ایشان امتیاز ویژه و خاصی را برای فرزندانشان قایل نیستند. در آن روز هم فرمودند: اگر بقیّه افراد می‏توانند از نزدیك قبر امام هشتم علیه‏السلام را زیارت كنند، فرزندان من هم بیایند.

پس از بیان آقا، همه توفیق حضور یافتند. عجب روز به یاد ماندنی بود!

بعضی از دلشكستگان، سر از پا نمی‏شناختند.

حجة الاسلام محمد علی حقانی (از اعضای بیت ـ تهران)

رسیدگی به مشكلات

یكی از طلاب خارجی نقل می‏كرد كه وقتی وارد ایران شدم، ویزا نداشتم و حتی از داشتن حداقل امكانات محروم بودم. بعد از مدتها سعی و تلاش، چون جایی برای ماندن نداشتم از ماندن در حجره دوستان خجالت می‏كشیدم، مجبور شدم مدتی را در مسجد جمكران اقامت گزینم. چند روزی كه آنجا ماندم، به امام زمان علیه‏السلام توسل پیدا كردم. همان شب در عالم رؤیا دیدم كسی به من فرمود: فردا شب مقام معظم رهبری به مسجد جمكران خواهند آمد، مشكل خودت را بنویس و تقدیم ایشان كن. من از خواب بیدار شدم، نامه‏ای نوشتم و منتظر ماندم. فردا شب در نیمه‏های شب دیدم مقام معظم رهبری با چند نفر وارد مسجد جمكران شدند و من با تعجب به خاطر رؤیای صادقه، نمی‏دانستم چه كنم. جلوتر رفتم و نامه‏ای كه در دست داشتم خدمت مقام معظم رهبری تقدیم كردم و طولی نكشید وقتی كه به مركز جهانی رجوع كردم به من گفتند: جواب نامه شما رسیده و شما پذیرش شده‏اید و به این صورت مشكل بنده با عنایت مقام معظم رهبری حل شد.

حجة الاسلام حسین جلالی

رعایت حدود الهی در برخوردهای دیپلماسی

یكی از مطالبی كه در زمان ریاست جمهوری آیت اللّه‏ خامنه‏ای، بسیار در دنیا انعكاس پیدا كرد و آثار بسیار مثبتی در میان مسلمانان گذاشت، برخورد ایشان با دعوت رئیس جمهور زیمبابوه در مهمانی رسمی شام بود. پس از آنكه به معظم‏له اطلاع داده شد كه در سر میز شام، مشروبات الكلی وجود دارد، ایشان پیغام دادند كه ما در این مهمانی شركت نمی‏كنیم، مگر اینكه مشروبات الكلی جمع شوند. آنان گفتند: ما به شما كاری نداریم، یعنی به ایرانیها تعارف نمی‏كنیم، بلكه طبق رسم خودمان از مهمانان غیرایرانی با مشروبات الكلی پذیرایی می‏كنیم.

مقام معظم رهبری به آنان فرمودند: ما سر سفره شامی كه در آن مشروبات الكلی باشد، حاضر نمی‏شویم، چون شرعا حرام است. آنان حاضر نشدند كه مشروبات را جمع آوری كنند. معظم له هم در آن مهمانی شام شركت نفرمودند. غربیها و رسانه‏های آنان تصور كردند كه طعمه دندان‏گیری از این خبر نصیب آنها شده است و در دنیا چنین منعكس كردند كه ایرانیها و رئیس جمهور ایران، بر خلاف آنچه در پروتكلهای تشریفاتی جهان مرسوم است، در مهمانی شام حاضر نشدند، ولی انتشار این خبر در جهان اسلام، موجب تقویت موضع آرمانی نظام اسلامی شد و بسیار به نفع جمهوری اسلامی ایران تمام شد.

دكتر علی اكبر ولایتی (مشاور مقام معظم رهبری در امور بین‏الملل)

ارادت رهبر به جانبازان

در مورخ 5/5/1367 در عملیات آزادسازی جاده خرمشهر ـ اهواز كه همزمان با عملیات مرصاد در منطقه شلمچه انجام گرفت، دشمن كه با شكست مذبوحانه‏ای مواجه شده بود، برای جبران شكست خود اقدام به بمباران شیمیایی منطقه نمود. بنده نیز به شدّت از ناحیه اعصاب، داخلی، ریه، چشم و پوست شیمیایی شدم و با آمبولانس برای درمان به بیمارستانهای صحرایی پانزده خرداد دارخوین و امام حسین علیه‏السلام خرمشهر اعزام و از آنجا به اتّفاق مجروحین دیگر برای معالجه بیشتر به شهر اهواز منتقل شدیم.

در حین انتقال به بیمارستان متوجّه شدم كه بعضی از برادران رزمنده ـ كه تا آن روز مجروح شیمیایی ندیده بودند ـ از ما فاصله می‏گیرند؛ چون خیال می‏كردند كه در صورت تماس با ما، ممكن است آنها هم شیمیایی شوند. حتّی از دادن یك لیوان آب برای آشامیدن خودداری می‏كردند و این رفتار آنها برای ما ناراحت كننده و باعث رنجش می‏گردید.

بالاخره به اهواز رسیده و در نقاهتگاه مجروحین شیمیایی سیّد الشهداء بستری شدیم. در دومین روزی كه در آنجا تحت درمان بودیم، ناگهان ساعت 11 شب به مجروحین اطّلاع دادند كه رهبر معظّم انقلاب حضرت آیت اللّه‏ خامنه‏ای (كه در آن زمان رئیس جمهور بودند) برای ملاقات به بیمارستان تشریف آورده‏اند. همه خوشحال شده و برای دیدار با ایشان لحظه شماری می‏كردیم.

آن بزرگوار با تك تك مجروحین شیمیایی مصافحه و روبوسی نموده و در حق آنان محبّتهای زیادی كردند تا اینكه نوبت به حقیر رسید. ایشان را بسیار نورانی و رشید دیدم و هنگامی كه خم شدند تا با بنده روبوسی كنند، حالت عزّت و احترام عجیبی به من دست داد و احساس سربلندی و غرور نمودم؛ سربلندی و غرور از اینكه رئیس جمهور مملكت این گونه به جانبازان شیمیایی ارادت داشته و احترام می‏گذارند. لذا خدا را شكر گفته و برای سلامتی و شفای ایشان و كلیه جانبازان اسلام دعا كردم.جانباز جنگ تحمیلی