تبیان، دستیار زندگی

واقعه عاشورا گرچه حقیقتاً تلخ و جانسوز است اما در درون خود تابلوی زیبایی است از آزادگی و شناخت انسان‌ها و همچنین بزرگی مقام زن، دوشادوش زن و مرد را می‌توان به شكل كامل در حادثه كربلا مشاهده كرد.

 مردان در صحنه نبرد جنگیدند به شهادت رسیدند و زنان پیام ایشان را شهر به شهر ابلاغ كردند و به اسیری رفتند.

نمی‌توان بدون تعمق این جمله را بر زبان جاری ساخت بی آنكه مفهوم عمیق‌اش را دریافت. وقتی مطرح می‌شود كه  «كربلا می‌مرد اگر زینب نبود» در این كلام رازی نهفته است كه نیاز به شناخت مكتب عظیم عاشورا دارد.

یزید در مقابل سخنان قاطع حضرت زینب خاموش مانده بود و حضرت زینب حقیقت ماجرا را كه همانا استواری حكومت وی بر پایه‌‌های ظلم است آشكار ساخت. به راستی بانوی بزرگ اسلام وجدان‌های خفته و خموش را بیدار ساخت و روح مرده مقاومت را در مردم زنده نمود و ترسی را كه بر جان مردم مستولی گردیده بود از میان برد و از آن پس است كه ما شاهد قیام‌های مختلف علیه ظلم هستیم. زیرا اینك مردم الگویی برای حق‌گویی و حق‌طلبی یافته بودند.

حقیقتی ژرف است این كلام «كربلا می‌مرد اگر زینب نبود» و حضور زنان در به ثمر رسیدن این نهضت غیرقابل تردید می‌باشد.