قابل توجه علاقمندان به مباحث تخصصی روانشناسی
به دوستانی که به مباحث تخصصی روانشناسی علاقمندن پیشنهاد میکنم حتما این پست رو بخونن.
در پایان بحث حتما براتون جالب خواهد بود وقتی ببینید یه سری از افراد اطرافمون هستن که بعضی از خصوصیاتشون به مواردی که میخوام اشاره کنم شبیهه اما فکرشم نمیکردم که این ویژگیها ممکنه بیمار گون باشه!!
(نرید بشینید فکر و خیال کنید و آدما رو ببرید زیر ذره بینا!!)
خوشحال میشم اگر تجربه ای مشابه از دوستان و اشنایانتون داشتین اینجا مطرح کنین.
هر سوال و ابهامی هم بود حتما بپرسید.
توجـــــــــه:یادتون نره که در پایان مجموعه مباحث اختلال شخصیت یک مسابقه کاملا حرفه ای خواهیم داشت.
پ.ن:بخش اول این پست شاید یکم گیج کننده باشه.تو قسمت پاسخ توضیحات بیشتر و روون تری میدم.
******************************
معیارهای تشخیصی اختلال شخصیت اسکیزوتایپال بر پایه ی چهارمین ویرایش کتابچه ی تشخیصی و آماری اختلالات روانی عبارت است از :
الف ) کاستی ها و نواقصی در روابط اجتماعی و بین فردی که مشخصه ی آن بروز رنج و مشقتی حاد در روابط صمیمانه و کاهش توانایی دارا بودن این روابط و هم چنین آشفتگی ها و برهم خوردگی های شناختی و یا ادراکی ، و نامتعارف ( اکسنتریک ) بودن رفتار است؛ به گونه ای که این الگو ی ژرف و فراگیر از اوایل بزرگ سالی آغاز شده و در زمینه های گوناگون به چشم آید که نشانه اش وجود دست کم پنج تا از موارد زیر است:
1) افکار انتساب ( رفرنس ) به خویشتن ؛ نه هذیان های ( روان پریشانه ) انتساب به خود
2) باورهای عجیب یا اندیشه های جادویی که بر رفتار اثر بگذارند و با هنجارهای برآمده از خرده فرهنگ فرد هم خوانی نداشته باشند ( مانند خرافاتی بودن ، اعتقاد به غیب بینی ، تله پاتی و دور آگاهی ، حس ششم ؛ و نیز گمانه ها ، تخیلات یا اشتغال های ذهنی غریب در کودکان و نوجوانان )
3 ) تجربه های نا معمول ادراکی ، از جمله فریفتارها و خطاهای ادراکی ( ایلوژن های ) پیکری
4) پندار و گفتار عجیب ( برای نمونه ، مبهم ، حاشیه پردازانه ، استعاره ای ، با شرح و تفصیل بیش از اندازه و فراوان ، یا کلیشه ای و قالبی )
5 ) شکاکیت یا فکر بدگمانانه
6 ) حالت عاطفی نابه جا یا محدود
7 ) رفتار یا حالت ظاهری عجیب ، نامتعارف ، یا ویژه ی خود
8 ) نداشتن دوستان صمیمی یا مورد اطمینان ، به جز بستگان درجه نخست
9 ) اضظراب بیش از اندازه در میان جمع ، به گونه ای که با آشنا شدن هم کاهش نیابد؛ این اضطراب بیشتر به ترس همراه با بدگمانی مرتبط است و نه به قضاوت منفی درباره ی خودش.