سورة الفاتحة
نام سوره فاتحه شمارۀسوره 1 محل نزول مکه
تعداد آیه 7 تعداد کلمه 29 تعداد حروف 142
معنی : گشاینده
علت نامگذاری سوره:
چون آغازگر قرآن است به این نام نامیده شده و این سوره در زمان خود پیامبر (ص) نیز همین نام را
داشته است و به خاطر حمد و ستایشی كه از خداوند(ج) به عمل آمده نام دیگر سوره( حمد ) است.«آیه (1) حمد»
نام های دیگرسوره :
حمد،وافیه,شكر,سبع الثانی,ام الكتاب,اساس,كافیه,الكنز، ام القرآن، مناجات، شفا، دعا، صلوة
محتوی سوره :
نعمتها و تربیت همه موجودات از ذات مقدس خدا(ج) سرچشمه می گیرد. اساس خلقت و تربیت و
حاكمیت خدا(ج) بر پایه رحمت و رحمانیت است. توجه به معاد و سرای پاداش اعمال و حاكمیت خدا(ج) بر
آن دادگاه. بیانگر توحید در عبادت و تكیه گاه انسان به خدا(ج) . بیان نیاز و عشق بندگان به هدایت
الهی. توضیح صراط مستقیم كه از راه مغضوبین و گمراهان جداست. اوّلش ستایش، وسطش اخلاص و
آخرش نیایش است.
ترتیب سوره :
به ترتیب جمع آوری، اولین سوره است كه در قرآن آمده است. به ترتیب نزول، یك بار در مكه و یك
بار در مدینه نازل شده است .
داستانهای سوره : ندارد.
آیۀ اول سوره :
الْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ
( ستایش مخصوص خداوندى است كه پروردگار جهانیان است.)
آیۀ آخر سوره :
صِرَاطَ الَّذِینَ أَنعَمتَ عَلَیهِمْ غَیرِ المَغضُوبِ عَلَیهِمْ وَلاَ الضَّالِّینَ
( راه كسانى كه آنان را مشمول نعمت خود ساختى، نه كسانى كه بر آنان غضب كردهاى، و نه گمراهان.)
فضیلت سوره :
پیامبر اسلام (ص) فرمودند: «هر مسلمانی سوره حمد را بخواند, پاداش او به اندازه كسی است كه دو سوم
قرآن را خوانده است ». نقل شده كه پیامبر(ص) فرمودند: «خداوند (ج) به خاطر دادن سوره حمد بر من
منت نهاده و آنرا در برابر قرآن عظیم قرار داده و سوره حمد با ارزشترین ذخایر عرش خدا(ج) است.