تبیان، دستیار زندگی

به گزارش مشرق، جام جم نوشت:

آنقدر سماجت به خرج دهی كه شماره تلفنش را بگیری و آنقدر مزاحمش شوی و زبان بریزی تا نرم شود و بگوید بیا از من خواستگاری كن. نه! در مورد دختر‌ها وضع فرق می‌كند. آنها باید بنشینند و ببینندکی​سراغشان می‌آید و آن وقت تازه وقتی كسی پیدا شد ترس وجودشان را فرا می‌گیرد كه این آدم خوب است یا نه. اینجاست كه گزینه‌های دیگری مثل انتخاب همسر به صورت اینترنتی و واسطه مراكز ازدواج پیش می‌آید. دو تا آدم غریبه مقابل هم قرار می‌گیرند و آن وقت می‌بینی یكی بددهن است و یكی بیكاره، یكی فرصت‌طلب​ است و دیگری هوسباز. این یكی زن دارد و مخفی كرده و آن یكی اعتیاد دارد.

می‌بینید كه كار برای دختر‌ها خیلی سخت‌تر است، اما پسر‌ها فقط ممكن است به خاطر این‌كه یك دختر قبلا نامزد داشته از ازدواج با او منصرف شوند. این برای یك دختر عیب بزرگی است. در حالی كه آنها خود با عیب‌هایی خیلی بزرگ‌تر با اعتماد به نفس قدم پیش می‌گذارند و انتخاب می‌كنند.

بله، حق انتخاب دادن از طریق سایت‌های همسر‌یابی برای دختران یك فرصت و امكان بزرگ است اما فقط یك فرصت خوب برای انتخاب و اغلب انصراف !

آنچه خواندید از تجربه‌های یك دختر مجرد بود كه تاكنون از طریق اینترنت و سایت‌های همسر‌یابی سه انتخاب داشته و همه موارد نامناسبی بوده‌اند.

از ایده‌آل تا واقعیت

نرگس سمین، كارشناس علوم ارتباطات اجتماعی اعتقاد دارد: دنیای مجازی علاوه بر اطلاعات باارزشی كه منتشر می‌كند محلی برای بروز دو چیز است؛ خود كتمان شده و پنهان و خودآرمانی و دست‌نیافتنی برخی كاربران.

به همین دلیل شخصیت مجازی كه افراد از خود در اینترنت تصویر می‌كنند خصوصا در چت روم‌ها و سایت‌های دوست‌یابی قابل اعتماد نیست تا بتوان با اتكا به آن یك ارتباط روشن و شفاف و انسانی را شكل داد.

وی اولین و مهم‌ترین سطح ارتباط را برخورد چهره به چهره می‌داند. چیزی كه می‌تواند هنگام راستگویی یا دروغگویی زبان بدن شما را آشكار كند. وقتی خجالت می‌كشید، از دروغ گفتن دست‌پاچه می‌شوید، غافلگیر می‌شوید یا در اثر یك مشكل از نظر جسمی دگرگون می‌شوید همه زیر نظر طرف مقابل است، اما در محیط اینترنتی ممكن است كسی نحیف و شكننده باشد و بگوید كه قهرمان بدنسازی است.

كسی در اوج خماری لاف سلامت و پاكی بزند و مرد و زن متاهل ادعای تجرد كنند. همه چیز در یك ارتباط مجازی امكانپذیر است، زیرا شما تنها تصویری مجازی از شخص دارید، نه خود او را.

در حالی كه وقتی آشنایی از طریق دوستان، آشنایان و همكاران و اقوام صورت می‌گیرد این فرصت وجود دارد كه رفتارها و كنش‌ها و واكنش‌های طبیعی شخص را مورد بررسی قرار دهید و حداقل در مورد خصوصیات ظاهری آنها اطلاعات درستی داشته باشید.

وی تاكید می‌كند: در مورد مسائل اجتماعی نمی‌شود كلی‌گویی كرد و یقینا كسانی هستند كه دوستی یا ازدواج موفقی از طریق اینترنت داشته‌اند و آن مربوط به افرادی است كه از خود واقعی خویش راضی هستند و آن را كتمان یا با شخصیت مجازی عوض نمی‌كنند. آنان با نام واقعی خود را معرفی می‌كنند، گاه عكس خود را منتشر می‌كنند، اهداف واقعی خود را از آشنایی ابراز می‌كنند و صادقانه با طرف مقابل برخورد می‌كنند.

آنها چه می‌خواهند؟

آنها كه در سایت‌های زوج‌یابی ثبت‌نام می‌كنند چه می‌خواهند؟ همسر، دوست، ارتباط سالم یا...

یافتن این انگیزه‌ها زیاد سخت نیست. برای این‌كه بدانیم كافی است پروفایل داوطلبان چند سایت را بررسی كنیم؛ نتیجه جالب است:

در سایت‌هایی كه برای یافتن زوج راه‌اندازی شده، اغلب آقایان میزان حقوق دریافتی خود را ابراز نمی‌كنند. به جرائت می‌‌توان گفت برای 70 تا 75 درصد متقاضیان مرد فرقی نمی‌كند كسی كه دنبالش هستند صیغه شود یا ازدواج دائم. (یعنی اهمیتی به رابطه پایدار و تشكیل خانواده نمی‌دهند و فقط ارتباط با یك نفر خانم برایشان مهم است) از هر ده نفر تنها یك نفر پسر مجردی است كه به دنبال ازدواج دائم است.

این در حالی است كه اغلب داوطلبان زن به دنبال ازدواج دائم هستند و زنانی كه گزینه صیغه را هم انتخاب كرده‌اند اغلب تنها راغب به ارتباط با مرد غیرمتاهل هستند و خود بیوه یا مطلقه‌اند، یعنی دختران داوطلب این گزینه نیستند.

جالب است بدانید همین مردان كه درآمد خود را ابراز نمی‌كنند برای همین ارتباط صیغه‌ای هم بیشتر دنبال زنانی هستند كه خانه و درآمد ثابت دارند.

می‌بینید كه به طور ضمنی می‌توان گفت برای دختران مجرد فراوانی كه داوطلب ازدواج هستند گزینه‌های مناسب معدودی در اینترنت ثبت‌نام می‌كنند و اگر گزینه‌ای هم انطباق داشته باشد تازه شناسایی شخصیت واقعی از مجازی شروع می‌شود.

این بررسی‌ها نشان می‌دهد كه نه‌تنها ازدواج موقت گزینه مطلوب بانوان مجرد نیست، بلكه گزینه نیمی از مردهای ازدواج نكرده هم نیست. جالب است بدانید اغلب متاهل‌ها و بیوه‌های بچه‌دار یا آنها كه اصلا وضع تاهل خود را ابراز نمی‌كنند به این گزینه علاقه نشان می‌دهند.

نكته دیگر این‌كه اگر داوطلبان اینترنتی چنین باشند شانس ازدواج در اینترنت فرق چندانی با جامعه ندارد.

البته این موضوع نیازمند یك بررسی جامع و علمی است و كاری كه انجام شده تنها یك بررسی میدانی و مشاهده‌ای است كه نمی‌توان آن را تعمیم داد، ولی همین اندازه نیز یك تصویر نسبی را از داوطلبان سایت‌های زوج‌یابی نشان می‌دهد.

فكرهای بیمار

راهیابی به دنیای كسانی كه در این سایت‌ها ثبت‌نام می‌كنند و قصد دیگری دارند ساده نیست. یكی از دوستان كسی را معرفی می‌كند كه در این مورد اطلاعاتی دارد.

ح ـ الف می‌گوید: یكی از دوستانم حرفه‌ای این كار است. او دائم یا چت می‌كند یا در سایت‌های دوست‌یابی و همسر‌یابی ثبت‌نام می‌كند. او می‌گوید، گول زدن آنها كه دنبال ازدواج دائم هستند، ساده‌تر است زیرا آنها كه دوست می‌خواهند از اول تكلیفشان معلوم است، اما آنها كه دنبال ازدواج هستند رابطه را جدی‌تر می‌گیرند و بیشتر برای آن مایه می‌گذارند. اما بعد از مدتی می‌فهمند حسابی سر كار هستند كه دیگر كار از كار گذشته است.

اغلب این افراد برای ازدواج كردن بی‌تابی می‌كنند و دست‌یافتنی‌تر هستند و متاسفانه بعد از این‌كه این افراد با هم در فضای مجازی آشنا شدند (غیر از برخی مراكز مجاز و قانونی) هیچ مركز ازدواج اینترنتی پیگیری نمی‌كند كه شخصی كه ثبت‌نام كرده كیست، چیست، كجا بوده و چه كرده است.

یقینا برای جلوگیری از سوء‌استفاده افراد سودجو باید نظارت بیشتری بر عملكرد این مراكز به عمل آید. ثبت شناسنامه و كارت ملی شخص متقاضی و تائید آن باید اولین ملاك معرفی افراد به هم باشد و كسی كه متقاضی ازدواج است حداقل باید یك هویت واقعی از خود ارائه دهد كه از طریق لینك به سامانه‌های تائید هویت، قابل پیگیری باشد.

مشاوره باید در چنین سایت‌ها نقش پررنگ‌تری داشته باشد و گرچه دامنه اختیار و انتخاب همسر برای بانوان از این طریق گسترده‌تر می‌شود، اما نباید اجازه داد این امكان زمینه مشكلات جانبی را فراهم كند.

استاد دانشگاه سمنان اظهار کرد: در شیوه همسریابی اینترنتی اگر افراد حتی در فضای مجازی صادق باشند و همچنین در کوتاه مدت پا به دنیای واقعی بگذارند، می‌تواند بدون خطر باشد و حتی شیوه جدیدی برای ازدواج باشد.
وی در پاسخ این پرسش که مشاوره قبل از ازدواج چه تأثیری در انتخاب همسر ایده آل خواهد داشت، گفت: مسلما مشاور، چون در این زمینه درس خوانده است با ابزارها و تستهایی که در اختیار دارد، بسیاری از معیارهایی را که جوانان برای انتخاب همسر به آن نیاز دارند، در کوتاه مدت شناسایی می‌کند.

مکوند حسینی با بیان این که مشاور برای افراد تصمیم نمی‌گیرد، تصریح کرد: مشاور هم‌ترازی و ناهم ترازی ها را در کوتاه مدت شناسایی می کند و افراد را آگاه می‌کند که مثلأ این ناهم‌ترازی فرهنگی در آینده به شما صدمه خواهد رساند و در واقع آنها را هشیار می‌کند تا در آینده مشکلات آنها را غافلگیر نسازد.

سلام
ممنون نکاء عزیز
مطلب خوبیه و دقیقا درست گفته شده مسئله ازدواج مهمترین اتفاق زندگی هر جوانی است
و این ازدواج به هیچ وجه بدون مشورت کردن نمیشه صورت بگیره چون یک نفر اون هم جوانی که تجربه نداره در اکثر موارد نشون داده که نمیتونه مستقل در مورد ازدواج تصمیم بگیره و باید تمام جوانب سنجیده بشه.