تبیان، دستیار زندگی

عزیزان دلم
کاربرهای عزیز
در این مبحث انشالله چند ترانه سروده شده توسط خودم  را به شما بزرگواران تقدیم می کنم.

((تو کجایی؟))

تموم ترانه هامو، می ریزم به پای تو

شعر و تصنیف و صدامو، می سازم برای تو

تا ته دنیا که باشه، چش براهت می مونم

با همین صدای خسته، برات اینجا می خونم

********

نازنینم، مهربونم، تو کجایی؟ تو کجایی؟

اسم تو ورد زبونم، تو کجایی؟ تو کجایی؟

********

تو که نیستی ابر چشمم، بغض گریه داره امشب

باز اگه نیایی پیشم، چشم من می باره امشب

امشب و بخاطر تو، تا سحر بیدار می مونم

تا بیایی توی چشمام، که بشی رنگین کمونم

********

نازنینم، مهربونم، تو کجایی؟ تو کجایی؟

اسم تو ورد زبونم، تو کجایی؟ تو کجایی؟

********

بوی گرم نفساتو، می کنم حس توی رویام

هر شبی که بی تو هستم، به امید صبح فردام

می دونم یه شب میایی، می دونی که چش براتم

می مونی همیشه پیشم، عاشق حجم نگاتم

********

نازنینم، مهربونم، تو کجایی؟ تو کجایی؟

اسم تو ورد زبونم، تو کجایی؟ تو کجایی؟

بهروز _ رها

تو از نسـل عشـقی
تو از جنس خورشید
تو اوج قیــــــامی
تو از رنگ امیــــد

تو ســرشــار خوبی
تو لبـــریز مهــری
به دشت غـزلهــــا
تو تعبــیر شـــعری

تو لطـف خـــدایی
تو از كهكشـــــانی
تو موج صـــــفایی
تو چـون آســـمانی
تو نور نگــــــاهم
به شــــبهای تاری
تو چشــم ســـپیده
تو فصل بهــــاری

تویی بوی نرگــس
تو بوی نیــــــازی
تو عطـــر شــقایق
تو دنیـــــای رازی

بیا ایکه چشـــــمم
برایت نخـــــــفته
گل اشــــــــتیاقم
ز بویت شـــــکفته

بیا چون نمـــــانده
توانی و طــــــاقت
«رهـــا» کن دلم را
ز بنــــــــد فراقت

بهروز رها

((حدیث هجران))

غصه غربت و تنهایی مونو

واسه کی باید بگم

قصه تلخ بی فردایی مونو

واسه کی باید بگم

نمی دونم از کجا شروع کنم

حدیث کهنه ی هجران ترو

نمی دونم چجوری باید بگم

داغ بشکستن پیمان ترو

هر شب این چشمای من

هنوزم به یاد تو خون می بارن

می شینم یه گوشه ی زندون غم

نمی دونی که چه آسون می بارن

دل من شکسته بی تو کاری کن

بیا باز هم منو اینجا یاری کن

((حس شیرین))

چشاتو می بندی و من

واسه اون نگات می میرم

چشم تو زندون من شد

من توی چشات اسیرم

خورشید و آروم دوباره

می تابونی توی چشمام

ابر پلک خورشیداتو

وقتی می رونم با دستام

چه شیرینه حس لبهام

می بوسم وقتی لباتو

حالا وقتشه عزیزم

باز کنی دیگه چشاتو

  بهروز_ رها

(راه نفس)

وقتی که ابر چشام

قطره قطره گوهر غم می باره

وقتی که روی لبام

ناله باز هم بوسه ی غم می کاره

وقتی دستای دلم

بونه ی دست دلت رو می گیره

وقتی که آرزوهام

تو حصار بی تو بودن اسیره

دیگه سخته زندگی تو این قفس

آروم آروم می گیره راه نفس

وقتی بوی خاطره

می پیچه تو آسمون دل من

وقتی یاد نفسات

بی تو میشینه میون دل من

وقتی قاب عشق تو

روی دیوار خیالم می کوبم

وقتی با نم نم اشک

غبارای روی قاب و می روبم

دیگه سخته زندگی تو این قفس

آروم آروم می گیره راه نفس

بهروز _ رها

(ستـاره)
نمی دانی ســتاره ایـن دلم تنگ است
رخ تبـدار مـن از غم چه بیـرنگ است

ســتاره آســمان ممــلو ز شـادیهاست
زمیـن مـا اســـیر دیـو نیــرنگ است

تـو آنجــا غـرق دریـای صــفا هسـتی
سراسر این زمین پر فتنه و جنگ است

اگـر از نـور عشــق آنجـا فـروزان است
زمیـن در سلطه ابـری سـیه رنگ است

تـویی کـز سـاز آن مسـتانه می رقصی
به دینجا سـاز عشـق ما بد آهنگ است

تـو آن بالا نمی دانی کـه ایـن پـائیــن
به جای دل میـان سینه ها سنگ است

ســتاره با «رهــا» همدرد و همدل شو
رخش از مـاتم اینــجا پـر آژنگ است

بهروز((رها))

(ستاره ی زمین)

آسمون قلب من دوباره آبی میشه

هوای شهر دلم بازم آفتابی میشه

همه جای آسمون میشه صاف و بی غبار

شبای تاریک دل دیگه مهتابی میشه

بیا پیشم نازنین بیا اشکامو ببین

ای ستاره ی زمین  بیا و پیشم بشین

بازم از اون دور دورا میشه پیدا ستاره

اونی که دل میخوادش میاد اینجا دوباره

اون که اینجا نباشه ابریه هوای دل

دلم خیلی تنگ میشه دیگه طاقت نداره

بیا پیشم نازنین بیا اشکامو ببین

ای ستاره ی زمین  بیا و پیشم بشین

اون که اینجا نباشه چشام بارونی میشه

میشکنه شیشه ی دل دست دل خونی میشه

ستاره ی بخت من داره چشمک میـزنه

می دونم یه روز برام یارجون جونی میشه

بیا پیشم نازنین بیا اشکامو ببین

ای ستاره ی زمین  بیا و پیشم بشین

خونه ی تاریک دل بی تو سرده مهربون

تو که اینجا نباشی میشه این دل پریشون

با چشات حرفی بزن ای فروغ دل من

تو ستاره ی منی ای صفای آسمون

بیا پیشم نازنین بیا اشکامو ببین

ای ستاره ی زمین  بیا و پیشم بشین

بهروز ((رها))

(سجاده ی عشق)

من اینجا کنج غربت در هجوم غصه بی تابم

میون بستر غم زیر سقف بی کسی خوابم

نمی دونی میون کوچه ی شب های دلتنگی

همیشه چش براه دیدنت در لحظه ای نابم

**********************

من اینجا دل شکسته با غمت هر شب هماغوشم

شراب غربتم تلخ هست و من با ناله می نوشم

تمام لحظه هایم بی حضورت خسته و درهم

صدایم مانده در قلبم، من اینجا سرد و خاموشم

**********************

هنوز  تو دس من بوی قشنگ سبز دستاته

هنوزم تو نگاهم مزه ی شیرین چشماته

هنوزم یادمه گفتی فقط مرگه جدایی مون

هنوز احساس سردم دلخوش گرمای حرفاته

**********************

دلم می خواد که این پیشانی زخمی تبدارم

دوباره بر سر سجاده ی عشق تو بگذارم

دلم می خواد دوباره حس کنم طعم نگاهت را

دوباره ماه عشق تو بتابه در شب تارم

**********************

بهروزرها

((سفر لحظه ها))

بی تو دری روی دلم وا نشد

جز تو کسی باب دل ما نشد

گرچه به هر کوی و گذر سر زدم

هم نفسی مثل تو پیدا نشد

هرچه دلم سعی و تقلا نمود

جز غم تو در دل من جا نشد

در سفر منجمد لحظه ها

بی تو شبم راهی فردا نشد

شوق تو دارد دل مشتاق من

حجم نیازم بی تو احیا نشد

در خم هر کوچه ای مجنون شدم

مثل دل من کسی شیدا نشد

دست تمنای «رها» منتظر

جشن حضورت ولی برپا نشد

بهروز _ رها

((سلام))

سلام ای خاطرات تلخ و سنگین

سلام ای لحظه های زرد و غمگین

سلام ای نغمه های دل شکسته

سلام ای واژه های پیر و خسته

سلام ای مهربانی های کم رنگ

سلام ای آسمان شهر دلتنگ

سلام ای قصه های بی سرانجام

سلام ای آرزوی سرد و ناکام

سلام ای فاصله های مقاوم

سلام ای غربت تلخ مداوم

سلام ای همدلی های پریشان

سلام ای سینه ی تبدار نالان

سلام آیینه های غم گرفته

سلام ای چهره ی ماتم گرفته

سلام ای چشمه های تشنه ی آب

سلام رودخانه های خشک و بی آب

سلام ای قلب عاری از محبت

سلام ای کوچه های بی رفاقت

خداحافظ نفس های بریده

خدا حافظ عمر رنگ پریده

بهروز _ رها