تبیان، دستیار زندگی

دوستان گلم به استقبال نیمه شعبان می رویم. با جشن میلاد آقا امام حسین(ع)
آقا ابوالفضل العباس(ع) و آقا امام سجاد(ع) شروع می کنیم و به روز میلاد
امید دلمان آقا امام زمان عجل الله تعالی  می رویم.

چه جمعه ها که یک به یک غروب شد نیامدی

چه بغضها که در گلو رسوب شد نیامدی

خلیل آتشین سخن تبر به دوش بت شکن

خدای ما دوباره سنگ و چوب شد نیامدی

برای ما که دلشکسته ایم و خسته ایم نه

ولی برای عده ای چه خوب شد نیامدی

تمام طول هفته را به انتظار جمعه ام ...

دوباره صبح ٫ ظهر ٫ نه ! غروب شد نیامدی

سلام
ممنون جناب رها بابت قرار زیباتون
منم این اعیاد خجسته ی شعبانیه رو تبریک میگم...:)
اللهم عجل لولیک الفرج

لعنت به عدو كه روح تقواراكشت

ایمان وكمال وعشق ومعنا راكشت

باز آ وبگیر انتقامی سنگین

ازآنكه ز راه ظلم زهرا(س) راكشت

اللهم عجل لولیك القریب الفرج

یازدهم شعبان المعظم روز میلاد جوان دلاور دشت کربلا، نور چشم بانو لیلا، شبیه ترین کس به حضرت محمد رسول الله(ٌص) و میوه دل آقا امام حسین(ع)،  حضرت علی اکبر(ع) و روز جوان بر شما عزیزان مبارک باد.

به مناسبت شب میلاد حضرت علی اکیر(ع) سروده شد

((زیبا گل كربلا))

امشب میان عرش حق،مستانه غوغامی­شود

در بیت مولایم حسین،یك گل شكوفا می­شود

یك گل همـانند قمـر ، آید ز اوج كهكـشان

كز لطف ذات كبریـا ،  این گل هویدا می­شود

امشب به دشت آسمان ، در سجده ماه و اختران

چون شمس رخسار علی ، جانانه پیـدا می­شود

خورشید عالمتاب اگر ، رخشنده و تابان بود

از چهره­اش گیرد صفا،این گونه زیبا می­شود

آمد  علی اكبـــر  و  گویی محمد  آمده

او كه بـه حسن و دلبری ، مانند بابا می­شود

چشمش چو چشمان عمو،طعنه به نرگس می­زند

رویش شـبیه احمـد و خوش قد و بالا می­شود

از باغ جنت آمد و نـامش چو حیــدر شد علی

در ناز و لطف و در عطا ، همپای مولا می­شود

او كه پدر باشـد یقین ، مولا و مقصودش دگر

در لشـگر دین حســین ، مردی توانا می­شود

زیبــا گل كرببــلا ، با هیبت مردانـه­اش

چشم و چراغ زینب و محبـوب لیلا می­شود

آن گل كه بسته بر كمر،شمشیر جنگ با ستم

با رزم او در كربلا ، هنگامه برپا می­شود

آن گل كه همراه پدر ، در دشت خون كربلا

خونین تن و بی دست و سر ،از جور اعدا می­شود

دركربلا  چون بوده او ، تا پای جان  یار  پدر

در خاك و درخون غوطه­ور،آن سرو رعنامی­شود

امشب اگر مستیم از این ، میـلاد فرخنـده ولی

در روز عاشـورا ز غم ، هر دیده دریا  می­شود

اینك اگر در شادیش ،شعری غمین دارد (رها)

مولا شفیعش در جنان ، دانم كه فردا می­شود

بهروز _ رها