تبیان، دستیار زندگی

شاید تنها عیب کتابخانه دار شدن این است که کتاب‌های عزیزتان بدجوری به چشم دوست و آشنا می‌آیند. دوست و رفیق‌هایی که خیلی‌هایشان مدت‌هاست کتاب نخوانده‌اند اما تظاهر می‌کنند که مدت‌هاست دنبال همین کتاب‌هایی می‌گردند که شما گذاشته‌اید توی کتابخانه تان. آنها فکر می‌کنند کتاب بازها نقش یک جور بابا نوئل را بازی می‌کنند که اگر به او بگویی من خیلی به مطالعه علاقه‌مندم، در دم یک جایزه می‌گذارند کف دستت که تشویق بشوی. از ما می‌شنوید، گول نخورید و بهشان کتاب امانت ندهید.
لازم هم نیست یقه و یقه کشی راه بیندازید. یک توجیه خوب و فرهنگی وجود دارد که می‌توانید یک بار برای همیشه از آن استفاده کنید. آن هم اینکه برای اشاعه فرهنگ کتاب خریدن از امانت دادن آن معذورید یا اینکه کتاب مورد نظر به حق چشم دوستتان را گرفته و این کتاب ارزشمند، ارزش خریده شدن را دارد.
هیچ کدام از این راه‌ها هم که جواب نداد، می‌توانید بگویید این کتاب‌ها مثل بچه‌های من هستند و من بچه‌هایم را امانت نمی‌دهم. باور کنید از اینکه شش ماه بعد کلی سرخ و سفید شوید و کلی زحمت بکشید که یادشان بیندازید تا کتاب‌هایتان را پس بدهند، خیلی ساده‌تر است. البته یک مدل برتر امانت دادن کتاب وجود دارد که خیلی هم جواب داده است. این‌طوری که یک گروه کتابخوان کتاب‌هایشان را لیست کنند و بین خودشان کتاب رد و بدل کنند. این‌طوری کتاب‌های همه شان وثیقه محسوب می‌شود و همه مواظب کتاب‌هایی که امانت می‌گیرند هستند. از طرف دیگر لیستی هم موجود است که نشان بدهد چه کتابی‌از دارایی‌های چه کسی بوده.

شاید تنها عیب کتابخانه دار شدن این است که کتاب‌های عزیزتان بدجوری به چشم دوست و آشنا می‌آیند. دوست و رفیق‌هایی که خیلی‌هایشان مدت‌هاست کتاب نخوانده‌اند اما تظاهر می‌کنند که مدت‌هاست دنبال همین کتاب‌هایی می‌گردند که شما گذاشته‌اید توی کتابخانه تان. آنها فکر می‌کنند کتاب بازها نقش یک جور بابا نوئل را بازی می‌کنند که اگر به او بگویی من خیلی به مطالعه علاقه‌مندم، در دم یک جایزه می‌گذارند کف دستت که تشویق بشوی. از ما می‌شنوید، گول نخورید و بهشان کتاب امانت ندهید.
لازم هم نیست یقه و یقه کشی راه بیندازید. یک توجیه خوب و فرهنگی وجود دارد که می‌توانید یک بار برای همیشه از آن استفاده کنید. آن هم اینکه برای اشاعه فرهنگ کتاب خریدن از امانت دادن آن معذورید یا اینکه کتاب مورد نظر به حق چشم دوستتان را گرفته و این کتاب ارزشمند، ارزش خریده شدن را دارد.
هیچ کدام از این راه‌ها هم که جواب نداد، می‌توانید بگویید این کتاب‌ها مثل بچه‌های من هستند و من بچه‌هایم را امانت نمی‌دهم. باور کنید از اینکه شش ماه بعد کلی سرخ و سفید شوید و کلی زحمت بکشید که یادشان بیندازید تا کتاب‌هایتان را پس بدهند، خیلی ساده‌تر است. البته یک مدل برتر امانت دادن کتاب وجود دارد که خیلی هم جواب داده است. این‌طوری که یک گروه کتابخوان کتاب‌هایشان را لیست کنند و بین خودشان کتاب رد و بدل کنند. این‌طوری کتاب‌های همه شان وثیقه محسوب می‌شود و همه مواظب کتاب‌هایی که امانت می‌گیرند هستند. از طرف دیگر لیستی هم موجود است که نشان بدهد چه کتابی‌از دارایی‌های چه کسی بوده.