پذیرش صلح شرافتمندانه؛ وَ اِنْ جَنَحُوا لِلْسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَهَا. (انفال/61)
پشتوانه قرار دادن خداوند و مؤمنین به خدا را به جاى وابستگى به شرق و غرب؛ هُوَالَّذِى اَیَّدَكَ بِنَصْرِهِ وَ بِالْمُؤْمِنِین. (انفال/62)
اقامه نماز و زكوة و امر به معروف را در رأس وظایف حكومت قرار دادن؛ اَلَّذِینَ اِنْ مَكَّنّاهُمْ فِى اْلاَرْضِ اَقامُوا اْلصَّلوةَ وَ اتَوُا الْزَّكاةَ وَ اَمَرُوا بِالْمَعْروُفِ وَنَهَوا عَنِ الْمُنْكَر. (حج/41)
آگاهى بر اهداف دشمن به خصوص تهاجم فرهنگى. امَنُوا وَجْهَ اْلّنَهارِ وَ اكْفُرُوا اخِرَه.(آل عمران/72)
جمعى از بزرگان یهود براى تهاجم فرهنگى توطئهاى را برنامه ریزى كردند و آن این بود كه گفتند ما طرف صبح نزد پیامبر اسلام مىرویم و ایمان مىآوریم ولى آخر روز باز به دین خود بر مىگردیم و در این كار به دو هدف مى رسیم یكى اینكه
یهودیان به فكر مسلمان شدن نمى افتند و با خود مىگویند بزرگان ما كه صبح مسلمان شدند غروب برگشتند بنابراین اسلام حرف حسابى ندارد.
دیگر اینكه روحیه مسلمانان را تضعیف مىكنیم زیرا با خود مىگویند اگر اسلام مكتب غنى و كاملى است چرا بزرگان یهود را كه همه اهل علم و كتاب بودند جذب نكرد خداوند از طریق وحى از این ایمان توطئهاى پرده برداشت و به مسلمانان گفت نه
از ایمان صبح علماى یهود شاد شوید و نه از برگشت غروب آنها نگران باشید.