دوستان خواهان ارتقا، دو دسته هستند: دسته اول، صاحب یک دستگاه فرد اعلاء با پردازنده ۴۷۸ پینی Pentium۴ و دسته دوم، صاحب یک فقره پردازنده ۴۶۲ پینی AthlonXP هستند. هر دو دسته برای ارتقا نیاز به تعویض مادربرد دارند. دقت داشته باشید که هنگام تعویض مادربرد می‌توانید نوع پردازنده خود را نیز تغییر دهید. به بیان دیگر اگر مصرف‌کننده محصولات Intel بودید، نیازی نیست که این روند را ادامه بدهید و بالعکس!
ارتقا چیست و چگونه باید انجام گیرد؟
جواد زارعی
در گزارش قبلی از نقطه صفرم به نقطه چهارم ارتقا سیستم رسیدیم. خلاصه بحث اینکه در فیلم‌نامه ارتقا، نقش اصلی از آن مادربرد است. شخص مادربرد نیز ارادت خاصی به چیپ‌ست اصلی دارد. دوستی پرسیده بود که تفاوت چیپ‌ست اصلی با پل‌شمال (Northbridge) چیست؟ با توجه به این نکته که سواد تخصصی ما ته کشیده است، پاسخ می‌دهم که تمام مادربردها دارای یک چیپ‌کنترل مرکزی هستند. این چیپمرکزی که به‌طور معمول در نزدیکی سوکت پردازنده و در کنار شکاف‌های حافظه قرار می‌گیرد، در اصطلاح پل‌شمالی خوانده می‌شود. به‌جز چند استثنا در چیپستهای nVIDIA، تمامی مادربردهای کنونی از یک چیپ‌کمکی دیگر نیز استفاده می‌کنند که تحت کنترل چیپمرکزی قرار دارد. این چیپ‌کمکی در اصطلاح پل‌جنوبی (Southbridge) خوانده می‌شود. البته مادربردها شمال و جنوب ندارند و توصیه می‌کنم ذهن مبارک خود را درگیر این قضیه نکنید. علمای سخت‌افزار به این دسته از چیپ‌های مرکزی (پل‌شمالی) که همه‌فن حریف هم هستند، عنوان چیپ‌ست را اعطا فرموده‌اند.
نقطه چهارم
در جلسه گذشته کلیاتی درباره اهمیت و اولویت انتخاب چیپ‌ست‌ها قلم‌فرسایی کردیم. همچنین در قدم‌های قبلی گفته شد که در انتخاب مادربرد به تکنولوژی تولید خازن و البته رگولاتورها توجه کنید. همچنین درباره سازندگان اصلی چیپ‌ست سخن گفته شد. این مطالب را یادآوری کردم که بدانید، مادربرد همچنان موضوع بحث ماست. باور کنید داشتن یک مادربرد خوب و نازنین برای جوانان از ازدواج واجب‌تر است! اکنون شما آماده هستید تا چیپ‌ست فرعی یا پل‌جنوبی را انتخاب کنید. به‌طور معمول آن کس که چیپ‌ست اصلی را می‌سازد، جور ساخت چیپ‌ست فرعی را نیز خواهد کشید، پس کار دشواری در پیش نخواهید داشت. البته در روزگاران قدیم بودند مادربردهایی که از دو چیپ‌ست متفاوت استفاده می‌کردند، نسل این‌گونه مادربردها به‌سر آمده است. القصه، توصیه ما برای انتخاب چیپ‌ست از چهار پنج قسم فراتر نمی‌رود.
این مورد شامل حال چیپ‌ست جنوبی نیز می‌شود. چیپ‌ست جنوبی عهده‌دار پشتیبانی از شکاف‌های PCI، رابط‌های خارجی مانند USB و Firewire، رابط‌های شبکه و صدا، ارتباط با BIOS، رابط‌های ذخیره‌سازی مانند SATA، eSATA، IDE و غیره است. بسته به‌نوع چیپ‌ست‌ها، کارهای دیگری نیز توسط این موجود پیگیری و انجام می‌شود که به‌سهولت از آن می‌گذریم. تفاوت بسیاری از مادربردها در کیفیت، امکانات و قیمت، با نوع چیپ‌ست جنوبی آنها مرتبط است. به‌عنوان مثال، اگر دوربین دیجیتالی دارید که از رابط Firewire یا iLink استفاده می‌کند، یا از اهالی تدوین فیلم هستید و سرعت و امنیت در ذخیره‌سازی برای شما از درجه اول اهمیت برخوردار است باید به امکانات چیپ‌ست جنوبی به‌صورت جدی توجه کنید. بسیاری از سازندگان مادربرد، چندین مدل مختلف را بر مبنای یک نوع چیپ‌ست تولید می‌کنند و برخی امکانات آن را به صورت انتخابی در اختیار شما قرار خواهند داد. به‌عنوان مثال، ممکن است که چیپ‌ست انتخاب شده از رابط Firewire پشتیبانی کند، اما جای ارتباط آن در پانل پشتی یا روی مدار چاپی مادربرد خالی باشد. دیگر اینکه به پشتیبانی کامل از یک امکان خاص توجه کنید. RAID امکانی است که قریب به اتفاق مادربردهای کنونی از آن پشتیبانی می‌کنند.
برای متخصصی که سرعت و امنیت اطلاعات ذخیره شده در هارددیسک‌ها اهمیت یکسانی دارد، نوع RAID ارایه شده توسط چیپ‌ست اهمیت بسیار دارد. RAID ۰، RAID ۱ به‌صورت عام در اغلب مادربردهای سطح متوسط به بالا وجود دارند، ولی برای کارهای تخصصی پاسخ‌گو نیستند. برای حل نیازهای پیچیده‌تر به انواع RAID ۰+۱، RAID ۱+۰، RAID ۵ و RAID ۱۰ توجه کنید. چیپ‌ست‌ها امکانات حاشیه‌ای دیگری نیز دارند که کمتر بدان‌ها پرداخته شده است. از این بابت از چیپ‌ست‌ها طلب پوزش می‌کنیم. ارایه امکاناتی چون RAID، USB۲.۰ و امثالهم در لیست امکانات مادربرد ذکر می‌شوند، اما کمتر منبعی اشاره به امکانات پایه‌ای دیگر دارد. با یک مثال، بحث امروز را خاتمه می‌دهیم. بد نیست بدانید که چیپ‌ست گران و قدرتمندی مانند Intel ۹۷۵X از تکنولوژی NCQ پشتیبانی نمی‌کند. امثال این نداشته‌ها را یک ضعف بزرگ قلمداد کنید و بدان حساس باشید.
آماده برای پرش
اکنون چهار قدم اصلی برای ارتقاء بستر اصلی سیستم را برداشته‌ایم و پس از پایان این نوشتار خود را باید برای پرش اول آماده کنید. یادآوری می‌کنم که انتخاب قطعات سخت‌افزاری به صورت مستقل امکان پذیر نیست، بلکه خصوصیات قطعات، ارتباط تنگاتنگی با هم دارند و نمی‌توان آنها را در طول هم انتخاب کرد. در ضمن انتخاب مادربرد خود، نیم‌نگاهی نیز به خصوصیات پردازنده، قابلیت‌های کارت‌گرافیک، توانایی قطعه حافظه و امکانات دیگر قطعات داشته باشید. به‌عنوان مثال منطقی نیست که مادربردی با چیپ‌ست Intel P۹۶۵ برگزید و سپس برای آن پردازنده دوهسته‌ای Pentium D تهیه کرد.
در اصطلاح فنی به چیپ‌ست‌هایی که در داخل خود، موتور گرافیکی دارند، عنوان IGP اطلاق می‌شود. استفاده از گونه چیپ‌ست‌ها با محدودیت‌های بسیاری همراه است. چیپستهای IGP علاوه بر انجام وظایفی که به‌طور عادی بر دوش هر چیپ‌ست محترمی سنگینی می‌کند، موظف به پشتیبانی از پردازش گرافیکی نیز خواهد بود. مادربردهای مبتنی بر چیپستهای IGP به مادربردهای VGA Onboard معروف هستند. به‌بیان دیگر چیپستهای IGP ترکیبی از یک چیپ‌ست کامل به‌انضمام یک پردازنده گرافیکی محدود است. دور و بر این چیپ‌ست مرکب یا مجتمع بسیار شلوغ است.
این چیپ‌ست‌ها حافظه مورد نیاز برای انجام امور گرافیکی را از حافظه اصلی (RAM) به‌عاریت می‌گیرند و در اصطلاح شریک (Share) می‌شوند. اگر مجبور به انتخاب مادربردی با چنین مشخصاتی شدید،از مدلی استفاده کنید که دارای یک شکاف توسعه گرافیکی مانند، PCI Express باشد تا در صورت نیاز، امکان ارتقا ممکن باشد. استفاده از کارت‌گرافیک مستقل موجب می‌شود که بار پردازش گرافیکی از دوش چیپ‌ست IGP برداشته و حافظه اصلی نیز از سنگینی شراکت آزاد شود. ارتقا، راه‌ها و شیوه‌های مختلفی دارد. در این‌باره، باب صحبت همچنان باز است، البته هفته آینده درباره قطعه دیگری سخن خواهیم گفت.
شناخت پردازنده
گذشت آن زمان که در دنیای کامپیوتر فقط یک پردازنده حکمرانی می‌کرد. گذشت آن روزگار که اول و آخر و وسط تمام پردازنده‌ها فقط محصولات اینتل بود و بس. لذا قبل از تصمیم برای ارتقا پردازنده، باید از توانایی مادربرد خود مطلع شوید و مطابق با نیاز خود اقدام به تغییر پردازنده موجود نمایید. در دنیای کنونی سه دسته پردازنده قابل تهیه هستند که دسته اول و دوم به سهولت و دسته سوم به صورت مجتمع با مادربرد قابل تهیه خواهند بود. بنابراین تمرکز خود را بر دو دسته اول معطوف خواهیم کرد. بدون شک نام‌های AMD و Intel برای قبایل بدوی ساکن در مجمع الجزایر گالاپاگوس هم آشناست، پس بدون فوق وقت می‌رویم سراغ اصل ماجرا و…
ارتباط پردازنده و مادربرد
انتخاب پردازنده، ارتباط مستقیمی با مدل مادربرد و چیپ‌ست نصب‌شده بر روی آن دارد. پردازنده‌ها تعداد پایه‌های (Pins) مشخصی دارند و الزاما باید با سوکت نصب شده روی مادربرد ار لحاظ تعداد پایه و شکل چینش آن تطابق داشته باشند. از طرف دیگر چیپ‌ست مادربرد باید پردازنده را شناخته و قادر به پشتیبانی از قابلیت‌های آن باشد. قابلیت‌ها شامل: سرعت فرکانس هسته پردازشی، سرعت تبادل داده‌ها بین پردازنده و چیپ‌ست، نوع حافظه قابل پشتیبانی، سرعت فرکانس حافظه، میزان حافظه موقت Cache L۲ و غیره خواهد بود. از طرف دیگر انتخاب نوع پردازنده رابطه مستقیمی با انتظارات شما از سیستم پردازشی دارد. به طور حتم نیازهای یک گرافیست یا انیماتور حرفه‌ای با انتظارات فردی که صبح خود را با Microsoft Word آغاز کرده و شب را با jet Audio به پایان می‌رساند، تفاوت‌های اساسی دارد. بارها تکرار شده است که انتظارات کنونی خود را یادداشت و پیش‌بینی کنید که تا ۲۴ ماه آینده چه توقعاتی از یک پردازنده نجیب خواهید داشت. در کنار این موارد، هزینه‌ای که قادر به پرداخت آن هستید را نیز مرقوم فرمایید! قبل از هر چیز باید با دسته‌بندی پردازنده‌ها آشنا شوید.
دسته‌بندی از بعد کارایی
پردازنده‌ها را از بعد کارایی در پنج گروه پردازندههای ارزان‌قیمت یا اقتصادی بین ۳۵ تا ۷۰ هزار تومان ، متوسط ۷۰ تا ۱۲۰ هزار تومان، خوب بین ۱۲۰ تا ۲۲۰ هزار تومان، عالی یا کیفی از ۲۲۰ هزار تومان به بالا دسته‌بندی می‌کنند که به دلیل ویژگی خاص پردازنده سرور، در این مجال فقط روی چهار دسته اول متمرکز خواهیم شد. دسته‌بندی فوق و محدوده قیمت ارایه شده، به نظر نویسنده بستگی دارد و در منابع مختلف معیارهای گوناگونی برای این دسته‌بندی ارایه خواهد شد.
دسته‌بندی از بعد سازنده
تمام پردازنده‌هایی که برای شما مناسب هستند، در دو دسته Intel و AMD قرار گرفته است و انتخاب دیگری برای شما ممکن نیست. اجازه بدهید درباره کیفیت و مسایل حواشی مربوط به این شرکتها صحبت نکنیم و فقط بر روی شیوه‌های منطقی تهیه متمرکز شویم. Intel و AMD خانواده‌های متعدد پردازشی با نام‌های عجیب و غریب تولید کرده‌اند که به خوبی در دسته‌بندی بالا قرار می‌گیرند. از این رو شناخت خانواده‌های زیرمجموعه اهمیت فراوانی دارد. اما قبل از پرداختن به خانواده‌های پردازشی، بهتر است مروری کلی بر مشخصات کلی پردازنده داشته باشیم چرا که در قسمت‌های آینده و در بین مطالب بارها بدان ارجاع خواهیم کرد.
قبل از ادامه …
به نظرم دوستانی که سیستم‌هایی مربوط به سال‌های ۸۰ تا ۸۲ دارند از خیر تغییر پردازنده گذشته و برنامهای برای دگرگونی ساختاری در تمام اجزا داشته باشند. شاید تا سال ۸۴ و با توجه به نیاز آن روزگار، تغییر پردازندههای خانواده Pentium۲ به Pentium۳ تغییر کیفی عمده‌ای را موجب می‌شد. در شرایط کنونی این‌گونه تغییرات در موارد محدودی کارساز بوده و توصیه می‌شود که این عزیزان از خیر ارتقا موردی گذشته و دل به دریا زده و به‌فکر تغییرات اساسی در نگرش خود و نیز سیستم پردازشی موجود باشند. ناگفته نماند کیفیت بسیاری از سیستم‌های پردازشی مبتنی بر پردازندههای Pentium۳ را می‌توان با ارتقا در ظرفیت حافظه تا یک گیگابایت و تهیه کارت گرافیک دست دوم مناسب تا میزان قابل‌توجهی بهبود بخشید.
AMD یا Intel، مسئله این است!
سه چهار سال پیش قبولاندن استفاده از پردازندههای AMD به مشتری‌جماعت، روان آسوده و دل امیدوار و صبر ایوب و فک روان و کلامی بدون خطا می‌خواست. در آن روزگار سهم شرکت AMD از بازار سیستم‌های پردازشی کمتر از ۵ درصد بود و هم اکنون این میزان به بیش از ۲۵ درصد رسیده است. نکته جالب ریشه‌یابی این تغییر وضعیت است که البته دانستن جزئیات آن در نوشتار دیگری دنبال خواهد شد، اما بد نیست بدانید که رفع برخی ضعف‌های اساسی در پردازندههای AMD که تولید گرما اصلی‌ترین آن بود، موجب برتری این شرکت در این جدال شد. پردازندههای AMD به‌طور سنتی تا سال گذشته بهترین پشتیبان بازی‌ها و امور گرافیکی بودند. از آن‌سو پردازندههای Intel برای پردازش‌های همزمان و به‌منظور استفاده توسط برنامه‌نویسان و امور حرفه‌ای تدوین صدا توصیه می‌شد. این وضعیت تا سال گذشته هم به همین منوال بود تا این که تغییر نگاه Intel به ماهیت پردازنده و تولید خانواده پردازشی Core ۲ Duo، شرایط را تغییر داد. عجله نکنید این مورد را بیشتر توضیح خواهم داد.
Athlon XP و Pentium۴
تکلیف دوستانی که مادربردهای ایشان مربوط به بیش از چهار سال گذشته است، روشن شد. این دوستان برای تغییر پردازنده، چاره‌ای جز تغییر مادربرد ندارند، البته امکان استفاده از پردازندههای دست دوم هم برای این منظور فراهم است، اما شاید پاسخگوی انتظار دوستان نباشد. یکی از اصلی‌تری دلایل ارتقا، پشتیبانی از بازی‌های جدید و البته سنگین گرافیکی و پردازشی است. معرفی پردازنده Athlon XP حرکتی اساسی در جهت ارتقا کیفیت بازی‌ها بود و این خانواده پردازشی انصافا حریف قدری برای پردازندههای خانواده Pentium۴ بودند. Athlon XP پردازنده داغی بود و مشکل آن با استفاده از یک سیستم خنک‌کننده مدرن و خوب حل می‌شد. اما این مورد تاکنون هم در ذهن بسیاری به یادگار نقش بسته است که پردازندههای AMD داغ هستند و خطرناک!
به شدت توصیه می‌کنم افرادی که از پردازندههای Athlon XP استفاده کنند، برای ارتقا حداقل تا نمایشگاه الکامپ تهران دست نگه دارند. البته دوستان دارنده کامپیوترهای مبتنی بر پردازنده Pentium۴ نیز می‌توانند تا پاییز سال جاری صبر کنند. راستش را بخواهید سیستم‌های مبتنی بر پردازندههای Athlon XP و Pentium۴، بسیاری از امور جاری مانند وب‌گردی، نرم‌افزارهای Office، پخش موسیقی و فیلم، برنامه‌نویسی تحت وب و امور گرافیکی را پشتیبانی می‌کنند. بی‌خودی برای خود هزینه نتراشید.
هفته آینده درباره این دو موجود بیشتر صحبت خواهم کرد و گریزی به امکانات پردازنده Athlon۶۴ خواهم زد.
دنیای ۶۴ بیتی
به خاطر دارم که Barton XP داغ‌ترین، بهترین و آخرین نسل از پردازندههای Athlon XP بود که برای مسؤولان Intel کلافه‌کننده‌ترین، سمج‌ترین و ارزان‌ترین رقیب در برابر Pentium۴ قلمداد می‌شد. AMD فرصت چندانی به مصرف‌کنندگان بازار نداد و بلافاصله و به‌طور ناگهانی خانواده جدیدی را معرفی کرد که دنیای پردازش آن هنگامه را زیر و زبر کرد. پردازنده ۶۴ بیتی Athlon۶۴ به‌عنوان نسل جدید پردازنده‌ها مانند آوار بر سر Pentium۴ خراب شد! نکته جالب این‌جا بود که دمای هسته پردازشی Athlon۶۴ به ندرت از ۴۰ درجه فراتر می‌رفت، در حالی‌که دمای پردازندههای Pentium۴ به‌ندرت کمتر از ۴۰ درجه سانتی‌گراد را نشان می‌داد. به بیان دیگر جنگ این دو مغلوبه شده بود و AMD با حل مشکل گرمای پردازندههای خود و البته قراردادن کنترل‌گر حافظه در داخل پردازنده، بر رقیب پیشی گرفته بود.
در مبحث مادربرد گفته شد که رابطه بین پردازنده و حافظه اصلی سیستم (RAM) توسط چیپ‌ست اصلی سیستم (Northbridge) کنترل می‌شود. AMD با طرحی جالب، نقش چیپ‌ست مادربرد را از میان برداشت و بخش کنترل حافظه سیستم را در داخل هسته پردازنده‌ها قرار داد تا ارتباط با حافظه سریع‌تر و با وقفه کمتری برقرار شوند. به ضرس قاطع می‌توان ادعا کرد که پردازندههای Pentium۴ در برابر پردازندههای Athlon۶۴ حرفی برای گفتن نداشتند و ندارند. این گفته را به حساب طرفداری نگارنده از AMD نگذارید، بلکه واقع ماجرا را به حضور عرض کردم! Intel برای لاپوشانی ضعف ساختاری و ماهیتی Pentium۴ در برابر Athlon۶۴ جنگ جدیدی تحت‌عنوان نبرد فرکانس‌ها را آغاز کرد. سرعت فرکانس پردازنده‌ها به‌صورت کیلویی افزایش یافت و جالب بود که این روند آنقدر بی‌منطق پیش رفت که فن‌هایی که توسط کارخانه در داخل جعبه پردازنده‌ها قرار گرفته بودند، پاسخگوی گرمای تولید شده پردازنده نبودند و چه بسیار پردازنده‌هایی که در این معرکه بی‌صدا سوختند! Intel باخت را قبول نداشت و در ادامه مسیر اشتباه خود، اقدام به معرفی پردازندههای دوهسته‌ای کرد.
قبل از دو قلوها
دوستان خواهان ارتقا، دو دسته هستند: دسته اول، صاحب یک دستگاه فرد اعلاء با پردازنده ۴۷۸ پینی Pentium۴ و دسته دوم، صاحب یک فقره پردازنده ۴۶۲ پینی AthlonXP هستند. هر دو دسته برای ارتقا نیاز به تعویض مادربرد دارند. دقت داشته باشید که هنگام تعویض مادربرد می‌توانید نوع پردازنده خود را نیز تغییر دهید. به بیان دیگر اگر مصرف‌کننده محصولات Intel بودید، نیازی نیست که این روند را ادامه بدهید و بالعکس!
لپ تاپ ارزان قیمت، با نام XOبه قیمت ۲۰۰دلار جهت استفاده كودكان مدارس تولید شد.
به گزارش روز دوشنبه فاكس نیوز، رییس ” انستیتو فناوری ماچاچوست” گفت، خط تولید لپ تاپ XOتوسط شركت رایانه‌ای ” كوانتا” در كارخانه‌ای واقع در چین با قیمت تمام شده و بدون سود راه اندازی گردید.
” نیكلاس نیگروفونت”، موسس این طرح گفت، شركت كوانتا متعهد شده است كه یك میلیون XOدر اوائل سال ۲۰۰۸تولید كند.
وی افزود، برنامه تولید چند میلیون رایانه ازاین نوع در دستور كار شركت مذكور قرار گرفته است.
افزایش میزان تولید این مدل رایانه بستگی به ظرفیت و استقبال خریداران از آن در بازار دارد.
در مرحله اول این مدل رایانه به دانش آموزان اروگوئه ، پرو و نیگاراگوئه فروخته می‌شود.
موسسان این طرح امیدوار هستند كه برای همه دانش آموز مدارس سراسر جهان یك لپ تاپ تهیه كنند.
كلید حل معمای وزن اینترنت در فهم فرآیند اساسی كه تمام این اطلاعات از مجرای آن عبور می‌كند، قرار دارد؛ خواه درباره ایمیلی كه از آن طرف خیابان فرستاده شده است بحث كنید، یا از تصویری كه از یك web cam از آن سوی دنیا ارسال شده است.
وزن اینترنت چقدر است؟
اطلاعات چقدر وزن دارد؟ بیشتر افراد می‌دانند كه كامپیوتر در بردارنده تمام انواع اطلاعات است، از ایمیل و اسناد گرفته تا ویدئوكلیپ، صفحات وب و هر چیز دیگر. همه این اطلاعات به صورت رشته‌ای از ارقام باینری (صفر و یك) نشان داده می‌شود. این ارقام نه تنها ماهیت ریاضی دارند، بلكه چیزهای ملموسی نیز هستند. آنها به صورت ولتاژ در مدارهای الكترونیكی قرار دارند. بنابراین هر جزء (bit) اطلاعات باید وزنی (هر چند بسیار ناچیز) داشته باشد. اكنون می‌خواهیم این پرسش را مطرح كنیم: وزن اطلاعاتی كه در یك روز معمولی از طریق اینترنت ارسال می‌شود چقدر است؟
در پاسخ به این سؤال، ما پایگاه‌های اطلاعاتی فنی را جست‌وجو كردیم، كتاب‌های مرجع را ورق زدیم، به سایت گوگل سر زدیم و با كارشناسان صحبت كردیم. به زودی معلوم شد كه اگر جواب مشخصی را بخواهیم، باید خودمان آن را محاسبه كنیم، زیرا به‌نظر می‌رسد كه هیچ كس دیگری قبلا این پرسش را مطرح نكرده است.
كلید حل معمای وزن اینترنت در فهم فرآیند اساسی كه تمام این اطلاعات از مجرای آن عبور می‌كند، قرار دارد؛ خواه درباره ایمیلی كه از آن طرف خیابان فرستاده شده است بحث كنید، یا از تصویری كه از یك web cam از آن سوی دنیا ارسال شده است. برای آنكه سفر در اینترنت به آسانی انجام شود، اطلاعات به بسته‌های كوچكی به نام packet تقسیم می‌شود. این بسته‌ها شامل اجزای كوچكی از اطلاعات است كه از چند ده تا یك هزار بایت حجم دارد. علاوه بر اطلاعاتی كه باید ارسال شود، هر پاكت دارای جزئیات آدرس‌دهی به مسیرهای لازم نیز هست.
بدون در نظر گرفتن این كه پاكت به كجا فرستاده می‌شود یا نوع تجهیزاتی كه پاكت از آن عبور می‌كند چیست، یك چرخه اساسی بارها تكرار می‌شود تا پاكت به مقصد برسد. پیام در حافظه یك رایانه ذخیره می‌شود، سپس مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرد تا مشخص شود كه به كجا باید ارسال شود، به نحوی برای ارسال شدن كد گذاری می‌شود (یا به صورت الكترون‌هایی در یك كابل ethernet یا به شكل فوتون‌هایی كه از یك كارت wi-fi تشعشع می‌شود) آنگاه به رایانه بعدی موجود در زنجیره فرستاده شده، كدگذاری شده و در حافظه همان رایانه ذخیره می‌شود.
سیكل مذكور تا هر اندازه كه لازم باشد تكرار می‌شود. چیزی كه در این جا اهمیت دارد، خود الكترون‌ها یا امواج رادیویی كه از رایانه شما فرستاده می‌شود نیست، بلكه الگوی بیت‌هایی است كه این امواج آن را شرح می‌دهد. الكترون‌ها یا امواجی كه مستقیما از رایانه شما ارسال می‌شود معمولا زیاد دور نمی‌روند ( حداكثر چند صد فوت) تا به رایانه دیگری برسند.
حتی هنگامی كه شما پاكت‌هایی را به صورت پالس‌های نور و از طریق كابل‌های فیبرنوری به هزاران مایل دورتر می‌فرستید، دستگاه‌های تكرار‌كننده (repeater) كه در فاصله هر۲٠ مایل و در سطح دریا قرار داده شده است، فوتون‌های دریافتی را جذب كرده و فوتون‌های جدیدی را به تكرار‌كننده بعدی ارسال می‌كند.
به عبارت دیگر، اجزای فیزیكی كه دراینترنت حركت می‌كنند، هرگز به جای دوری نمی‌روند، آنچه واقعا به دور دست می‌رود (چیزی كه حامل وزن است) الگوی بیت نشان‌دهنده هر پاكت است كه دائماً در حافظه الكترونیكی هر سامانه در هنگام عبور اطلاعات از شبكه بازسازی می‌شود. یك راه درك این موضوع آن است كه تصور كنید من خودرویی دارم كه شما مایل به داشتن آن هستید.
یك فرض عجیب دیگر آن كه شما در جزیره‌ای زندگی می‌كنید كه از طریق هوایی یا دریایی كاملا غیرقابل دسترس است. بنابراین من نمی‌توانم خودروی خودم را مستقیما برای شما بفرستم. خوشبختانه در جزیره محل سكونت شما یك كارگاه مدرن و مجهز و انبار بزرگی از قطعات خودرو وجود دارد. بنابراین برای آن كه من ماشین خود را برای شما ارسال كنم، آن را به تفصیل بررسی كرده و نقشه كامل آن را ترسیم و برای شما فكس می‌كنم.
آنگاه شما می‌توانید خودروی من را از روی نقشه‌های تفصیلی آن مونتاژ كنید. اكنون شما خودروی جدیدی دارید كه می‌توانید سوار آن شده و در جزیره خود رانندگی كنید. خودرویی كه كاملا حقیقی است و وزن دارد. اگر بتوانیم وزن بیت‌های مربوط به یك قطعه اطلاعاتی را هنگامی كه روی حافظه یك رایانه قرار می‌گیرد، اندازه‌گیری كنیم، آنگاه نصف راه محاسبه وزن اینترنت را طی كرده‌ایم.
برای تخمین وزن اینترنت به یك پیش‌زمینه فنی احتیاج است، داخل حافظه یك رایانه معمولی، چیزی كه به یاد می‌آورد یك بیت مفروض باید صفر باشد یا یك، خازن نام دارد و این قطعه روی تراشه است كه می‌تواند مقدار كمی بار الكتریكی را در خود نگه دارد. اگر خازن یك سلول را شارژ كنید، آن بیانگر «یك» منطقی است.
خازن شارژنشده نشان دهنده «صفر» منطقی است. خازن‌های حافظه به قدری كوچك هستند كه برای شارژ شدن هر یك از آنها فقط به ۴۰ هزار الكترون نیاز است، كه واقعا مقدار بسیار كوچكی است. در مقام مقایسه باید بدانید كه از یك حباب لامپ ۱۰۰ واتی در هر ثانیه حدود ۱۰۱۸×۷ / ۵ الكترون عبور می‌كند!
اكنون بیایید نگاهی به یك ایمیل معمولی داشته باشیم، یك ایمیل تقریبا ۵۰ كیلو بایت محتوا دارد. از آن جا كه در هر بایت ۸ بیت وجود دارد و هر كیلو بایت از ۱٠٢۴ بایت تشكیل می‌شود، لذا یك ایمیل شامل تقریبا ۴۱٠هزار بیت است. البته همه این بیت‌ها یك نیستند، چون درآن صورت ایمیل خسته كننده‌ای خواهد شد! به‌طور میانگین حدود نیمی از این بیت‌ها یك و نیمی دیگر صفر است.
بنابراین تقریبا ٢٠۵هزار یك باید در حافظه رایانه ذخیره شود، كه مستلزم وجود حدود ا ۸ میلیارد الكترون است. وزن هر الكترون ۳٠-۱٠×٢ پوند است، بنابراین یك ایمیل با حجم كیلو بایت تقریبا (۱۹-۱٠×٢) اونس وزن دارد كه به اندازه وزن ٢۱ هزار اتم سرب است. این عدد ممكن است خیلی بزرگ به‌نظر برسد، ولی در حقیقت مقدار بسیار كوچكی است.
هر اونس سرب در بردارنده حدود ۸٢میلیون كاتریلیون (۱٠٢٢×٢/۸) اتم است! آنچه ذكر شد فقط یك ایمیل بود. در كل چقدر اطلاعات (تمام صفحات وب، پیام‌های فوری، جریان‌های تصویری و هر چیز دیگر كه بتوان تصور كرد) در اینترنت جریان دارد؟ قطعا یافتن مقدار دقیق آن كار دشواری است، ولی نهایتا ما پاسخ خود را با نگاهی به فعالیت اتصال كاربران نهایی (از قبیل خطوط مودمdial up، اتصال به وسیله فیبرنوری وdsl) محاسبه می‌كنیم.
اتصال باند پهن به منازل و بنگاه‌های تجاری، مانند ADSL و مودم‌های كابلی بیشتر بار اینترنت را تولید می‌كند. در حال حاضر۷۵ درصد كل ترافیك اینترنت به‌دلیل به اشتراك گذاشتن فایل بین كاربران است، ضمن آن كه۵۹ درصد اشتراك فایل‌ها مربوط به افرادی است كه فایل‌های ویدئویی خود را با هم مبادله می‌كنند.
اشتراك فایل‌های موسیقی نیز حدود ۳۳ درصد ترافیك را تشكیل می‌دهد.طبق تخمین فقط ۹ درصد از كل ترافیك مربوط به ایمیل است. این رقم كل حدود۴٠ پتابایت ( یا۱٠۱۶× ۴بایت) است. با در نظر گرفتن این عدد و قرار دادن آن در همان فرمولی كه ما برای ایمیل۵٠ كیلو بایتی به دست آوردیم، مقدار ۵ میلیاردم كیلوگرم حاصل می‌شود. سرانجام پس از مقدار زیادی محاسبه و تندنویسی توانستیم پاسخ را پیدا كنیم: وزن محتوای اینترنت تقریبا ٢/٠میلیونیم یك اونس (حدود ۷/۵ میكروگرم) است.
نامه‌های عاشقانه، قرارداد تجاری، اسپم (پیام‌های حامل ویروس)، دادخواست‌ها، خبرنامه‌ها، نمایش‌های تلویزیونی، مقالات خبری، برنامه‌های تعطیلات، صفحات معروف وب، موسیقی، پیام‌های تبریك و تسلیت و هر چیز دیگری كه در زندگی انسان وجود دارد به صورت صفر و یك در فضای اینترنت كدگذاری م%D
|
| | این روزها تب فایرفاكس بالا گرفته و عرضه نسخه جدید آن توجه فعالان دنیای فناوری را به خود جلب كرده است. | | | |
|
| | | این روزها تب فایرفاكس بالا گرفته و عرضه نسخه جدید آن توجه فعالان دنیای فناوری را به خود جلب كرده است.
قبل از هر چیز باید متذكر شویم كه در صورت نصب فایرفاكس ۳ تمامی اطلاعات شخصی شما در نسخه قدیمی تر فایرفاكس به طور خودكار به نسخه جدید منتقل می شود و از این جهت جای هیچ نگرانی نیست.
بنابراین می توانید با خیال راحت این مرورگر كه حجم فایل آن برای بارگذاری كمی بیش از ۷ مگابایت است را بر روی رایانه خود نصب كنید. در ادامه مشخصات كلی و ویژگی های مهم این مرورگر را با هم مرور می كنیم. مرورگری كه فعلا به ۴۶ زبان دنیا عرضه شده و تنها در ایران بیش از ۴۰۰ هزار بار بارگذاری شده است.
● تغییر در ظاهر و سیستم bookmark
جدیدترین نسخه مرورگر فایرفاكس یا همان فایرفاكس ۳ از نظر ظاهر تفاوت مهمی با فایرفاكس ۲ ندارد. هر چند در همان ابتدای به كارگیری این مرورگر چند تفاوت ظاهری مهم جلب توجه می كند. یكی طراحی جدید و سبزرنگ دو دكمه Back و Forward كه البته دكمه Back به علت كاربرد بیشترش بزرگتر از دكمه Forward طراحی شده است. نكته دوم حدس زدن خودكار ادامه آدرس URL توسط مرورگر است. در واقع مرورگر پس از تایپ چند حرف توسط شما با توجه به آدرس های ذخیره شده در حافظه دستگاه ادامه آدرس را حدس می زند. علاوه بر این درانتهای سمت راست نوار تایپ آدرس ستاره كوچكی قرار گرفته كه اگر بر روی ان كلیك كنید آدرس صفحه در حال مشاهده در بخش bookmark ها ذخیره می شود. اگر دو بار بر روی این ستاره كلیك كنید صفحه مذكور به پوشه های بخش bookmark اضافه می شود و شما می توانید شرحی نیز برای آن بنویسید.
● امكان جستجوی سابقه فعالیت شما در مرورگر
یكی دیگر از ویژگی های جالب این مرورگر امكان جستجوی كل اطلاعات ذخیره شده در مرورگر از فعالیت های شما در وب است. بدین معنا كه این مرورگر اطلاعات تمامی صفحه هایی كه با استفاده از فایرفاكس ۳ مشاهده كرده اید را به خاطر می سپرد و شما می توانید تعداد بازدید از یك صفحه، پربازدیدترین صفحه توسط خودتان و غیره را مشاهده كرده و این اطلاعات را در قالب نموداری كه بر حسب نام، برچسب ها (tags)، تاریخ بازدید، محل، كلیدواژه ها و .. در كنار صفحه مرورگر فهرست می شود، مشاهده كنید. برای این كار باید در منوی فایرفاكس، به قسمت History بروید و روی Show All History كلیك كنید. سپس در صفحه‌ای كه باز می‌شود، باید visit count را تیك بزنید. به این ترتیب تعداد دفعات بازدید نشان داده می‌شود. برای جستجو در سابقه گشت و گذارتان در وب با استفاده از فایرفاكس ۳ همچنین می توانید در محل تایپ آدرس سایت ها، كلمه كلیدی مورد نظر خود را وارد كرده و Enter را فشار دهید. بعد از این كار مرورگر تمام صفحات، عناوین، برچسبها و آدرس ها را بررسی كرده و نتایج را نمایش می دهد.
● تغییر در download manager و شیوه زوم كردن بر صفحات
تغییر مثبت دیگر فایرفاكس ۳ به جعبه download manager آن برمی گردد كه برای نمایش آخرین وضعیت فایل های در حال دانلود وذخیره شده به كار می رود. در نسخه جدید بارگذاری و دانلود فایل های ناقص مانده، حتی در صورت بسته شدن ناگهانی و غیرمنتظره مرورگر، به طور خودكار پس از آغاز به كار دوباره مرورگر (restart) انجام می شود. همچنین هر فایل پس از بارگذاری به طور خودكار اسكن می شود تا از ویروسی نبودن آن اطمینان حاصل شود. اما در این مرورگر همچنین می توانید به دلخواه خود عكس ها و نیز نوشته ها را بزرگ و كوچك كنید یا اندازه كل اجزای صفحه را تغییر بدهید. این در حالی است كه در نسخه های قبلی فایرفاكس تنها می شد فونت و نوشته های یك صفحه را بزرگ و كوچك كرد.
● تغییرات امنیتی
در فایرفاكس جدید شیوه ذخیره سازی اطلاعات مربوط به كلمه عبور هم عوض شده و به جای اینكه پس از وارد كردن كلمه عبور در مورد ذخیره یا عدم ذخیره آن در حافظه مرورگر سوال شود، این كار به بعد از log in موفقیت آمیز كاربر موكول شده است. در نتیجه از ذخیره سازی اطلاعات نادرست وغیرضروری جلوگیری شده است.
فایرفاكس ۳ امكانات امنیتی دیگری هم دارد و از جمله مانع دسترسی كاربر به سایت هایی می شود كه حاوی بدافزار هستند یا برای فریب كاربر وسرقت اطلاعات شخصی او طراحی شده اند. این كار بر مبنای اطلاعات موجود در فهرست سیاه موتور جستجوی گوگل از سایت های مخرب انجام می شود.
● اشغال اندك حافظه رایانه
از جمله برتری ها و ویژگی های مهم این مرورگر اشغال اندك حافظه رایانه در مقایسه با دیگر مرورگرهاست. به گونه ای كه آزمایشات نشان می دهد این مرورگر تنها ۸۵ مگابایت از فضای حافظه را در حین فعالیت اشغال می كند، این در حالی است كه مرورگر IE ۷ شركت مایكروسافت ۱۰۶ مگابایت فضای دستگاه را در حین اجرا اشغال می كند.
● افزونه ها
نكته قابل ذكر دیگر در مورد مرورگر سازگاری آن با اكثر افزونه هایی (add-ons) است كه برای نسخه های قدیمی تر فایرفاكس طراحی شده اند. گفتنی است كه افزونه ها نرم افزارهای بسیاركم حجمی هستند كه با نصب آنها بر روی فایرفاكس قابلیت های مختلفی بنا بر نیاز كاربر به آن اضافه می شود. هر چند كه تست تعدادی از افزونه های فارسی بر روی این مرورگر جدید توسط نگارنده نشان داد آنها با فایرفاكس ۳ سازگاری ندارند | |
