تبیان، دستیار زندگی

امروزه یکی از مشکلات جامعه بشری، مساله بی کاری و عوارض ناشی از آن است. بی کاری، به ویژه برای نوجوانان و جوانان و به خصوص در ایام تعطیلات تابستانی مدارس و مراکز آموزشی، بسیار خطرناک و مضرّ است و باید با آن مبارزه شده ، یا به نحوی اوقات بی کاری را پر نمود که مفید بوده و یا لااقل مضر نباشد. بسیاری از انحرافات، از قبیل: اعتیاد به مواد مخدر، دزدی و ایجاد مزاحمت، دعواها و درگیری های خیابانی، انحرافات جنسی و ... زاییده بی کاری و ولگردی است....

اعتیاد یــك «بیمارى اجتماعی» است كه عوارض جسمى و روانى دارد و تا زمانى كه بـه علل گرایش «بیمار» توجه نشود، درمان جسمى و روانى فقط براى مدتى نتیجه‏ بخش خواهد بود و فـــرد مـــعتاد دوباره گرفتار « مواد اعتیاد آور» می‏ گردد.

اعتیاد به موادمخدر یكى از مهمترین مشكلات اجتماعی، اقتصادى و بهداشتى است كه عوارض ناشى از آن تهدیدى جدى براى جامعه بشرى محسوب شده و موجب ركود اجتماعى در زمینه ‏هاى مختلف مى‌گـــــردد همچنین ویــرانگری‏ هاى حاصل از آن زمینه ساز سقوط بسیارى از ارزش‌ها و هنجارهاى فرهنگى و اخلاقى شده و بدین ترتیب سلامت جامعه را بطور جدى به مخاطره مى‌اندازد

تحلیلگران مسائل سیاسى و اجتماعى بر این باورند كه در تهاجم و نفوذ فرهنگی، پدیده موادمخدر مهمترین عامل به تباهى كشیدن و انحطاط اخلاقى جوامع به شمار می‏ رود. متاسفانه گسترش دامنه مصرف موادمخدر در جامعه امروزى به حدى است كه حتى قشر متفكر و تحصیل كرده را نیز به سمت خود كشانده است. مبارزه با اعتیاد نیز قطعاً بیش از آنكه ماموریتى در راستاى وظایف مصرحه نیروى انتظامى باشد، اقدامى است استراتژیك در مقابله با ابزار نظام سلطه جهانى در انحطاط اخلاقى جوامع با اهداف خاص سیاسی.

اعتیاد بعنوان یك آسیب اجتماعی، هیچ گاه بطور كامل ریشه‏ كن نخواهد شد، اما با تدبیر، اندیشه و تلاشى مخلصانه حداقل می‏توان آنرا به كنترل در آورد. در این راستا تلاش ما بر این است تا با ارتقاء سطح آگاهى اقشار مختلف جامعه پیشگیرى از اعتیاد را بر درمان معتادین مقدم بداریم. به امید روزى كه جامعه‏ اى داشته باشیم كه اگر هم در آن فرد معتادى وجود دارد، درصدد نجات خویشتن باشد.

درمان اعتیاد در واقع به معنای تغییر الگوی زندگی فرد به سمت زندگی بدون آسیب است این تغییر شامل نحوه ی تغذیه و ورزش نیز هست برای آنکه فرد در مقابل وسوسه مصرف مواد مقاومت کند، باید بتواند در مقابل وسوسه نوع رژیم غذایی سابق نیز مقاومت کند. و در مقابل کاهلی نسبت به ورزش کردن نیز مقاومت نشان دهد مسؤولیت پذیری بخش مهمّی از بهبودی در درمان اعتیاد است که شامل پذیرش مسؤولیت نیست به بدن خود هم می شود پذیرش مسؤولیت در مقابل بدن به معنی پرورش حس مواظبت از آن است. هر انسانی صاحب بدنی منحصر به فرد است که متفاوت از سایرین بوده و همچنین گرانبهاترین دارایی اوست که از اجدادش به او رسیده است بنابراین او باید به خوبی از بدن خود مواظبت کند مخصوصاً در مورد کسانی که مواد مصرف می کرده اند باید در نظر داشت موادی که قبلاً بدون هیچ توجهی وارد بدنشان می کرده اند بیشترین ضرر را برای بدن آنها داشته است در این نوشته سعی می کنیم به این افراد نشان دهیم که چگونه می توان متعادل ترین رژیم غذایی داشته باشند همچنین سعی خواهیم کرد آنها را تشویق کنیم تا یک برنامه منظم ورزش را شروع کنند تا تحمل ـ قدرت، انعطافشان بیشتر شود

ورزش در درمان اعتیاد انسان ها به ورزش منظم و رژیم غذائی مناسب برای سلامتی خویش نیاز دارند بخصوص آنهایی که اخیراً اقدام به ترک مواد کرده اند اصولاً 3 نوع ورزش وجود دارد ـ ورزش های هوازی ـ کششی و قدرتی 1ـ ورزش هوازی: این نوع ورزش شاداب کننده ترین نوع ورزش است ورزش های هوازی انرژی های شما را مصرف می کند، عضلات بزرگ بدن بخصوص ساق هایتان را به کار می اندازد و باعث قوی تر شدن قلبتان می شود، برای قوی تر شدن قلبتان نیاز به حداقل 20 دقیقه ورزش هوازی 3 بار در هفته دارید. ورزش باید کاملاً شدید باشد به طوری که ضربان قلب برای 20 دقیقه کاملاً بالا رود البته اگر سن شما بیش از 30 سال است یا سابقه بیماری قلبی دارید یا داروئی مصرف می کنید باید قبل از شروع ورزش با پزشکتان مشورت کنید. انوع ورزش های هوازی: دویدن ـ تنیس ـ دوچرخه سواری ـ شنا ـ فوتبال ـ بسکتبال ـ کوهنوردی و .... می باشد. 2ـ ورزش های کششی باعث کشیدن عضلات و تاندون ها می شود به طوری که آنها را بلندتر، انعطاف پذیرتر و نرم تر می کند که لازم است قبل از ورزش های هوازی، ورزش های کششی انجام شود تا بدن آماده شود. 3ـ ورزش های قدرتی مثل وزنه برداری، پرورش اندام باعث انقباض عضلات می شوند و آنها را قوی تر می کنند که در بیماران ترک اعتیاد ورزش های قدرتی توصیه نمی شود.

رابطه «ورزش و فعالیت های بدنی» و «اعتیاد» را می توان در چهار محور زیر بیان کرد:

1- نقش ورزش و فعالیت های بدنی در «پیشگیری» از اعتیاد.

2- نقش ورزش و فعالیت های بدنی در «درمان» اعتیاد.

3- نقش ورزش و فعالیت های بدنی در «کاهش آسیب» اعتیاد.

4- نقش ورزش و فعالیت های بدنی غلط و «دوپینگ» در بروز «اعتیاد».

با این ترتیب رابطه چهارگانه، «ورزش و اعتیاد» در سه محور مثبت و در یک جنبه منفی خواهد بود.

در صورتی که «ورزش و فعالیت بدنی» مناسب و بر مبنای اصول علمی و با توجه به نیازهای انسان طراحی و اجرا شود، می تواند در «پیشگیری»، «درمان» و «کاهش آسیب» بیماری «اعتیاد» مفید و موثر باشد... و در شرایطی که ورزشکاران به ویژه ورزشکاران حرفه ای به تمرینات سخت و طاقت فرسا و بدون رعایت نکات مهمی مثل استراحت کافی، تغذیه صحیح، آب گیری کافی بدن و اصول علم تمرین، دست بزنند و یا مبادرت به «کاهش وزن» بی رویه و غیرعلمی کنند، در معرض خطر ابتلا به ناهنجاری های رفتاری و از جمله «اعتیاد» خواهند بود.
«دوپینگ» و سوءمصرف داروهای ممنوعه هم می تواند ورزشکار را به سوی اعتیاد سوق دهد