تبیان، دستیار زندگی

 شعرهایی که اشک و احساس را در هم آمیخته

سروده هایی که اشک را در خودش جای داده

و .....

برگ پاییزم، ز چشم باغبان افتاده ام،
خوار در جولانـْگه ِ باد خزان افتاده ام
اشک ابرم کاینچنین بر خک ره غلتیده ام
واژگون بختم، ز چشم آسمان افتاده ام
قطره یی بر خامه ی تقدیر بودم - رو سیاه -
بر سپیدی های اوراق زمان افتاده ام
جای پای رهرو ِ عشقم، مرا نشناخت کس
بر جبین خک، بی نام و نشان افتاده ام
روزگاری شمع بودم، سوختم، افروختم
غرق اشک خود؟، کنون چون ریسمان افتاده ام
کوه پا برجا نِیم، سرگشته ام، آواره ام
پیش راه باد، چون ریگ روان اقتاده ام
شاخه ی سر درهمم، گر بر بلندی خفته ام
جفت خک ره، چون نقش سایبان افتاده ام.
استوارم سخت، چون زنجیر و، رسوا پیش خلق:
همچنان از این دهان در آن دهان افتاده ام
قطره یی بی رنگ بودم، نور عشق از من گذشت
بر سپهر نام، چون رنگین کمان افتاده ام
آه، سیمین، نغمه های سینه سوز عشق را
این زمان آموختندم کز زبان افتاده ام!
سیمیم بهبهانی

مگر، ای بهتر از جان! امشب از من بهتری دیدی
که رخ تابیدی و در من به چشم دیگری دیدی؟
ز اشک من چه می دانی گرانی های دردم را؟
زتوفان شبنمی دیدی، ز دریا گوهری دیدی
به یاد آور که می خواهم در آغوشت سپارم جان
در آغوش سحر در آسمان گر اختری دیدی.
الا ای دیده ی جانان! ز افسون ها چه می نالی؟
نکردی خویشتن بینی، کجا افسونگری دیدی؟
مرا مانده ست عقلی خشک و دامانی تر از دنیا
بسوز، ای آتش غم! هر کجا خشک و تری دیدی
تو را حق می دهم، ای غم که دست از من نمی داری
که با کمتر کسی این سان دل غم پروری دیدی
مرا، ای باغبان دل! اگر سوزی، سزاوارم
که در گلشن نهال خشک بی برگ و بری دیدی
تهیدستی، نصیب شاخه، از جور خزان آمد
میان باغ اگر گنجینه ی باد آوری دیدی
ز سیمین یاد کن، وز نام او در دفتر گیتی
اگر برگ گل خشکی میان دفتری دیدی

سیمین بهبهانی

آفرین

چه انتخاب زیبایی

می گریم و حرف اشک هایم این است:
بعد  از  تو  تمام  واژه ها  غمگین است
ای   علت   دلتنگی   شعرم   برگرد
این درد برای روح من سنگین است...!

از این رباعی قشنگی که گذاشتی سپاسگزارم

حضورتان شعف انگیزه

در سرم دختر پیری عصبی می رقصد
شهر بر روی سر من عربی می رقصد

این جهان با همه ی دغدغه هایش دارد
روی یک جمجمه ی یک وجبی می رقصد

سال ها رفته و از برق نگاه تو هنوز
مرد دیوانه به سازی حلبی می رقصد

ماه افتاده بر آب و منم افتاده در آب
اشک می ریزم و او نصفه شبی می رقصد

کاش آغوش مرا عطر تو معنا می داد
بوسه یعنی که لبی روی لبی می رقصد

از سبا گیسوی بلقیس به همراهی باد
بر سر تخت سلیمان نبی می رقصد...!

سید کاظم(محمدعلی) رضازاده

با سلام فاطمیون ، فاطمیه در راه است آماده باشید

« السلام علیکِ ایتها الصدیقه الشهیده»

 زبانحال حضرت زینب (س) بر بالین مادر

مادر ای قصه ی تو غُصه ی شبهای دلم

مادر ای غُصه ی تو قصه ی لالای دلـم

مادر ای مظهر نـــــور ازلی در عالم

مادر ای مونس شبهای علی در ماتم

مادر ای نغمه ی ساز دِلَک خسته ی من

مادر ای محــــرمِ رازِ دل بشکسته ی من

مادر ای اُمِّ ابیهــــــــایِ غریبِ عالم

مادر ای زُهره ی زهرای حبیب عالم

مادر ای نور خداوند رحیمِ متعال

ای تسّلیِّ امیرِ عربی در همه حال

مادرم حرف بزن زود مرو از برِ من

مادرم خیز زجـا شانه بزن بر سرِ من

مادرم بر من و کلثوم یتیمی زودست

بعدِ هجران تو کاشانه ی ما نابودست

مادرم زود مـــرو خانه خرابم تو مکن

مادرم در غم خود سینه کبابم تو مکن

مادرم گــــرم ز اَنفاس تو پشت پدرست

مرهمِ زخم دل سوخته اش یک نظرست

چشم بر هم منه تا قُرص بُـــوَد پشت پدر

لب گشا باز بخوان سوره ی خود را کوثر

مادرم دفتــــرِ عشق علوی بستـه مشو

مثل این خلق مدینه زعلی خسته مشو

مادرم عشق علی،بین که پدر با دلِ خون

ملتمس گشته بمــــان تا نشود درد فزون

مادرم گـــر بروی زینب تو زار شود

خانه ی صبر علی بعد تو غمبار شود

شربتی از لب لعلت نچشیدیم بکجا؟

روی مه پیکر تو سیر ندیدیم بکجا؟

مگر از صحبت ما نیز تو دلگیر شدی

که به یکبار به آهی تو زمینگیر شدی

مـادرم داغ نبی بر دل ما بس باشد

مادرم درد علی بر دل ما بس باشد

***************************

التماس دعا / نصرالدین کریمی (مُبین) از زیاران