آموزه نهم:شکم پُر پلی است به سوی حرام
امام کاظم(ع)فرمودند:اهل صفه مهمان رسول خدا(ص)بودند.آن ها خانمان خود را رها کرده به مدینه هجرت
کرده بودند.پیامبر(ص)آنان را که تعدادشان 400نفر بود در صحن مسجد اسکان داد. آن حضرت هر
صبح و شام پیش آن ها می رفت و برآنان سلام میداد.روزی دید یکی از آنان کفش خود را پینه می کند،
دیگری لباسش را وصله می زند و عده ای هم جامه های خود را از شپش پاک میکنند.
رسول خدا(ص) هر روز یک مد خرما(تقریبا یک چارک)به آنها می داد.مردی از میان آنها برخاست وگفت:
ای پیامبر خدا(ص)،خرمایی که به ما می دهی،معده های ما را می سوزاند.حضرت فرمود:
بدانید که اگر می توانستم دنیا را خوراک شما کنم این کار را می کردم.اما کسانی از شما که پس از من زنده می مانند
صبح و شام غذای سیر خواهند خورد،هرکدام صبح یک پیراهن خواهید پوشید و شب پیراهنی دیگرو خانه هایتان را
مانند کعبه برافراشته و آراسته خواهید کرد.مردی بلند شدو گفت:
ای رسول خدا(ص)،من مشتاق چنین روزی هستم،کی فرا می رسد؟حضرت فرمود:
زمان کنونی شما بهتر از آن زمان است.شما اگر شکم های خود را از حلال پرکنید هیچ بعید نیست که
از حرام نیز آن را پرنمایید.(30)
