تبیان، دستیار زندگی

سلام دوستان.

 همه ی ما خوب میدونیم که در زمان پیامبر(ص) در اذان عبارت "اشهد ان علی ولی الله" وجود نداشته و پس از پیامبر هم وجود نداشته و در احادیث زیادی از ائمه ی شیعیان وجود داره که به عنوان مثال از جعفربن محمد(امام ششم)   نقل شده که ایشان اذان رو بدون عبارت فوق میگفتند.(سند موجود است)

اما امروز شیعیان عبارت فوق را در نماز آورده اند و علت آن را نیت رجا برای قبولی میگویند.یعنی ما آن را جزئی از اذان نمیدانیم اما امید داریم که خداوند آن را قبول کند یعنی نیت به انجام کار بهتر میکنیم.

این در حالی است که میتوانیم بگوییم پس در مسائل دیگر مثل نماز و ... هم میتوان چیزهایی مثل همین آورد.

مثلا بگوییم در نماز به امید قبولی و انجام کار بهتر ما دست ها را ببندیم.اهل تشیع در پاسخ به این مسئله از جانب اهل تسنن میگویند آیا پیامبر(ص) خود نمیدانست که میتوان دست ها را بست؟پس چرا پیامبر(ص) چنین کاری نکرد؟پس شما دارید خلاف کار پیامبر (ص) انجام میدهید پس این کار اشتباه است.

حال سوال من این است آیا پیامبر (ص) خود نمیدانست میشود اسم علی بن ابی طالب رو در اذان آورد؟پس چرا این کار را انجام نداد؟چرا اهل تشیع اذان پیامبر را تغییر داده اند؟

سلام.

با عرض پوزش از خانم نوای آسمانی میخوام ابتدا با دوستمون حیات طیبه صحبت کنم.

فکر میکنم بهتره برای جلوگیری از منحرف شدن بحث اگر میخوایم در مورد مسائل حاشیه ای و مدیریتی صحبت کنیم در محیط خارج از تاپیک باشه در صورت تمایل بنده منتظر صحبتتون هستم(smartboy2015@gmail.com)

خب خانم نوای آسمانی؛

فرمودید "تدبیر"

یعنی همان مسئله ی قبلی؛فکر میکنم پیامبر(ص) این کار را میکردند و هر کس میخواست هدایت میشد و هرکس نمیخواست نه.(انا هدیناه السبیل...) فکر میکنم پیامبر(ص) در چنین موضع و چالشی باز هم اگر میخواستند چنین کاری کنند؛میکردند همان طور که در غدیر خم کردند و در 6 جای دیگر هم انجام دادند و دشمنان حضرت علی(ع) زیاد شدند؛جان ایشان به خطر افتاد(ترس از به خطر افتادن جان را برای علی(ع) مطرح میکنید؟؟؟)مگر نه این بود که پیامبر(ص) میدانستند که پس از فوتشان امتشان جز عده ی کمی به عقب و دوران جاهلیت بر میگردند؟ پس اگر واقعا چنین چیزی(مثلا نام امام علی(ع) در اذان) لازم بود وجود داشته باشد؛پیامبر(ص) این کار را میکردند نه این که برای جلوگیری از گمراه شدن امتی که به قول شما عده ی زیادیشان با شخصی چون حضرت علی(ع) عناد داشتند؛همچین حقایقی از جمله نام ایشان در اذان یا همراه بودن نام ایشان همواره با نام خودشان را ابراز نکنند و کتمان کنند.

متوجه منظورم میشید؟فکر میکنم پیامبر(ص) اگر همچنین حقایقی بود ابراز میکردند طبق همان آیه ی بالا.

همان طور که پیامبر(ص) به مشرکانی که گفتند ما وقتی از سال را بت میپرستیم و وقتی را خدای تو را عبادت میکنیم؛پیامبر(ص) هم میتوانستند بگویند برایجلوگیری از ضلالت بیشترشان قبول کنیم اما گفتند نه.اینجا هم مسئول ضلالت مردم معاند نیستند.

یا علی.

سلام
وقت به خوشی...
باشه! من نظریه ام رو پس میگیرم اما...
نوای آسمانی عزیز؛ فرمودید "هضم كردنش برای من مشكله!! چون این شهادت رو كل شیعه های دنیا میگن!! نه فقط ایرانی ها!"... بله؛ با شما موافقم... اما منم یه موردی برام پیش اومده، اگه ایرادی توی گفته هام بود بازم تصحیحش کنین...
والا مطالعاتم مال خیلی وقت پیشه و منبعش یادم نمونده اما تا جاییکه یادمه این ایرانی ها بودند که اولین شیعیان بودند. درسته؟... پس ایران مرکز شیعیان بوده... و بعد ها هم تبدیل میشه به اولین دولت شیعی دنیا (که از لحاظ قدرت هم در دنیا از برترین ها بوده)... بنظرتون توی این شرایط وقتی گروهی کوچک از اینور و اونور جهان شیعه میشن، برای اینکه بگن که شیعن و بدونن که چطور شیعه باشن ویا بقول امروزی تر آپ تو دیت باشن، طبیعیه که به سمت جماعت و منبعی بزرگتر از اونچیزی کشیده میشه که درونشه... از طرفی همونطور که الان فرهنگ غرب بخاطر قدرتش توی جهان اشاعه پیدا کرده و میکنه، این هم طبیعیه که اون زمان فرهنگ (مذهبی) کشوری که قطب شیعه جهان بوده مورد تقلید قرار بگیره... این دیگه غیرقابل هضم نیست، فکر میکنم!... از یه طرف دیگه هم این بوده که مبلغان شیعه اکثرا یا ایرانی بودند ویا تاثیر پذیری از فرهنگ شیهیان ایرانی داشتند؛ هم بخاطر چیزهایی که گفتم و هم بخاطر وجود بزرگانی در علوم مذهب شیعه از میان ایرانیان...
پس میشه اینطور نتیجه گرفت که این تغییر در برخی فرعیات ممکنه که از این عامل سرچشمه گرفته باشه... چیزی که هست اکثر آفریقایی های مسلمان سنی اند و اون اندک نفراتی هم که شیعه هستن، مدت ها بعد از وفات پیامبر بودن و جدا شدن ایران از ممالک عباسی...
هه هه... والا من روی حرفهام فکر میکنم؛ خوب چکار کنم، شاید این فکر منه که کوچیکه... ازتون میخوام که یه خورده کمکم کنین تا به سطح شما برسم... ممنون...
و اما درجواب جناب حیات طیبه، مدیر گرام انجمن...
من که از خدامه مفصل در این مورد صحبت کنیم؛ همین الان به نوای آسمانی عزیز گفتم که توی این زمینه کمک میخوام...
فرمودید "این که اقا مجتبی هر مسئله ای رو به دولتهای قبل در ایران نسبت بدید اصلا درست نیست. "... 1. "هر مسئله ای رو"؟؟؟ یعنی من همه مسائل رو به تاریخ مربوط میکنم؟... 2. خوب مگه این کار غلطه؟ والا تا جاییکه میدونم همه چیز از انسان گرفته تا احتیاجات مادی و معنویش همگی به تاریخ بستگی داره. نمیخوام بحث رو به علومی مثل فیزیک ربط بدم چون اونقدا نیستم؛ اما این یه امر ساده و قابل قبوله که امروز هر جامعه و هر واقعه ای به گذشته اون مربوط میشه، حتی اگر در ظاهر امر این واقعه به اون گذشته هیچ ربطی نداشته باشه؛ شما اینطور فکر نمیکنید؟
و فرمودید " اگر در زمان پیامبر نبودیم و ندیدیم ، چطور زمان خلفا و پادشاهان رو بودیم و باور میکنیم ؟"... منظورتون رو کامل متوجه نشدم!... اما با توجه به ادامه که فرمودید " امثال مثل ما به جای اینکه به تاریخی رجوع کنیم که همش زیر و رو شده و هیچ چیزش سندیت نداره بهتره به سخنانی بها بدیم که مستقیم از ائممون به ما رسیده و هیچ شک و شبهه ای هم بهش وارد نمیشه" یه چیزایی هست که میگم...
مگر شما به کتب تاریخی و ماحصل محققان شکی دارین؟... مگر اون تاریخ نویسان اون زمون (ومحققان امروز) با کسانی که احادیث پیامبر رو ثبت میکردن فرقی میکنن؟ والا هردو از نوع انسانند و هردو هم تحت شرایط خاص خود زیر فشارهای سیاسی، اقتصادی، قومی و چی وچی وچی بودن و هستن؛ فکر نمیکنم که ایراد در کارشون باشه اون هم اینهمه نفر، همه باهم و درباره یه موضوع واحد(!!!؟؟؟)...
یه سوال؛ شما به اون نوشته ای که گوشش اسم ائمه خورده، هرچی بود میخونین و چون ائمه گفتن عمل میکنین بهش؟ یعنی شما هرچی رو که درباره پیامبر و اسلام میشنوید و میخونید، توی زندگیتون پیادش میکنین؟...
من که یه همچین چیزی رو قبول ندارم به دلایلی... اول اینکه خود پیامبر فرمودن که اگر حدیثی رو شنیدیم اول به اون گوش کنیم و روش تعقل خرج کنیم، بعد اگر عقل و اسلام تاییدش کردن، عملیش کنیم. و این یعنی اطمینانی به نویسندگان احادیث نیست... اصلا مگه سهوا نمیشه اشتباهی در ثبت مطالب از طرف نویسندگان صورت بگیره؟ والا تا جاییکه من تو کتاب دینی خوندم، معصومین چهارده نفر بودن و نویسندگانی هم که الان از کتبشون استفاده میشه، جزو اونها نبودن؛ بودن؟... اصلا گیریم که این نویسندگان پاک و مبرا از اشتباه؛ آیا شما میدونین که کتابهای اونها دست چه کسایی چرخیدن؟ اونها هم پاک بودن و امانت دار؟ خدا که نگفته علاوه بر قرآن کتاب اونها رو هم از تحریف حفظ میکنه، پس احتمال تحریف هایی جزئی توسط افراد وحکومت های مختلف دارن... درکل من فرقی بین مورخان با بزرگوارانی که احادیث پیغمبر رو ائمه رو مینوشتن نمیتونه باشه؛ هیچی...
ممنون میشم که روشنم کنین...
یه چیزای دیگه هم هست... خدمت جناب شجاعتی در مورد مورد معراج که فرمودید " بنده هیچ گاه نشنیده ام که پیامبر با حضرت علی(ع) به معراج رفته باشند"... بله حق باشماست. حضرت به تنهایی به معراج رفتند؛ اما فکر میکنم که منظور ممل32 عزیز به اون فرشته ای باشه که خدا اونو به شمایل حضرت علی –علیه السلام- مزین کرد تا فرشتگان از دور بودن از ایشون بی تاب نباشن... این رو هم بدک نیست اگه بگم که برخی از بزرگان همین مورد (وجود شمایل امام در آسمانها) رو دلیل بر رتبه بالای حضرت علی –علیه السلام میدونن... ویه یادآوری کویچک که در یک حدیث قدسی داریم که خداوند پس از اینکه دلیل خلقت کائنات رو پیامبر –صلی الله و علیه و آله- نام میبره، سپس دلیل خلقت ایشون رو امام علی –صلوات الله علیه- ذکر مکنه. و این خودش دلیلی بر عظمت جایگاه این شیرمرد در خلقته... اینها رو بجای جناب ممل32 گفتم چون خودشون نبودن...
درباره اون قسمتی که نوای آسمانی در جواب شما نوشتن " مكن بود حتی دشمنان حضرت علی (ع) بیشتر هم بشه... و جون ایشون به خطر بیفته!! و اینكه نه برای ایمان آوردن... بلكه برای پایدار موندن افراد ایمان آورده..."... این نکته رو هم من به گفته های ایشون اضافه کنم که از این نگاهی که ایشون کردن این عمل حضرت (اضافه کردن نام امام به اذان) علاوه بر اونهایی که گفتن دلیل دیگه ای هم میتونست داشته باشه...
اون زمون حکومت ها قوم و قبیله ای بود و از یه نفر به فردی دیگه از خانواده و فامیل وی میرسید. حالا اگر پیامبر –صلی الله و علیه وآله- میومدن و این کار رو میکردن، باعث میشد که این فکر در اذهان بیاد که پیامبر قصد تشکیل یه حکومت رو داره و میخواد تنها سلطه بر مردم رو بدست بیاره (هرچند که بدون این هم این حرف رو زدن)... واین یک نیروی دافعه برای اسلام میبود...
ببخشید که خیلی طولانی شد...
یاحق
مجتبی

سلام خدمت همه ی دوستان. چه جناب؛چه خانم و چه ...

آقا مجتبی جان در مورد حرفات حرفی ندارم.یه سری اطلاعات خوب بم دادی.                              

اما خانم نوای آسمونی:

برای اینکه بحث منحرف نشه در مورد نحوه ی هدایت و انا هدیناه السبیل صحبتی نمیکنم.منظور شما در مورد ضرورت نیاوردن نام امام(ع) رو در زمان پیامبر(ص) متوجه شدم.اما نبود نام ایشان در اذان امام صادق(ع) را چه طور توجیه میکنید؟ایشان که قدرتی نداشتند که بخواهد مورد سوء برداشت از جانب بقیه قرار گیرد یا هر مسئله ی دیگری.این را چگونه توجیه میکنید؟

اگر این مسئله تمام شود مسئله ی بعد هدایت پیامبر(ص) است که خیلی در مورد صحبت های شما صحبت دارم.

یا علی.