طرح شبهه:
ابن تیمیه حرانى در منهاج السنة ، پیرامون حضرت مهدى عجل الله تعالى فرجه الشریف مى‌نویسد:
قد ذكر محمد بن جریر الطبری وعبد الباقی بن قانع وغیرهما من أهل العلم بالأنساب والتواریخ أن الحسن بن علی العسكری لم یكن له نسل ولا عقب والإمامیة الذین یزعمون أنه كان له ولد یدعون أنه دخل السرداب بسامرا وهو صغیر منهم من قال عمرة سنتان ومنهم من قال ثلاث ومنهم من قال خمس سنین... .
محمد بن جریر طبرى و عبد الباقى بن قانع و دیگر دانشمندان علم انساب و تاریخ گفته‌اند كه [امام] حسن بن على عسكرى [علیه السلام] فرزندى نداشته است؛ اما امامیه خیال مى كنند كه او داراى فرزند بوده و مدعى هستند كه او داخل سرداب سامرا شده؛ در حالى كه خردسال بوده . برخى از شیعیان گفته‌اند كه او دو ساله داشته، بعضى سه سال و عده‌اى دیگر گفته‌اند كه پنج سال داشته است.
ابن تیمیه الحرانی الحنبلی، ابوالعباس أحمد عبد الحلیم (متوفاى 728 هـ)، منهاج السنة النبویة، ج4، ص87، تحقیق: د. محمد رشاد سالم، ناشر: مؤسسة قرطبة، الطبعة: الأولى، 1406هـ.
احسان الهى ظهیر نیز در كتاب الشیعة وأهل البیت همین سخن ابن تیمیه را تكرار كرده و مى‌گوید:
من أكاذیب الشیعة على اهل البیت انهم نسبوا الیهم الأقوال والروایات التی تنبیء بخروج القائم من اولاد الحسن العسكری الذی لم یولد له مطلقا ...
از دروغ‌هاى شیعه بر اهل بیت [علیهم السلام] این است كه به آنها سخان و روایاتى را نسبت مى‌دهند مبنى بر خروج قائم از فرزندان حسن عسكرى [علیه السلام] ؛ در حالى كه او هرگز فرزندى نداشته است.
الشیعة وأهل البیت، ص244 .
بقیه وهابى‌ها همچون: احمد محمود صبحى در كتاب نظریة الإمامة، ص409، دكتر قفارى در اصول مذهب الشیعه، ج1، ص451 نیز همین مطالب را تكرار كرده‌اند.
نقد و بررسی:
متأسفانه وهابى‌ها و سركرده آنها ابن تیمیه، براى زیر سؤال بردن عقائد شیعه به هر عملى؛ حتى بستن دروغ به علماى خودشان نیز متوسل مى‌شوند .
این مطلبى كه ابن تیمیه از طبرى نقل كرده اصلا از اول تا آخر كتاب تاریخ طبرى یافت نمى‌شود و اصلا كلمه «العسكری» فقط یكبار در این كتاب در ج5، ص368 در باره «إبراهیم بن مهران النصرانى العسكری» آمده و جمله « نسل ولا عقب» اصلا در كل این كتاب نیامده است.
محمد رشاد سالم محقق كتاب منهاج السنة، كه متوجه این اشكال بوده و نتوانسته این مطلب را در تاریخ طبرى پیدا كند، تلاش كرده است كه به نحوى براى این سخن ابن تیمیه مصدرى پیدا نماید؛ اما او هم دچار اشتباه شده است .
وى مى‌گوید كه این جمله در كتاب صلة التاریخ الطبرى، (تكمله تاریخ طبری) آمده ؛ در حالى كه این مطلب حتى در این كتاب نیز نیامده است و ایشان مطلب دیگرى را با مطلب مورد نظر ابن تیمیه اشتباه گرفته است .
حقیقت مطلب این است كه در كتاب صلة تاریخ الطبرى ، جمله «لم یعقب الحسن» آمده ؛ اما هیچ ارتباطى به امام عسكرى و حضرت حجت عجل الله تعالى فرجه الشریف ندارد؛ بلكه قضیه به این شكل است كه :
در زمان مقتدر عباسى ، شخص به دربار مقتدر عباسى مى‌آید و مى‌گوید كه كار مهمى با مقتدر دارم و اگر به زودى به گوش او نرسانم ، اتفاقات ناگوارى خواهد افتاد .
بعد وقتى پیش مقتدر مى‌رود مطالبى از گذشته و آینده مطرح مىكند . از ایشان سؤال مى‌شود كه شما كى هستی؟ مى‌گوید : من محمد بن حسن بن على بن موسى بن جعفر الرضا هستم . یعنى من نوه امام رضا هستم از فرزند او حسن . بعد مقتدر دستور مى‌دهد كه افرادى از آل ابو طالب را بیاورند تا صحت گفته‌هاى او را تأیید كنند.
شخصى به نام ابن طومار از آل ابو طالب در تكذیب گفته‌هاى این شخص مى‌گوید:
لم یعقب الحسن .
حسن (فرزند امام رضا علیه السلام) ، اصلا فرزندى نداشته است .
متأسفانه رشاد سالم محقق كتاب منهاج السنة دقت لازم را نكرده و خیال كرده است كه این «حسن» همان امام حسن عسكرى علیه السلام است؛ در حالى كه منظور حسن بن على بن موسى الرضا علیهما السلام است و هیچ ربطى به امام عسكرى و حضرت حجت علیهما السلام ندارد .
جالب این است كه همین شخص كه ادعا مى‌كرد نوه امام رضا علیه السلام است، رسوا مى‌شود و در نهایت مشخص مى‌شود كه او به دروغ خود را به اهل بیت علیهم السلام نسبت داده است و فرزند شخصى به نام ابن الضبعى است و حتى پدر او را پیدا مى‌كنند و سپس به پاى مقتدر مى‌افتند و البته مقتدر نیز مجازات سختى براى او در نظر مى‌گیرد و در روز ترویه او را در میان مردم مى چرخانند و رسوایش مى‌كنند و سپس به زندان مى‌اندازند.
از این گذشته كتاب صلة تاریخ الطبرى نوشته خود طبرى نیست؛ بلكه نوشته شخص مجهولى به نام عریب بن سعد القرطبى متوفاى 369هـ است كه در هیچ یك از كتاب‌هاى تراجم اهل سنت، شرح حالى براى او ذكر نشده است.
تنها خیر الدین زركلى از علماى وهابى در كتاب الأعلام ، شرح حال كوتاهى از او ذكر كرده است :
عریب بن سعد القرطبی : طبیب مؤرخ من أهل قرطبة . من أصل نصرانی (اسبانیولی) أسلم آباؤه واستعربوا وعرفوا ببنی التركی . استعمله الناصر (سنة 331) على كورة أشونة . واستكتبه المستنصر (الحكم) وارتفعت منزلته عند الحاجب المصور (أبی عامر) فسماه " خازن السلاح " واختصر " تاریخ الطبری " وأضاف إلیه أخبار إفریقیة والأندلس ، فسمی " صلة تاریخ الطبری.
عریب بن سعد قرطبى، پزشك و مورخ اهل قرطبه اصالتا نصرانى بوده است، پدران او اسلام آوردند و عربى آموختند و به «بنى تركی» مشهور شدند . ناصر (متوفای331هـ) او را فرماندار بخش اشنونه كرد و مستنصر او را كاتب خود قرار داد و مقام و منزت او را پیش حاجب نقاش أبى عامر بالا برد و «خازن السلاح» نامیده شد. او تاریخ طبرى را تلخیص كرده و اخبار آفریقا و اندلس را به آن افزوده است و نام كتاب را «صلة تاریخ الطبری» گذاشته است .
الزركلی ، خیر الدین (متوفای 1410هـ)، الأعلام قاموس تراجم لأشهر الرجال والنساء من العرب والمستعربین والمستشرقین ، ج4، ص 227، ناشر: دار العلم للملایین ـ بیروت، الطبعة: الخامسة، 1980م
اما عبد الباقى بن قانع اموى كه ابن تیمیه سخن او را نیز نقل كرده و مدعى شده كه او گفته امام حسن عسكرى فرزندى نداشته است:
متأسفانه ابن تیمیه هیچ سند و مدركى براى این نقل خودش نیاورده است تا ببنیم كه آیا ایشان چنین مطلبى را گفته یا همانند نقل قول از طبرى نسبت دروغ به او داده شده است.
بقیه وهابى‌ها نیز كه همین مطلب ابن تیمیه را تكرار كرده‌اند، هیچكدام نتوانسته‌اند در این پنچ قرن بعد از ابن تیمیه سند و مدركى براى اثبات این نسبت به عبد الباقى بن قانع پیدا كنند و متأسفانه همگى با اعتمادى كه به این تیمیه داشته‌اند، بدون ذكر سند، این مطلب را مسلّم تصور كرده‌اند.
ما فرض را بر این مى‌گیریم كه عبد الباقى بن قانع این سخن را گفته باشد، آیا سخن شخصى مثل او كه بزرگان اهل سنت او را تضعیف كرده‌اند مى‌تواند براى اثبات مطلبى با این درجه از اهمیت، حجت باشد؟
شمس الدین ذهبى در سیر اعلام النبلاء در شرح حال او مى‌نویسد:
قال البرقانی البغدادیون یوثقونه وهو عندی ضعیف
وقال الدارقطنی كان یحفظ ولكنه یخطىء ویصر.
وروى الخطیب عن الأزهری عن أبی الحسن بن الفرات قال كان ابن قانع قد حدث به اختلاط قبل موته بنحو من سنتین فتركنا السماع منه وسمع منه قوم فی اختلاطه.
برقانى، گفته است كه بغدادى‌ها او را توثیق كرده‌اند؛ ولى از دیدگاه من او ضعیف است، دار قطنى گفته: او روایات را حفظ مى‌كرد؛ ولى اشتباه مى‌كرد و بر خطایش اصرار مى‌ورزید (البته شاید جمله «یخطیء و یصر» غلط چاپى و اصل مطب «یخطیء و یصیب» باشد كه به معناى «گاهى خطا مى‌كرد و گاهى درست مى‌گفت» مى‌شود). خطیب بغدادى از از ازهرى از أبو الحسن بن فرات نقل كرده است كه براى ابن قانع نقل كرده‌اند كه دو سال قبل از مرگش دیوانه شده بود؛ پس من شنیدن روایت از او را رها كردم؛ چرا كه عده‌اى در زمان دیوانه‌گى‌اش از او روایت شنیده‌اند.
الذهبی الشافعی، شمس الدین ابوعبد الله محمد بن أحمد بن عثمان (متوفاى 748 هـ)، سیر أعلام النبلاء، ج15، ص527، تحقیق: شعیب الأرنؤوط، محمد نعیم العرقسوسی، ناشر: مؤسسة الرسالة - بیروت، الطبعة: التاسعة، 1413هـ.
بنابراین، حتى اگر او چنین مطلبى را نیز گفته باشد، با توجه به تضعیفاتى كه در باره او نقل شده است، نمى‌شود به سخنان او استناد كرد .
اعتراف بزرگان اهل سنت به ولادت حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف:
بسیارى از بزرگان و اندیشمندان اهل سنت از گذشته تا امروز، به ولادت حضرت مهدى عجل الله تعالى فرجه الشریف اعتراف كرده‌اند و به صراحت گفته‌اند كه آن حضرت در 15 شعبان سال 255هـ در شهر سامرا به دنیا آمده است كه ما به نام چند نفر از آنها اشاره خواهیم كرد، دوستان عزیز مى‌توانند در این باره به كتاب الإصالة المهدویة، نوشته جناب آقاى فقیه ایمان مراجعه كنند، ایشان در این كتاب نام 112 نفر از علماى اهل سنت را مى برد كه به تولد امام زمان تصریح كرده‌اند .
1. شمس الدین الذهبی (متوفای748هـ)
شمس الدین ذهبى، دانشمند برتر علم تراجم و رجال اهل سنت، در چند كتاب خود به ولادت آن حضرت تصریح كرده است. وى در كتاب العبر فى اخبار من غبر مى‌نویسد:
وفیها [سنة 256 ه] محمد بن الحسن العسكری بن علی الهادی محمد الجواد بن علی الرضا بن موسى الكاظم بن جعفر الصادق العلوی الحسینی أبو القاسم الذی تلقبه الرافضة الخلف الحجة وتلقبه بالمهدی وبالمنتظر وتلقبه بصاحب الزمان وهو خاتمة الاثنى عشر... .
در سال 255هـ م ح م د بن الحسن العسكرى [علیهما السلام] به دنیا آمد، رافضى‌ها او را خلف ، حجت، مهدى ، منتظر و صاحب الزمان لقب داده‌اند، او آخرین امام از امامان دوازدگانه است .
الذهبی الشافعی، شمس الدین ابوعبد الله محمد بن أحمد بن عثمان (متوفاى 748 هـ)، العبر فی خبر من غبر، ج2، ص37، تحقیق: د. صلاح الدین المنجد، ناشر: مطبعة حكومة الكویت - الكویت، الطبعة: الثانی، 1984.
و در تاریخ الإسلام سال وفات آن حضرت را 258 یا 256 دانسته و مى‌گوید:
أبو محمد الهاشمی الحسینی أحد أئمة الشیعة الذین تدعی الشیعة عصمتهم . ویقال له الحسن العسكری لكونه سكن سامراء ، فإنها یقال لها العسكر . وهو والد منتظر الرافضة...
وأما ابنه محمد بن الحسن الذی یدعوه الرافضة القائم الخلف الحجة ، فولد سنة ثمان وخمسین ، وقیل : سنة ست وخمسین . عاش بعد أبیه سنتین ثم عدم ، ولم یعلم كیف مات . وأمه أم ولد .
ابو محمد هاشمى حسینى، یكى از ائمه شیعه است كه آنها اعتقاد به عصمت آنان دارند و به او حسن عسكرى مى‌گویند؛ چون در سامرا ساكن بوده و به سامرا «عسكر» مى‌گویند، او (امام عسكری) پدر همان كسى است كه رافضه منتظر او هستند... .
اما فرزندش م ح م د بن الحسن كه رافضى‌ها او را قائم، خلف و حجت مى‌نامند، در سال 258 به دنیا آمده است، برخى گفته‌اند كه در سال 256 به دنیا آمده و دو سال بعد از پدرش زنده بوده و سپس از دنیا رفته است؛ اما مشخص نیست كه چگونه وفات كرده است، مادر او كنیز بوده است .
الذهبی الشافعی، شمس الدین ابوعبد الله محمد بن أحمد بن عثمان (متوفاى 748 هـ)، تاریخ الإسلام ووفیات المشاهیر والأعلام، ج19، ص113، تحقیق د. عمر عبد السلام تدمرى، ناشر: دار الكتاب العربی - لبنان/ بیروت، الطبعة: الأولى، 1407هـ - 1987م.
آن چه براى ما مهم است، این است كه ثابت شود آن حضرت به دنیا آمده؛ اما این از دنیا رفته‌اند یا خیر، در مقاله جداگانه نقد و بطلان سخن ذهبى روشن خواهد شد .
و در كتاب سیر أعلام النبلاء مى‌گوید:
المنتظر الشریف أبو القاسم محمد بن الحسن العسكری بن علی الهادی ابن محمد الجواد بن علی الرضى بن موسى الكاظم بن جعفر الصادق بن محمد الباقر بن زین العابدین بن علی بن الحسین الشهید بن الامام علی بن أبی طالب العلوی الحسینی خاتمة الاثنی عشر سیدا الذین تدعی الامامیة عصمتهم... .
منتظر شریف، ابو القاسم م ح م د بن الحسن العسكرى .... آخرین امام از ائمه دوازدگانه است كه شیعیان اعتقاد به عصمت آنان دارند.
الذهبی الشافعی، شمس الدین ابوعبد الله محمد بن أحمد بن عثمان (متوفاى 748 هـ)، سیر أعلام النبلاء، ج13، ص119، تحقیق: شعیب الأرنؤوط، محمد نعیم العرقسوسی، ناشر: مؤسسة الرسالة - بیروت، الطبعة: التاسعة، 1413هـ.
2. فخر الدین الرازی (متوفای604هـ)
فخر الدین رازى، مفسر نامدار اهل سنت در باره امام عسكرى علیه السلام و فرزندان آن حضرت مى‌نویسد:
أما الحسن العسكری الإمام (ع) فله إبنان وبنتان ، أما الإبنان فأحدهما صاحب الزمان عجل الله فرجه الشریف ، والثانی موسى درج فی حیاة أبیه وأم البنتان ففاطمة درجت فی حیاة أبیها ، وأم موسى درجت أیضاًً.
اما امام حسن عسكرى علیه السلام، داراى دو پسر و دو دختر بود، اما پسران آن حضرت؛ پس یكى از آنها صاحب الزمان عجل الله تعالى فرجه الشریف است و دومى موسى است كه در زمان زندگى امام عسكرى از دنیا رفت. اما دختران ایشان و همچنین مادر موسى در زمان حیات امام عسكرى از دنیا رفته‌اند.
الرازی الشافعی، فخر الدین محمد بن عمر التمیمی (متوفاى604هـ)، الشجرة المباركة فی أنساب الطالبیة، ص78 ـ 79 .
3. ابن حجر هیثمی (متوفای973هـ)
ابن حجر هیثمى در كتاب الصواعق المحرقه كه آن را علیه شیعه نوشته است، اعتراف مىكند كه امام عسكرى فرزندى به نام ابو القاسم الحجة داشته است:
ولم یخلف غیر ولده أبی القاسم محمد الحجة ، وعمره عند وفاة أبیه خمس سنین ، لكن أتاه الله فیها الحكمة ، ویسمى القائم المنتظر... .
امام عسكرى علیه السلام فرزندى غیر از ابو القاسم م ح م د حجت نداشته است كه عمر آن حضرت در زمان وفات پدرش پنج سال بوده است؛ ولى خداوند به او حكمت آموخت و قائم منتظر نامیده شده است.
الهیثمی، ابوالعباس أحمد بن محمد بن علی ابن حجر (متوفاى973هـ)، الصواعق المحرقة علی أهل الرفض والضلال والزندقة، ج2، ص601، تحقیق عبد الرحمن بن عبد الله التركی - كامل محمد الخراط، ناشر: مؤسسة الرسالة - لبنان، الطبعة: الأولى، 1417هـ - 1997م.
4. ابن اثیر الجزری (متوفای630هـ)
وفیها توفی الحسن بن علی بن محمد بن علی بن موسى بن جعفر بن محمد بن علی بن الحسین بن علی بن أبی طالب (ع) ، وهو أبو محمد العلوی العسكری ، وهو أحد الأئمة الإثنی عشر على مذهب الإمامیة ، وهو والد محمد الذی یعتقدونه المنتظر بسرداب سامرا ، وكان مولده سنة إثنتین وثلاثین ومائتین.
در سال 260هـ حسن بن على ... علیهم السلام از دنیا رفت، او ابو محمد علوى عسكرى و پدر یكى از ائمه دوازدگانه بر مبناى اعتقاد شیعه است، او پدر م ح م د است كه شیعیان اعتقاد دارند او منتظر و در سرداب سامرا است . امام عسكرى در سال 232 به دنیا آمده است .
ابن أثیر الجزری، عز الدین بن الأثیر أبی الحسن علی بن محمد (متوفاى630هـ) الكامل فی التاریخ، ج6 ص249 ـ 250، تحقیق عبد الله القاضی، ناشر: دار الكتب العلمیة - بیروت، الطبعة الثانیة، 1415هـ.
البته بحث غیبت حضرت حجت علیه السلام در سامراه و غایب شدن آن حضرت در سرداب، در مقاله جداگانه‌اى بررسى و ثابت خواهد شد كه این مطلب تهمتى است به شیعیان و شیعیان اعتقاد به غیبت حضرت مهدى عج الله تعالى فرجه الشریف در سرداب سامرا ندارند.
5. شمس الدین ابن خلكان (متوفای681هـ)
ابن خلكان، هر چند كه به ولادت حضرت مهدى عجل الله تعالى فرجه الشریف تصریح مىكند؛ اما او نیز همانند برخى دیگر از علماى اهل سنت، با چشمان بسته و بدون تحقیق به شیعیان اتهام مى‌زند كه آنها اعتقاد دارند امام زمان در سراب غائب شده و شیعیان منتظر ظهور او از سرداب هستند:
562 أبو القاسم المنتظر :
أبو القاسم محمد بن الحسن العسكری بن علی الهادی بن محمد الجواد المذكور قبله ثانی عشر الأئمة الاثنی عشر على اعتقاد الامامیة المعروف بالحجة وهو الذی تزعم الشیعة أنه المنتظر والقائم والمهدی وهو صاحب السرداب عندهم وأقاویلهم فیه كثیرة وهم ینتظرون ظهوره فی آخر الزمان من السرداب بسر من رأى
كانت ولادته یوم الجمعة منتصف شعبان سنة خمس وخمسین ومائتین ولما توفی أبوه وقد سبق ذكره كان عمره خمس سنین واسم امه خمط وقیل نرجس والشیعة یقولون إنه دخل السرداب فی دار أبیه وامه تنظر إلیه فلم یعد یخرج إلیها وذلك فی سنة خمس وستین ومائتین وعمره یومئذ تسع سنین.
ابو القاسم م ح م د بن الحسن العسكرى ... امام دوازدهم بر اساس اعتقاد شیعه است كه به حجت مشهور است و شیعیان خیال مى‌كنند كه او منتظر، قائم و مهدى و صاحب سرداب است . سخنان شیعه در باره آن حضرت زیاد است و آنها منتظرند كه ایشان در آخر الزمان از سرداب ظهور كند .
ولادت ایشان در روز جمعه نیمه شعبان سال 255هـ است، وقتى پدرش از دنیا رفت، او پنج ساله بود، اسم مادرش خمط بوده، برخى گفته‌اند نرجس بوده است . شیعیان اعتقاد دارند كه او داخل سرداب پدرش شده و در حالى كه مادرش به سوى نگاه مى‌كرده غائب شده و دیگر از سرداب برنگشته است و این اتفاق در سال 265هـ رخ داده كه ایشان در آن زمان 9 ساله بوده‌اند.
إبن خلكان، ابوالعباس شمس الدین أحمد بن محمد بن أبی بكر (متوفاى681هـ)، وفیات الأعیان و انباء أبناء الزمان، ج4، ص176، تحقیق احسان عباس، ناشر: دار الثقافة - لبنان.
6. صلاح الدین الصفدی (متوفای764هـ)
صلاح الدین صفدى، یكى دیگر از نامداران اهل سنت در باره حضرت مهدى علیه السلام مى‌نویسد:
الحجة المنتظر محمد بن الحسن العسكری بن على الهادی ابن محمد الجواد بن علی الرضا بن موسى الكاظم بن محمد الباقر بن زین العابدین على بن الحسین بن علی بن أبی طالب رضى الله عنهم الحجة المنتظر ثانی شعر الأیمة الأثنی عشر هو الذی تزعم الشیعة انه المنتظر القائم المهدی وهو صاحب السرداب عندهم وأقاویلهم فیه كثیرة ینتظرون ظهوره آخر الزمان من السرداب بسر من رأى ولهم إلى حین تعلیق هذا التاریخ أربع مائة وسبعة وسبعین سنة ینتظرونه ولم یخرج ولد نصف شعبان سنة خمس وخمسین.
حجت منتظر م ح م د بن الحسن العسكرى .... دوازدهمین امام از ائمه دوازدگانه شیعه است كه آنها خیال مى‌كنند او منتظر، قائم و مهدى و صاحب سرداب است ... شیعیان تا این تاریخ، 477 سال است كه منتظر او هستند... آن حضرت در نیمه شعبان سال 255هـ به دنیا آمده است .
الصفدی، صلاح الدین خلیل بن أیبك (متوفاى764هـ)، الوافی بالوفیات، ج2، ص249، تحقیق أحمد الأرناؤوط وتركی مصطفى، ناشر: دار إحیاء التراث - بیروت - 1420هـ- 2000م.
7. سبط بن الجوزی (متوفای654هـ)
سبط بن جوزى، نوه دخترى ابو الفرج أبن الجوزى كه روزگارى حنبلى مذهب بوده و سپس به مذهب حنفى روى آورده است، در باره امام دوازدهم شیعیان مى‌گوید:
محمد بن الحسن بن علی بن محمد بن علی بن موسى بن جعفر بن محمد بن علی بن الحسین بن علی بن أبی طالب ، وكنیته أبو عبد الله وأبو القاسم وهو الخلف الحجة صاحب الزمان القائم والمنتظر والتالی وهو آخر الأئمة ، وقال : ویقال له ذو الإسمین محمد وأبو القاسم قالوا : أمه أم ولد یقال لها : صقیل.
م ح م د بن الحسن بن على ... كنیه آن حضرت ابوعبد الله و ابو القاسم است، او جانشین و حجت، صاحب الزمان، قائم و منتظر و آخرین امام است. گفته‌اند كه آن حضرت دو اسم دارد: 1. م ح م د ؛ 2 . ابوالقاسم . گفته‌اند كه مادر او كنیزى به نام صقیل بوده است .
سبط بن الجوزی الحنفی، شمس الدین أبوالمظفر یوسف بن فرغلی بن عبد الله البغدادی (متوفاى654هـ)، تذكرة الخواص، ص204، ناشر: مؤسسة أهل البیت ـ بیروت، 1401هـ ـ 1981م.
8. خیر الدین زركلی (متوفای1410هـ)
خیر الدین زركلى، از دانشمندان معاصر وهابى در باره حضرت حجت عجل الله تعالى فرجه الشریف مى‌نویسد:
محمد بن الحسن العسكری الخالص بن علی الهادی أبو القاسم ، آخر الأئمة الإثنی عشر عند الإمامیة ، وهو المعروف عندهم بالمهدی ، وصاحب الزمان ، والمنتظر ، والحجة وصاحب السرداب ، ولد فی سامراء ، ومات أبوه وله من العمر نحو خمس سنین ، ولما بلغ التاسعة أو العاشرة أو التاسعة عشر دخل سرداباً فی دار أبیه ولم یخرج منه .
م ح م د بن الحسن العسكرى ... آخرین امام از ائمه دوازدگانه از دیدگاه شیعه و در نزد آنها مشهور به مهدى، صاحب الزمان، منتظر، حجت و صاحب سرداب است . در شهر سامرا به دنیا آمده و پدرش در زمانى از دنیا رفته كه ایشان پنج ساله بوده‌اند، در سن 9 سالگى، یا ده سالگى یا 19 سالگى وارد سردابى در خانه پدرش شده و از آن خارج نشده است.
وى سپس سخن ابن خلكان را مبنى بر غیبت در سرداب سامرا و خروج از آن را نقل و رد مىكند:
قال إبن خلكان : والشیعة ینتظرون خروجه فی آخر الزمإن من السرداب بسر من رأى. إن الشیعة لا تنتظر خروج الإمام المصلح من السرداب فی سامراء وإنما تنتظر خروجه من بیت الله الحرام ، وقد أشرنا إلى ذلك ودللنا علیه فی كثیر من بحوث هذا الكتاب.
ابن خلكان گفته: شیعیان منتظر خروج آن حضرت در آخر الزمان از سردابى در سامرا هستند؛ در حالى كه شیعیان منتظر خروج این امام مصلح از سرداب سامرا نیستند؛ بلكه منتظر خروج او از بیت الله الحرام هستند كه ما به این مطلب اشاره كرده‌ایم و در بسیارى از مباحث این كتاب به آن استدلال كرده‌ایم .
خیر الدین الزركلی (متوفای1410هـ)، الأعلام قاموس تراجم لأشهر الرجال والنساء من العرب والمستعربین والمستشرقین ، ج6، ص80، ناشر: دار العلم للملایین ـ بیروت، الطبعة: الخامسة، 1980م
9. عاصمی مكی (متوفای1111هـ)
عاصمى مكى از علماى شافعى مذهب است در باره ولادت آن حضرت مى‌نویسد:
الإمام الحسن العسكری بن على الهادی ... ولده محمدا أوحده وهو الإمام محمد المهدی بن الحسن العسكری بن على التقی بن محمد الجواد ابن على الرضا بن موسى الكاظم بن جعفر الصادق بن محمد الباقر بن على زین العابدین بن الحسین بن على بن أبی طالب رضی الله تعالى عنهم أجمعین.
ولد یوم الجمعة منتصف شعبان سنة خمس وخمسین ومائتین وقیل سنة ست وهو الصحیح أمه أم ولد اسمها أصقیل وقیل سوسن وقیل نرجس كنیته أبو القاسم ألقابه الحجة والخلف الصالح والقائم والمنتظر وصاحب الزمان والمهدی وهو أشهرها صفته شاب مربوع القامة حسن الوجه والشعر أقنى الأنف أجلى الجبهة ولما توفی أبوه كان عمره خمس سنین.
تنها فرزند امام حسن عسكرى، همان امام م ح م د بن الحسن العسكرى است كه در روز جمعه نیمه شعبان سال 255هـ و برخى گفته‌اند در سال 256هـ كه همین دیدگاه صحیح است، به دنیا آمده است. مادر كنیزى به نام أصیقل بوده ، برخى سوسن و دیگرى نرجس گفته‌اند . كنیه آن حضرت ابو القاسم و القابش، حجت، خلف، صالح، قائم، منتظر، صاحب الزمان و مشهورترین لقب آن حضرت مهدى است . از ویژگى‌هاى ایشان این است كه او جوانى است با قامت متوسط، صورت و موى زیبا، بینى باریك و پیشانى باز .
العاصمی المكی، عبد الملك بن حسین بن عبد الملك الشافعی (متوفاى1111هـ)، سمط النجوم العوالی فی أنباء الأوائل والتوالی، ج4، ص150، تحقیق: عادل أحمد عبد الموجود- علی محمد معوض، ناشر: دار الكتب العلمیة.
10. ابومحمد یافعی (متوفای768هـ)
وفیها وقیل فی سنة ستین توفى الشریف العسكرى الحسن بن على بن محمد ابن على بن موسى الرضى بن جعفر الصادق بن محمد الباقر بن على زین العابدین ابن الحسین بن على بن ابى طالب رضى الله تعالى عنهم أحد الائمة الاثنى عشر على اعتقاد الامامیة وهو والد المنتظر صاحب السرداب.
در سال 260هـ امام حسن عسكرى علیه السلام كه یكى از ائمه دوازدگانه بنابر اعتقاد شیعه است، از دنیا رفت، او پدر منتظر صاحب سرداب است .
الیافعی، ابومحمد عبد الله بن أسعد بن علی بن سلیمان (متوفاى768هـ)، مرآة الجنان وعبرة الیقظان، ج2، ص107، ناشر: دار الكتاب الإسلامی - القاهرة - 1413هـ - 1993م.
11. ابن الوردی (متوفای749هـ)
ولد محمد بن الحسن الخالص سنة خمس وخمسین ومائتین ، ویزعم الشیعة أنه دخل السرداب فی دار أبیه ب (سر من رأى) وأمه تنظر إلیه فلم یعد إلیها ، وكان عمره تسع سنین ، وذلك فی سنة مائتین وخمس وستین ، على خلاف.
م ح م د بن الحسن العسكرى در سال 255هـ به دنیا آمد و شیعیان خیال مى‌كنند كه داخل سردابى در خانه پدرش در سامرا شده، مادرش منتظر آمدن او بوده؛ ولى او برنگشته است؛ در حالى كه در آن زمان 9 ساله بوده است و این قضیه در سال 265هـ اتفاق افتاده است .
إبن الوردی - تاریخ إبن الوردی - فی ذیل تتمة المختصر
12. ابن صباغ المالكی (متوفای855هـ)
ولد أبو القاسم محمد الحجه بن الحسن الخالص بسر من رأى لیلة النصف من شعبان سنة 255 للهجره ، وأما نسبه أباً وأماً فهو أبو القاسم محمد الحجه بن الحسن الخالص بن علی الهادی بن محمد الجواد بن علی الرضا بن موسى الكاظم بن جعفر الصادق بن محمد الباقر بن علی زین العابدین بن الحسین بن علی بن أبی طالب (ع) ، وأما أمه فأم ولد یقال لها : نرجس خیر أمة ، وقیل : إسمها غیر ذلك ، وأما كنیته فأبو القاسم ، وأما لقبه فالحجه والمهدی والخلف الصالح والقائم المنتظر وصاحب الزمان وأشهرها المهدی.
ابو القاسم م ح م د الحجة بن الحسن ، در نیمه شعبان 255هـ در سامرا به دنیا آمد، پدرش امام حسن عسكرى فرزند على الهادى .... است و مادرش كنیزى به نام نرجس برترین كنیز بوده است. دیگران اسم‌هاى دیگرى براى مادر آن حضرت ذكر كرده‌اند. كنیه ایشان ابو القاسم و القابى همچون: حجت، مهدى، خلف، صالح، قائم، منتظر و صاحب الزمان دارد كه مشهورترین لقب آن حضرت مهدى است.
ابن صباغ المالكی المكی ، علی بن محمد بن أحمد (متوفای855هـ) الفصول المهمة فی معرفة الأئمة، ج2، ص682، تحقیق: سامی الغریری ، ناشر: دار الحدیث ـ قم، 1380ش.
البته بزرگان دیگرى همچون قندوزى حنفى، عبد الحلیم جندى، سید ابو الحسن یمانى، شمس الدین ابن طولون، كمال الدین الشامى، علامه مولوى هندى، علامه عثمان العثمانى، علامه حمداوى و ... نیز ولادت حضرت مهدى عجل الله تعالى فرجه الشریف را نقل كرده‌اند؛ هرچند كه هیچكدام از آنها ایشان را با عنوان همان مهدى كه پیامبر وعده‌اش را داده و فرموده است كه : «زمین را پر از عدل و داد خواه كرد» نپذیرفته‌اند؛ اما ما از نقل این اقوال مى‌خواستیم جواب ابن تیمیه را داده باشیم كه ادعا مى‌كرد، امام عسكرى علیه السلام در حالى از دنیا رفته كه هیچ نسلى از او بر جاى نمانده است .
نتیجه:
اولا: آن چه ابن تیمیه از طبرى و عبد الباقى ابن قانع نقل كرده است كه امام عسكرى بدون نسل و فرزند از دنیا رفته، دروغى است محض، در كتاب‌هاى آنها چنین مطلبى یافت نمى‌شود؛
ثانیا: بر فرض كه این دو نفر این مطلب را گفته باشند، بى اطلاعى خود آنان را ثابت مى‌كنند؛ چرا كه ده‌ها نفر از برترین دانشمندان تاریخ اهل سنت به ولادت حضرت حضرت حجت علیه السلام تصریح كرده و تاریخ تولد آن حضرت را مشخص كرده‌اند.
مؤسسه تحقیقاتى حضرت ولى عصر (عج)
