آمد به زمین صدای پژواك
ای اهلِ جهان ز غصه حاشاك
وقتِ غمِ بی كسی به پایان
اسلام بیاورید بی باك
با حبّ نبی جدا شوید از
هر نالهی دنیویِ این خاك
چون آمده نوری از خداوند
دیگر نشود دلی ز غم چاك
بر دورِ سریرِ شَه نبوّت
صد جانِ فرشته گرمِ چالاك
بر سر درِ آن سریر با زر
بنوشته خط از مركَبی پاك
این تخت نبوّت است احمد
لولاك لَما خلقتُ افلاك