[quote=jtayebe;393644;440851]
درست.
ولی بنظرتون این حدیث در رابطه با "تشویق به توبه" نیست؟
(اما اونی که در نظر من بود, اصراربصورت عادت هست, نمیدونم بقیشو اهل کلام و فن باید تشخیص بدن)
سلام؛
من
که نگفتم درست می گم، این حدیث و یه حدیث دیگه رو خونده بودم قبلاناش،
بعدش با اون حدیث امام باقر که واسه پاسخ نوشتم، واسم مبهم بود همین.
یعنی
حدیثی که از پیامبر ص بود و این یکی که حضرت باقر ع می فرماید :«کسی‌که از
گناه توبه کرده، مانند كسى است كه گناه نكرده است اما كسى‌كه بر گناه
اصرار دارد و استغفار مىكند، مانند كسى است كه خود را استهزاء كرده است»
البته این حدیث رو وقتی دبیرستان بودم واسه اون شعر بود که می گفت :
«سبحه بر کف، توبه بر لب،دل پر از شوق گناه معصیت را خنده می آید ز استغفار ما»
توی ذهنم مونده بود
...
اگه
بگیم که اونی هی گناه می کنه و بعدش سریع توبه می کنه، مُصّر به گناه هست،
با حدیث اولی مون نمی خونه چون قصد توبه داره و به فکر توبه می افته.
اگه
بگیم که حدیث دومی یعنی اینکه فقط تشویق کنن تا توبه کنیم، حضرت اولش رو اینطوری شروع نمی کردن «اصرار بر گناه ندارد کسی که ...» با اون وجود هم باز ادم فکرش
میاد که همچین ادمی مُصر به گناه نیست.
اگر هم با حدیث سوم بخوایم
بسنجیم، میشه که ادمی که توبه می کنه و توبه می شکنه زود به زود هم مُصّر
به گناه هست و هم خودشو مسخره کرده.
به هرحال.
یا علی
