واااااااااااااای دمش گرم......................

ماجرای شیرین آقا جلال

حاج آقا جمال از بازاری های به نام اصفهان ، پسری داشت به نام " جلال " که توی خانه " آقا جلال " صدایش می کردند . حاج آقا جمال به آقا جلال قول داده بود که اگر نمرات خوبی کسب کند برایش یک جایزه می خرد و اما بشنوید دنباله حکایت را به لهجه اصفهانی :

جلال – بابا جمال ، جایزه برام یه " پلی استیشن " می خری ؟

حاج آقا جمال – چی چی استیشن ؟
بیبین جلال ، من که جوون بودم ، یه پیکان استیشنی سرخ داشتم دوزار نیمیرزید ، هر روز زواری یه جاش در رفته بود آ یه مرگیش بود ! استیشن مستیشنا ولش کون ، یه چیزی دیگه بوگو تا براد بسونم !

جلال – بابا جمال ، پس برام یه " سگا " می خری ؟

حاج آقا جمال – گاز بیگیر زبوندا ، من سگ تو این خونه بیارم ، تو این خونه یا جا منس یا جا سگ !
تو نجسا پاکی سرت نیمیشه ؟ تو دین نداری ، ایمون نداری ؟ فردا پس فردا تو درا همسایه نمی گن کیس خونه حجاقا جمال واق می زنه ؟ یه چیزی دیگه بوگو تا براد بسونم !

جلال – بابا جمال ، پس برام یه " گوشی موبایل ، می خری ؟

حاج آقا جمال–گوشی موبایل بخرم که از صبحی سحر تا نصفی شب بذاریش دری گوشتا با رفیقات قصه تعریف کونی؟ آخری ماهم یه قبضی چل پنجا هزار تومنی بیارن بیخی ریشی من ؟ یه چیزی دیگه بوگو تا براد بسونم !

جلال – بابا جمال ، پس برام یه جفت " کفش اسکیت ، می خری ؟
حاج آقا جمال – از این ارسی زهرماریا بخرم که باش بری تو خیابون هی دوری خودت چرخ بزنی ، سرت گیج برد بخوری زیمین ، یه جاید بشکند ، تا آخری عمر کجا کوله و چلاق وبالی گردنی من بشی ؟ همینجورت چه تحفه ی هسی که دیگه یه وریم بشی ! یه چیزی دیگه بوگو تا براد بسونم !

جلال – بابا جمال پس برام یه " آنتنی ماهواره " می خری ؟

حاج آقا جمال – ماهواره بخرم که تو هم مثلی آدما توش دیونه بشی؟ گیسادا بلند کونی و زیر ابرو ورداری؟ اون وقت دیگه توشهر آبرو برام باقی می مونه ؟ دیگه می تونم تو محله سربلند کونم ؟ که از فرداش برام دست بیگیرن ، همه جا بگن پسری حجاقا جمال " اوا " از آب در اومده؟

جلال ( با گریه و زاری ) – هر چی می گم که یه چیزی می گوی اصش کوفت بخر زهری مار بخر !

حاج آقا جمال – حالا درباره اینها یه فکری می کونم ،
بلن شو برو مشقادا بنویس ، درس بوخون که نمره خب بیاری که بابا باز هم بتوند براد جایزه بخره !


* پاورقی
بسونم = بخرم
اُرسی = کفش
در پایان به اطلاع می رسد ، هرگونه تشابه میان شخصیتهای این حکایت با افراد حقیقی ، کاملاً اتفاقی است؟ ! ! !

یکی از ایمیلایی که بهتازگی برام اومده:

اصفهانی ها

پاسخ هیچ پرسشی را نمی‌دهند و در پاسخ هر پرسش شما آنها پرسشی از شما دارند!




مثال( وقتی از دوست اصفهانی خود آدرس یك خیاط می‌پرسید)
شما: خیاط خوب سراغ داری؟
دوست اصفهانی شما: چی‌چی می‌خَی بدوزی؟
شما: کت و شلوار
دوست اصفهانی : پارچه داری؟
شما: بله
دوست اصفهانی:از کی اِسِدی؟
شما:از ....مغازه
دوست اصفهانی : پارچِد خُبِس؟
شما: بله
دوست اصفهانی : چه رنگیِس؟
شما: چه فرقی می‌کنه؟
دوست اصفهانی : فرق می‌کونِد دادا! فرق می‌کونِد
شما: خب، سورمه‌ای
دوست اصفهانی: چرا سورمه ی؟ارزونتر بود؟
شما:نه
دوست اصفهانی:چیطو؟
شما:خب می خواستم سورمه ای باشه
دوست اصفهانی : مبارکِس، خَبِریِه؟
شما: نه بابا، بالاخره خیاط سراغ داری یا نه؟
دوست اصفهانی : اگه خبری نیس کتا شلواری سورمِی می‌خَی چیکار؟

«شما رو نمی دونم اما تا حدود زیادی در مورد من درسته!!!!!!»

سلام
مرسی خیلی جالب انگیز ناك بود
كلی خندیدم
درسته برا همه فكر كنم این مدلی باشه

این قسمتش خییییییییلی باحال بود:

بابا باز هم بتوند براد جایزه بخره !

دقیقا منم با جناب سلطان موافقم کلی خندیدم سر این. ممنون

اصفهانیه چشماش ضعیف بوده عینک میزده.میخواد روزنامه بخونه هی عینکشو میزده یک
کمی میخونده دوباره میذاشته تو جیبش دوباره میزده یه خورده میخونه و همینطور
دوستش میگه: خوب، چرا عینکتو نمیزنی یکدفعه همشو بخونی؟
اصفهانیه میگه: آخه اونایی که درشت نوشته بدون عینک میتونم بخونم، عینک نمیزنم
که شیشه اش مصرف نشه

بچه یه اصفهانی شکم درد میگیره, میبرنش بیمارستان دکتره بعد از عمل از اتاق عمل
میاد بیرون .میگه الحمدلله عمل با موفقیت انجام شد و ما این سکه 5 ریالی رو از
شکم بچه در اوردیم. اصفهانیه میره جلو میگه آقای دکتر اول 5 ریال ما رو بدین تا
حسابمون با هم قاطی نشه

ایول خیلی قشنگ بود .....
( یاس کبود به نصف جهان می آید => برنامه ی امشب سینماهای نصف جهان)

یه روز اصفهانیه تو مسابقات رالی شركت میكنه ,وسط راه مسافر سوار می كنه