جالب بودن ممنون
ولی این تکنولوژی و کامپیوتر ها به ظاهر خوبن...ولی تصور کنین که بچه توی خونه از پای کامپوتر پا میشه وقتی میاد توی سرویس باز هم دوباره میشینه پای کامپیوتر!!این بچه های ژاپنی جسما کنار همن ولی هرکدومشون توی یک دنیای مجازی دارن سیر میکنن....اینا دیگه کم کم روحیات و رفتارهاشون هم کامپیوتری میشه....
ولی توی ایران رو نگاه کنین:))!!!بچه ها روحیه ی شاد بچیگیشون رو حفظ کردن!کنار هم بودن رو احساس میکنن...صفا و صمیمیت توشون موج میزنه که این نعمت بزرگیه..قطعا در بزرگی این بچه ها ،ژاپنی ها افرادی مطیع میشن و باید مثل کامپیوتر باهاشون رفتار کرد یعنی بهشون دستور داد اون ها هم طبق دستور عمل میکنن...البته همه ی ژاپنی هارو نمیگم اکثرشون منظورم هست.ولی توی ایران ماشالا هرکس برای خودش کسیه!اینی هم که ایرانیا به باهوشی معروفن به خاطر همینه که هرکس فکر مستقلی داره و منتظر دستور و فرمان نیست و این باعث میشه که ذهن ایرانیا خلاق باشه......این بود انشای من:)
ببخشید اگه زیاد شد.....
