| اما سوالی كه ممكن است در این قسمت مطرح شود این است كه وارد كردن علم مكانیك در حوزه مباحث زیستی و حیاتی چه ثمری دارد؟ و اگر علمی به نام بیومكانیك وجود نمی داشت، چه اتفاقی رخ می داد؟ برای پاسخ به این گونه سؤالات و روشن شدن ضرورت وجود دانش بیومكانیك چند مثال می زنیم: رشد و نمو در انسان از آغاز تولد شروع می شود و به صور مختلفی در بخش های متفاوت بدن، در تمام طول حیات ادامه می یابد. نیروهای مكانیكی می توانند اثر عمده ای بر رشد بدن ایجاد كنند. نیروهای عمود بر بدن به آن اجازه می دهند تا به یك روش نمونه رشد كند. برای مثال ساختار داخلی كلی استخوان عمدتاً با تعداد دفعات بارگذاری بر روی استخوان كنترل می شود. حال فرض كنید در زمان رشد سریع، نیروهایی غیر طبیعی بر بدن وارد شود، این مسئله می تواند منجر به الگوهای رشد غیر عادی شود. اگر بتوانیم تعیین كنیم كه یك تغییر شكل چگونه ایجاد شده یا می شود، قادر خواهیم بود تا نیروهای تغییر شكل دهنده را رفع كنیم و نیروهایی را به كار بریم كه می توانند فرآیند را معكوس نموده و آن را تصحیح نمایند. درمان بسیاری از تغییر شكل های مادرزادی و غیرمادرزادی توسط ابزارآلات توانبخشی نظیر ارتزها، نمونه هایی برای فهم اصول بیومكانیكی به كاررفته در رشد و نمو می باشند. از زمانی كه رونگتن اشعه ایكس را به صورت اتفاقی كشف نمود تا به امروز تحقیقات و مطالعات فراوانی بر روی تجهیزات و روش های تشخیصی در پزشكی انجام گرفته است. بسیاری از این روش ها بر مبنای خواص مكانیكی بافت های مختلف بدن صورت گرفته است. یكی از جدید ترین بررسی ها در این زمینه " الاستوگرافی" است. الاستوگرافی با استفاده از تكنیك امواج فرا صوتی (Ultrasound) میزان سختی و سفتی بافت ها را تصویر می كند. تفاوت میزان سختی در بافت های سرطانی نسبت به بافت های اطرافشان باعث بروز كنتراست در تصویر حاصل می شود و تشخیص سرطان (خصوصاً در سرطان سینه و پروستات) را برای پزشك به سادگی ممكن می كند. این مثال نیز كاربرد بیومكانیك را در مددرسانی به رشته پزشكی به خوبی روشن می كند. از این دست مثال ها به فراوانی می توان در زندگی روزمره انسان ها، در محیط كار و زندگی مشاهده كرد. در یك محیط كار سالم و امن در درجه اول حفظ سلامت كارگر در محیط كار مطرح می شود نه ساخت مصنوعات صنعتی. كارگران در محیط كارشان با وسایل مختلفی سروكار دارند كه هر یك می توانند سلامت آن ها را به مخاطره بیاندازد. ارگونومی رشته ای است كه در رابطه با طراحی دستگاه ها، ابزار، تجهیزات و وظایفی می باشد كه سازگار با ویژگی های آناتومیك، فیزیولوژیك، ادراكی، رفتاری و مكانیكی انسان ها هستند. تحلیل مكانیكی حركت و وضعیت بدن در طول كار به ارگونومیست اجازه می دهد تا اعمال غیرایمن و شرایط غیر ایمن را تشخیص دهد. به نقل از وبلاگ مهندسی پزشکی امیر کبیر | 