تبیان، دستیار زندگی

در گذشته نمره 20 مثل جواهر (یاقوت:D) ارزش داشت. و راحت و آسان به دانش آموزان
داده نمی شد. کسانی که این نمره را دریافت می کردند حقیقتا بیش از این
نمره معلومات داشتند و به راستی شایسته این افتخار عظیم بودند. همه
شاگردان قدیمی می دانند که انشای کمتر از 10 خط را هیچ معلمی نمره
قبولی نمی داد و محصلینی بودند که از این درس تجدید و یا رد می شدند.
یک بار در یکی از دبیرستان های تهران هنگام برگذاری امتحانات سال آخر
ششم دبیرستان به عنوان موضوع انشا این مطلب داده شد که ""شجاعت یعنی
چه؟"" محصلی در قبال این موضوع فقط نوشته بود : ""شجاعت یعنی این"" و برگه
ی خود را سفید به ممتحن تحویل داده بود و رفته یود !
اما برگه ی آن جوان دست به دست دبیران گشته بود و همه به اتفاق و بدون
استثنا به ورقه سفید او نمره 20 دادند. چه خوب گفته اند که : کم گوی و
گزیده گوی

آها راس میگی جناب سلطان حق با شماست با اینترانت بودم عکس رو ندیدم

آره اینو قبلا خوندم جالب بود

ربطشم به اون عامل ربط ربطش دادم مربوط به هم شد :))

این انشا بوده یا املا؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟/
چون تو انشا تا اون جایی من حضور ذهن دارم غلط املایی نمیگرفتن

من عاشق انشا نوشتن بودم.یادش بخیر.چندوقت پیش داشتم یکیش رو میخوندم.
انشاهای دخترخالمم من مینوشتم.یبار تو مسابقه منطقه برندم شد.

عوضش من حالم از انشا نوشتن به هم میخورد. از نقاشی کشیدن هم بدم میومد.

سلام
اتفاقا منم مثل سبحان جان از انشا بدم میومد ولی نقاشی کشیدن رو دوست داشتم.

یه سوال این چه جور انشاییه که بالاش نوشته املا

فکر کنم اون زمونا انشا واملاشون باهم بود اره

سلام

ایول به شجاعتش...

خوشم اومد...........

التماس 2A