سلام

امیدوارم حالتون خوب باشه:

و اما اینهم

جدیدترین وصیتنامه پدری حکیم به فرزندش

( به زبـان طنــز )
 

پسرم! هیچ گاه دنبال به کرسی نشاندن حرفت مباش و همه جا سر هر صحبتی را بازمکن. بگذار تو را نادان بدانند.

پسرم! اگر برای دختر یا پسری پیش تو برای تحقیق آمدند و تو چیزی می دانستی رک و راست بگو هر آنچه که می دانی. به فکر بدبختی دختر و پسر مردم باش.

پسرم! اخبار را از منابع مختلف بگیر. جمع بندی اش با خودت. مخاطب دائمی یک رسانه بودن آدم را به حماقت می کشاند.

پسرم! پیش از استخدام در اداره های دولتی، آی سی دی ال را و حداقل پاور پوینت را فرا بگیر.

پسرم! اگر در اداره ای استخدام شدی هرچه دستمال از جیب هایت داری دور بریز. آب بینی ات را با پیراهن تمیز کنی بهتر است تا کسی دستمال در دستت ببیند.

پسرم! اساتید را محترم بشمار! اگر توانستی دستشان را ببوس اگر نه، خود دانی.

پسرم! در ضمن، به هر کسی بی خودی لقب استاد عنایت مکن. استاد باید خودش بیاید، زورکی که نیست.

پسرم! از فیلم های تکراری رنجیده خاطر مشو! حتما حکمتی در آن است.

پسرم! بلوتوث تلفن همراهت را خاموش نگهدار، مگر در مواقع ضروری.

هان ای پسر! اگر کسی گفت اسفندیار را می شناسی خودت را به نفهمی بزن.

پسرم! هر روز از همکارانت در اداره عمیقا خداحافظی کن. کسی نمی داند آیا فردا در همان اداره باشی یا نه. اداره در همان شهر باشد یا نه. شهر در … ولش کن پسرم.

پسرم! دانشگاه کسی را آدم نمی کند. علم را از دانشگاه بیاموز، ادب را از مادرت.

پسرم! می دانم الان داری حسرت دیدار مرا می خوری. یالله بلند شو دست مادرت را ببوس بعد بیا بقیه وصیت را بخوان.

پسرم! پیامک های عیدنوروزت را همین الان بفرست چون آینده نگری خوب چیزیه.

پسرم! گوجه را از نارمک بخر، شنیده ام ارزان است.

هان ای پسر! خسته شدی؟ … از ساعت چند داری وصیت می خونی؟ … کی خسته است؟ … خودت نقطه چین ها رو پر کن.

پسرم! شماره حساب هدفمندی یارانه ها، رمزگذاری شده در صندوقچه مرحوم آقابزرگ توی اتاق پشتی است.

پسرم! شهر ما خانه ما! … نه نه نه! نمی خواد عزیزم. شهرشون خونه خودشون. اول اتاقت رو از این ریخت در بیار.

هان ای پسر! به اقوام و ملل جهان هرگز حسادت مکن چون عنقریب است که تو هم جهانی شوی.

فرزندم! هیچ کس تنها نیست.

پسرم! راه تو را می خواند. اما تو باور مکن.

خیلی بامزه بود.خنده دار هم بود
مرسی

پسرم
اگر توانستـی استخـدام شوی، در اداره با دو کس رفیـق شـو: 
آنچنـان که دانـی آبدارچـی، و یکی از بچـه های حراست..

فـرزندم!
اینقدر SMS بازی نکن، 
با اینکار فقط درآمد مخابرات را زیاد می کنی.

هـان ای پسـر! 
اگر دکتر یا مهندس شدی، موقع معرفی خود، از این پیشوندها قبل از اسم خود 
استفاده نکن، زیرا آن نشانه کمبود شخصیت توست.

پسـرم! 
اخبار را از منابع مختلف بگیر.. جمع بندی اش با خودت. 
مخاطب دائمی یک رسانه بودن، آدم را به حماقت می کشاند.

پسـرم!
می دانم الان داری حسرت دیدار مرا می خوری. 
یالله بلند شو دست مادرت را ببوس بعد بیا بقیه وصیت را بخوان.

هـان ای پسـر!
خواستی در مملکت خودمان درس بخوانی بخوان.. 
خواستی فرنگ بروی برو... 
اما اگر ماندی از فرنگ بد نگو ، اگر رفتی از مملکتت بد نگو

پسـرم!
در تاکسـی با تلفـن همـراه بلنـدبلنـد صحبـت نکـن.

پسـرم!
گروهـی هستنـد که اگـر احترامشـان کنـی تـو را نـادان می داننـد 
و اگـر بی محلیشـان کنـی از گـزندشان بی امانـی.. پس در احتـرام ، انـدازه نگهـدار.

پسـرم!
اگر هواپیمای خطوط ایران را سوار شدی، 
آیت الکرسی بخوان، 
سه بار موقع بلند شدن، و سه بار موقع نشستن.

پسـرم!
سخت تریـن کـار عالـم فهماندن یک احمـق است. 
خـون خـودت را کثیـف نکـن.نمی توانی...خدا از احمق ها دست کشید پس
تو هم....

پسـرم!
با کسـی که شکمش را بیشتـر از کتـاب هایش دوست دارد ، دوستـی مکـن.

فـرزندم!
اگر کتاب یا فیلمی رد صلاحیت شد، حتما آنرا بخوان یا نگاه کن 
زیرا حتما نکته ای انسانی در آن نهفته است.

هـان ای پسـر!
در پیـاده رو که راه می روی، از کنـار بـرو.. 
ملت می خواهنـد از کنـارت رد شوند.

پسـرم!
در خیـابان که راه می روی، کیـفت را سمت جـوی آب بگیـر، 
زیـرا کیـف قـاپ زیـاد شده است.

پسـرم!
وقتـی در تاکسی کنـار یک خانـم می نشینـی، 
جمـع و جـور بنشیـن تا آن بیچـاره احسـاس ناراحتـی نکنـد.

پسـرم!
موقـع رانندگـی خـودت را جـای کسـی بگـذار 
که دارد از خـط عابـر پیـاده رد می شـود، پس حـق تقـدم را رعایت کن.

پسـرم!
اگـر کسانـی از سـر نادانـی به تـو خنـدیدند ،
تو بـرای شفایشـان گریـه کـن..

پسـرم!
هیـچ گـاه دنبـال به کرسـی نشـاندن حـرفت مبـاش 
و همـه جـا سـر هـر صحبتـی را بازمکـن. 
بگـذار تـو را نـادان بداننـد.

پسـرم!
اساتیـد را محترم بشمار! 
اگر توانستی دستشان را ببوس، اگر نه ، خود دانی..

پسـرم!
در ضمن ، به هر کسی بی خودی لقب “استاد” عنایت مکن.. 
مشک آن است که خود ببوید، نه آنکه عطار بگوید.

پسـرم!
راه تو را می خواند.. اما تو باور مکن

البته همش طنز نیست ولی در کل جالبه.

این جمله :

پسرم
اگر توانستـی استخـدام شوی، در اداره با دو کس رفیـق شـو:
آنچنـان که دانـی آبدارچـی، و یکی از بچـه های حراست..

واقعا در اداره ما جواب میده

كافیه به این بچه های آبدارچی خوب باشی

اطلاعاتی برات میارن كه خود رئیس هم خبر نداره

باور كنید درسته