تبیان، دستیار زندگی

 

طلوعت را نمی بخشم به فجر سرخ عاشورا

نمی بخشم تماشای سقوط مشک و بازو را

 

چه تقصیر بلندی بود، تا اوج فلک رفتن

دخترم بر تو مگر غیر از خرابه جا نبود
گوشه ویرانه جای بلبل زهرا نبود

جان بابا خوب شد بر ما یتیمان سر زدی
هیچ‌کس در گوشه ویران به یاد ما نبود

دخترم روزی که من در خیمه بوسیدم تو را
ابر سیلی روی خورشید رخت پیدا نبود

جان بابا، هر کجا نام تو را بردم به لب
پاسخم جز کعب نی ،جز سیلی اعدا نبود

دخترم وقتی که دشمن زد تو را زینب چه گفت
عمه آیا در کنارت بود بابا ،یا نبود

جان بابا، هم مرا ،هم عمه ام را می‌زدند
ذره‌ای رحم و مروت در دل آنها نبود

دخترم وقتی عدو می‌زد تو را برگو مگر
حضرت سجاد زین‌العابدین آنجا نبود

جان بابا بود، اما دستهایش بسته بود
کس به جز زنجیر خونین، یار آن مولا نبود

دخترم آن شب که در صحرا فتادی از نفس
مادرم زهرا (س) مگر با تو در آن صحرا نبود

جان بابا من دویدم زجر هم می‌زد مرا
آن ستمگر شرمش از پیغمبر و زهرا نبود

دخترم من از فراز نی نگاهم با تو بود
تو چرا چشمت به نوک نیزه اعدا نبود

جان بابا ابر سیلی دیده‌ام را بسته بود
ورنه از تو لحظه‌ای غافل دلم بابا نبود

دخترم شورها بر شعر ?میثم? داده‌ایم
ورنه در آوای او فریاد عاشورا نبود

جان بابا دست آن افتاده را خواهم گرفت
ز آن که او جز ذاکر و مرثیه خوان ما نبود

شاعر:حاج غلامرضا سازگار (میثم)

خیلی قشنگ بود.
ازطرف تبیانیها ممنون.

سلام
با عرض تسلیت به ادیبان عزیز وتشکر از شاهین شاعر توانا

زبان حال عبدالله بن الحسن:


عمو رسیدم و دیدم؛ چقدر بلوا بود!
سر تصاحب ِ عمامه ی تو دعوا بود
به سختی از وسط نیزه ها گذر كردم
هزار مرتبه شكر خدا كمی جا بود!
ثواب نَحر گلویت تعارفی شده بود
سرِ زبان همه جمله ی - بفرما- بود
عمو چقدر لبِ خشكتان ترك دارد!
چه خوب می شد اگر مشك آب سقا بود
زنی خمیده عمو رد شد از لبِ گودال
نگاه كن؛ نكند مادر تو زهرا بود
برای كشتن تان تیغ و نیزه كم آمد
به دست لشگریان سنگ و چوب حتی بود!
تمام هوش و حواس سپاه كوفه و شام
به فكر جایزه ی بردن سر ما بود
بلند شو؛ كه همه سوی خیمه ها رفتند
من آمدم سوی ِ گودال، عمه تنها بود
وحید قاسمی

سلام جناب رها میگم این آقای وحید قاسمی با شما نسبتی دارند؟؟؟؟؟؟

سلام
ممنون از جناب شاهین شعر خیلی قشنگی بود
جناب رها بابت اشعاری که ثبت میکنید ممنون مخصوصا اولین شعر

سلام
خیلی ممنون از هر سه بزرگوار، جناب برزخ، عالیه خانوم و هانیه خانوم، عزاداریهاتون قبول باشه عزیزان.
جناب برزخ، شعری که گذاشتین فوق العاده بود، خیلی ممنون.
یا علی

افتخار نسبیت با این عزیزم نصیبم نشده

برایشان توفیق آرزو می کنم

او ابر مردی ز شهر درد بود

بر صف آزاد مردان مرد بود

تشنه اما از شرف پیمانه پر

زاده آزاده بود اما نام حر

گفت با خود ای زغفلت پا به گل

ای به پیش فاطمه فردا خجل

قلب زهرا را شکستی وای تو

بر حسینش راه بستی وای تو

تا مجالی هست فکر چاره کن

دفتر جرم و گنه را پاره کن

چکمه بر گردن به صد جوش و خروش

شد شتابان نزد پیر می فروش

گفت من عبد و تو اربابی مرا

آمدم تا که دریابی مرا

با نگاه خود خدایی کن مرا

کوفی ام کرب و بلائی کن مرا

دیشب این قوم به هم پیوستند

سر عباس تو پیمان بستند

تا که گردد نیستت هستم بگیر

جان زهرا مادرت دستم بگیر

با تبسم گفت پیر می فروش

باده غیرت بگیر از من بنوش

پس تو سر بالا کن از مهمان ما

وی به چشمت سرمه عرفان ما

تو از اول حر ما بوی بیا

راه گم کردی کجا بودی بیا

توبه را ما یاد آدم داده ایم

ما برائت را به مریم داده ایم

هر خرابی پیش ما آباد شد

هر که شد شاگرد ما استاد شد

این که گردیدی به عشق ما اسیر

مادرم فرمود دستش را بگیر

گر که گردی در رکاب ما شهید

رو سفیدی رو سفیدی رو سفید

منبع : وبلاگ انصار الحسین

سلام
سپاس.سپاس.سپاس
تشکر .تشکر.تشکر
خیلی زیبا بودن

شعری از یوسف رحیمی :


این روزها غم تو مرا می‌کشد حسین

شب های ماتم تو مرا می‌کشد حسین



تا آن دمی که منتقم تو نیامده ست

سرخی پرچم تو مرا می‌کشد حسین



از لحظه‌ی ورودیه تا آخرین وداع

هر شب ، محرّم تو مرا می‌کشد حسین



هنگام پر کشیدن یاران یکی یکی

اشک دمادم تو مرا می‌کشد حسین



داغ علی اصغر و عباس و اکبرت

غم‌های اعظم تو مرا می‌کشد حسین



از قتلگاه تو چه بگویم؟ حکایتِ

انگشت و خاتم تو مرا می‌کشد حسین



بر نیزه در مقابل چشمان خواهری

گیسوی درهم تو مرا می‌کشد حسین



سالار سر بریده‌ی زینب سرم فدات

هستی فاطمه! پدر و مادرم فدات