آیا می دانید که تاریخ نگاران بسیاری ایرانیان را اولین خالقان باغ می دانند. باغ ایرانی، فضایی مفرح است که ایرانیان از دیرباز بر ساخت و آبادانی اش همت گماشتند و برای سرسبزی و زیبایی اش تلاش ها کرده اند و زمان های دراز بر طرحش اندیشیده اند.
فارسنامه ابن بلخی (500-510 ه.ق.) منوچهر پسر میتخوریار را که هفتمین پادشاه پیشدادی است، نخستین کسی می داند که در جهان به احداث باغ و بوستان پرداخته است. باغ ایرانی ظرافت های بسیاری را از بعد معماری و هنری و فنی در خود جای داده است که حاصل قرن ها تجربه باغ سازی مردمان این سرزمین در شرایط سخت آب و هوایی است که با خلاقیت و ابداعات فراوان همراه بوده است.
باغ ایرانی ترکیبی از عناصر معماری، درختکاری، گل کاری های تزئینی و جلوه آب و شکل گرفته از فرهنگ و سلیقه ایرانی و با استفاده از عناصر، گیاهان بومی و شرایط اقلیمی ایران است. بنا در باغ ایرانی فضای باغ را مجزا نمی کند و دید انسان از آن می گذرد و با بقیه قسمت های باغ مرتبط می شود. همچنین فضای باغ به داخل بنا راه یافته و حدفاصلی به وجود نمی آید.
ساختار اصلی باغ ایرانی مانند دیگر بخش های معماری ایران، تا اواسط دوران حکومت قاجار مورد احترام بود و از این زمان اندک اندک در طوفان تجدد و غرب گرایی، دستخوش تغییرات و بدعت های جدی شد و زمانی نیز در آستانه فراموشی قرار گرفت.
اما به زودی قرار است دو باغ با هویت و نماد باغ های ایرانی در شهر آکسفورد ساخته شود.
یکی از این باغ ها روی بام مرکز مطالعات اسلامی دانشگاه آکسفورد و مشرف به این شهر تاریخی و دیگری در فضای روبروی ساختمان اصلی این مرکز با دو معماری تلفیق باغ و منظر شهری و فضایی برای آرامش احداث خواهد شد.
طراحی دو باغ یاد شده از سوی کارشناسان پژوهشکده ابنیه و بافت سازمان میراث فرهنگی کشور و اجرای کار بر عهده مشاوران بخش خصوصی خواهد بود.
