سلام به جناب شاهین

این نثر رو که می بینی از ته مخچه نرسیده به مهری چهارم گردن ، جنب گوش ، روبروی مغز پیدا کردم

هر چی فکر می کنم دیگه چیزی به ذهنم نمی رسه ، خودت نثراتو رو کن ببینیم چی توی چنته داری

من؟ علی جان من اگه نثر تو چنته داشتم که این تایپیک الان پست 200 شم تجربه کرده بود.من تو حرف زدن معمولیم موندم، بیام نثر ادبی رو کنم؟ مردم چه دل بزرگی دارن.
یا علی

موضوع بدین راجع بهش بنویسم.
فقط سخت نباشه چون من تقریبا 3ساله دست به قلم نشدم

سلام
موضوعش فرقی نداره، دلنوشته باشه دیگه، راجع به خدا، زیبایی، انسانیت، محبت و ... ، هرچی که احساستون میگه بنویسین.
یا علی

خدایا

ای خدایی که در آسمان هایی ...وقتی به آسمان این سقف بلند می نگرم وجود تسلا بخشت را از اعماق وجودم با این که موجودی ضعیف بیش نیستم حس می کنم

و از ته قلب از تو می خواهم ای خدای منان اندکی از پرتو روشنی بخشت را بر دل رنجور و بیمارم بتابان...

این منم  کوچکترین عاشق بزرگیت...دست هایم را برای چیدن سیبی از معرفتت با سبدی از التماس به سویت بلند کرده ام....

پس ای خداوند...یاری ام بنما

صدها درود بر شما
باید فرصت کنم تا شاید تلنگری به ذهنم بزنم و مطالبی از اون بیرون بریزم و در اینجا جمع کنم

سلام
ثمره خانوم می یاد جام انجمنو پر از احساس می کنه و می ره.نثرشون حرف نداره.
یا علی

یادم امد لحظه ای را که در ان ابی دریایی من غزلی امد و من لرزیدم
روم ان سو پشت اب ها شاید سنگ و کوهی باشد تا نویسم تو همانی که در بیابان قلبم شکوفه های گلخند را رویاندی
روزها در پی تو
شب ها در پی یادت هستم

(خاطره ی خیلی خوبی دارم از این قسمت.هر کلمش معنا میده برام.حتی اون چیزی که باعث شد ابی دریایی رو بیارم رو هنوز نگه داشتم.و نگه میدارم)
این قسمت اخر ، اخرین متن ادبی بود که تا الان نوشته بودم
اولش رو ننوشتم.

نثر هر دو رویایی و زیبا بود
منم برم یکم فکر کنم ... فکر نکنم استعداد نثر گفتنو داشته باشم :-(

سلام
آذر خانوم چه جوری دلتون می اومد انجمن ادبیاتو از این همه زیبایی محروم کنین؟ احسنت به شما و قلم روانتون.
یا علی