تبیان، دستیار زندگی

بگو حافظ دلخسته ز شیراز بیاید بنویسد
که چرا یوسف گم گشته به کنعان نرسید است
چرا کلبه ی احزان به گلستان نرسید است
دل عشق ترک خورد گل زخم نمک خورد
زمین مرد ، زمین مرد خداوند گواه است
دلم چشم به راه است و در حسرت یک پلک نگاه است
ولی حیف نصیبم فقط آه است و همین آه خدایا برسد کاش به جایی برسد کاش صدایم به صدایش
عصر یک خلوت دلگیر و جود تو کنار دل هر بی دل آشفته شود حس تو کجایی گل نرگس
به خدا آه نفس های غریب تو که آغشته به حزنی ست
ز جنس غم و ماتم زده آتش به دل آدم و عالم
عزیز دو جهان یوسف در چاه دلم سوخته از آه نفس های غریبت
دل من بال کبوتر شده خاکستر پر پر شده همراه نسیم سحری روی پر فترس معراج نفس گشته هوایی وسپس رفته به اقلیم رهایی
به همان صحن سرایی که شما زائر آنی و خلاصه شود آیا که مرا نیز به همراه خودت زیر رمابت ببری تا بشوم کرببلایی
به خدا در هوس دیدن شش گوشه دلم تاب ندارد نگهم خواب ندارد قلمم گوشه ی دفترغزل ناب ندارد
شب من روزنه مهتاب ندارد همه گویند به انگشت اشاره مگر این عاشق دلسوخته ارباب ندارد
تو کجایی، تو کجایی شده ام باز هوایی، شده ام باز هوایی
گریه کن، گریه و خون، گریه کن آری که هر آن مرثیه را خلق شنیدست شما دیده ای آن را و اگر طاقتتان هست کنون من نفسی روضه ز مقتل بنویسم و خودت نیز مدد کن که قلم در کف من همچو عصا در ید موسی بشوم چون تپش موج مصیبات بلند است به گستردگی ساحل نیل است و این بحر طویل است
و ببخشید اگر این مخمل خون بر تن تب دار حروف است
که این روضه ی مکشوف لحوف است عطش بر لب عطشان لغات است وصدای تپش سطر به سطرش همگی موج مزن آب فرات است و ارباب همه سینه زنان کشتی آرام نجات است ولی حیف که ارباب قتیل الابرات است
ولی حیف که ارباب اسیر الکربات است
ولی حیف هنوزم که هنوز است حسین ابن علی تشنه ی یار است
و زنی محو تماشاست ز بالای بلندی
الف قا مت او دال همه هستی او در کف گودال و سپس آه که از شمر خدایا چه بگویم که شکستند سبو را و بریدند بماند دلت تاب ندارد آقا به خدا با خبرم میگذرم از تپش روضه که خود غرق عزایی تو خودت کرببلایی

مهدی جان! تا تو هستی، تا گل سرخ به ناز می روید تا دریا موج می زند، تا خورشید گرم و مهر آینه به ما نگاه می کند، تا کویرها تشنه اند، تا شعله ها سرکش اند. منتظر آمدنت هستم.

سلام
ممنون جناب رها, استفاده میکنیم

استاد رها مطالب زیبایی می گذارید
متشکر

گل نرگس فدای رنگ و بویت
نصیبم کی شود دیدار رویت
گل نرگس تو که زیباترینی
میان هر دو عالم بهترینی
گل نرگس تو که مهد وفائی
نگار دلربا و با صفائی
گل نرگس نکن تو نا امیدم
که عمرم داده و مهرت خریدم
بدلدارم امید تا زنده هستم
رسد بر دامن مهر تو رستم
بیا ای صاحب دلهای خسته
که قلب عالم از هجرت شکسته

عصر یک جمعه دیگر دلم گفت: بگویم،بنویسم،که چرا عشق به انسان نرسیدست و

هنوزم که هنوز است غم عشق به پایان نرسیدست

بگو حافظ دل خسته زشیراز بیاید،بنویسد که هنوزم که هنوزست

چرا یوسف گمگشته به کنعان نرسیدست؟

عصر این جمعه دلگیر وجود تو کنار دل هر بی دل آشفته شود حس،

کجایی گل نرگس؟

چون حکومت امام زمان علیه السلام حکومت تقوا است، آثار تقوی هم ظاهر می شود. و من جمله آثار تقوا نزول برکات از آسمان و باز شدن درهای برکت از زمین و آسمان است که حل مشکلات مردم و روزی فراوان نیز بدنبال آن است «ولو أن أهل القری آمنوا و التقوا لفتحنا علیهم برکات من السماء و الأرض » «و من یتق الله یجعل له مخرجا و یرزقه من حیث لا یحتسب » «و من یتق الله یجعل له من أمره یسرا

اَللّـهُمَّ اِنّا نَشْكُو اِلَیْكَ فَقْدَ نَبِیِّنا صَلَواتُكَ عَلَیْهِ وَآلِهِ، وَ غَیْبَةَ وَلِیِّنا

وَ كَثْرَةَ عَدُوِّنا، وَ قِلَّةَ عَدَدِنا، وَ شِدّةَ الْفِتَنِ بِنا، وَ تَظاهُرَ الزَّمانِ عَلَیْنا

چه دعای قشنگـــــــــــی