تبیان، دستیار زندگی

سلام

یه تست اطلاعات عمومیه که جدیدا به ذهنم خورده میخوام تستش کنم!!

کلی اطلاعات ما رو بالا می بره.

ضمن درخواست همراهی ازتون میخوام نظرتون رو راجع بهش بگید. این ایده نیاز به کمی پرداخت داره!

جریان از این قراره: من یه جمله ای رو مینویسم که نسبتا معروفه. شما باید بگید این جمله رو چه کسی به چه کسی گفته و کلا به قول معروف "شان نزولش" رو بگید!!D:

مثلا داستانی که این جمله در اون گفه شده رو بگید.

برا راهنمایی بیشتر مجبورم اولین جمله رو بگم تا راه بیفتید!

---------------------------------------------------------------

اینو کی به کی گفته؟

"به خدا قسم, قنبر، غلام علی، به مراتب از این دو تا و از پدرانشان نزد من محبوب تر است"

با نام خدا و سلام
این جمله را من می خواستم به عنوان یکی از جملات تاریخی تو همین تاپیک ثبت کنم پیش خودم گفتم شاید بخواهید فقط خودتون جمله های مدنظرتون را بزنید ولی با آوردنش پی به تله پاتی بینمون بردم

با نام خدا و سلام
این جمله پاسخ برادرزاده اباعیدالله الحسین(ع) در شب عاشورا بود که از ایشان پرسیده بود شهادت در راه خدا در نظرت چگونه است؟

سلام بر شما.
جالبه.
ممنون از حضورتون.
راستی!! هرکی جمله ی خاصی داشت بگه بقیه جواب بدن. فقط : با انجمن قرآن و عترت مرتبط باشه.
-----------------------------------------
پاسختون درسته قاسم بن الحسن در پاسخ به سیدالشهدا فرمودند. معنیش هم که دیگه همه حتما شنیدند: شیرین تر از عسل!!
+++++++++++++++++++++++++++++
جمله ی بعدی:
اینو "کی" به "کی" گفته؟
"شنیده‌ام دو شب است زبان تو را بسته‌اند. چه می‌شد اگر دستبند به دست من و شما بزنند و به گوشه زندان بیندازند؟ مگر ما از حسین (ع) بن علی و امام سجاد بالاتر هستیم؟"

سلام

دکتر اینایی که میذارید بعضیاشون تازگی داره برامون.. ممنون:)

××××××××

این سخن رو امام خمینی (ره) به یکی از یاران نهضتشون گفته بودند.. اینطور:

قلت عدد و سختی راه هرگز موجب آن نبود که غبار یأس بر چهره امام بنشیند. امام در لحظات سختی، یاران را به عاشورا ارجاع می‌داد. عاشورا برای امام و یاران او منبع عزم و اراده بود. در شروع نهضت، امام خمینی (ره) خطاب به یکی از سخنرانان که از سوی عوامل رژیم طاغوت در تنگنا قرار گرفته بود می‌نویسد:

«شنیده‌ام دو شب است زبان تو را بسته‌اند. چه می‌شد اگر دستبند به دست من و شما بزنند و به گوشه زندان بیندازند؟ مگر ما از حسین (ع) بن علی و امام سجاد بالاتر هستیم؟»

×××××××××××××

منتظر بعدی هستیم ;)

سلام و ممنون از نظر همگی.
برا خودم تازگی دارنD:
درسته.
********************************
بعدی:
".... پس ای شمشیرها ..."

دینگ دینگ دینگ!!
کسی نیست؟

سخت بود؟؟!!
کامل ترش اینه:
"... پس ای شمشیرها مرا در برگیرید."

به نام خدا
با سلام ودرود
ممنون از دکتر عزیز بابت تاپیکهای ارزنده اشون
سخن مشهوری را با این مضمون به امام حسین(ع) نسبت می دهند كه ایشان فرموده اند : ان كان دین محمد لم یستقم الا بقتلی یا سیوف خذینی

«گر دین محمد جز با جان سپاری من راست نمی ماند،ای شمشیرها! بیایید و مرا در آغوش خویش گیرید».

گفتنی است كتابی كه همه سخنان امام حسین را گردآوری و تدوین كرده است . نه تنها به این سخن نیز اشاره ای ننموده،بلكه تصریح كرده است كه این سخن – هر چند كه مضمون آن خوب است – از امام حسین نیست و از شاعری به نام "شیخ محسن ابوالحب" است كه در سال 1305 هجری قمری ،در گذشته است (موسوعة كلمات الامام حسین-علیه السلام-، پژوهشكدة باقرالعلوم،سازمان تبلیغات اسلامی،چاپ اول ،قم،نشر معروف، 1415،مقدمه (ح).)

در كتاب " دائرة المعارف تشیع " نیز چنین نگاشته شده است :" شیخ محسن (1235)- 1305 قمری )،فرزند حاج محمد حویزی حائری آل ابی الحب ، از اعاظم خطبا و شعرای شیعه و صاحب دیوان شعری به نام "الحائریات"و قصیدة معروفی است كه آن را در مجالس حسینی در سراسر جهان تشیع می خوانند و زمان حال ابی عبدالله الحسین است و دو بیت اول قصیده چنین است

اعطیت ربی موثقأ لا ینتهی الا بقتلی فا صعدی و ذرینی

ان كان دین محمد لم یستقم الا بقتلی یا سیوف خذینی

(دائرة المعارف تشیع، چاپ دوم، تهران ،انتشارات مؤسسة دائرة المعارف تشیع، 1372،ج1 ،ص 137 ( با اندكی ویرایش)
سایت:http://broujerdi.org

سلام
ممنون جناب ولایت عزیز
خوب ... پس منم در انی مورد اشتباه می کردم و به واسطه ی همین مبحث مطلب برام روشن شد. جالب بود!
++++++++++++++++++++++++++++++++++
اما بعدیش:
"سخن حقی است که از آن اراده باطل شده!"

سلام

خب من بگم:) این سخنی هست که امام علی علیه السلام می فرمایند.. با هم بخونیم جریانشو...:

خطبه شماره 40

فرمانی جز فرمان خدا نیست فرمود:منتظر حکم خدا درباره شما هستم!

و نیز فرمود:اما در زمان حکومت پاکان،پرهیزکاران به خوبی انجام وظیفه میکنند،ولی در حکومت‏بدکاران،ناپاکان،از آن بهره‏مند می‏شوند تا مدتش سر آید و مرگش‏فرا رسد!

توضیح‏ها:

[1]این سخن امام(ع)گویا اشاره به این است که زندگی اجتماعی‏بدون حکومت ممکن نیست، و حکومت‏بدون زمامدار و رئیس معنی ندارد،اگر مردم حکومت صالحی تشکیل بدهند اجتماع خود را از جمیع جهات به‏پیش برده‏اند،و اگر چنین نکنند شخصی فاجر و بدکار بر آنها مسلط می‏گردد،زیرا جامعه سرانجام بدون حکومت‏باقی نخواهد ماند.