تبیان، دستیار زندگی

امام صادق علیه السلام فرمود: اگر کسی از شما ( شیعیان ) بمیرد در حالی که منتظر امر (فرجِ امام مهدی‏علیه السلام) باشد همانند کسی است که در کنار قائم‏علیه السلام و در خیمه‏اش بوده است! سپس اندکی درنگ کرد و فرمود: نه بلکه مانند کسی است که در کنار حضرت جنگیده و شمشیر زده است! سپس فرمود: نه به خدا قسم؛ بلکه مثل کسی است که در کنار رسول خداصلی الله علیه وآله به شهادت رسیده باشد

سلام

خیلی ممنون که زحمت این بحث رو متحمل شدین

منتظر بودن برای خود شخص منتظر مزیت های بسیاری به همراه دارد
و مطمئنا" رفتارهای نیک پاداششان محفوظ است

اما چه پاداش هایی...
همراه بحث جنابعالی هستیم...

اجرت با آقا گل نرگس

امام باقرعلیه السلام فرمود:
روزی پیامبر در حضور گروهی از اصحاب خود فرمود: خدایا برادران مرا به من نشان ده! و این جمله را دو بار فرمود: اصحاب حضرت گفتند: ای رسول خدا آیا ما برادران تو نیستیم؟!

فرمود: خیر، شما اصحاب من هستید و برادران من قومی هستند در آخرالزمان؛ که به من ایمان می‏آورند و حال آنکه هرگز مرا ندیده‏اند! خداوند آنها را به اسم خود و پدرانشان به من معرفی کرده است... استواری هر یک از ایشان در دین خود از کندن خارهای گون در شب تاریک و به دست گرفتن آتش گداخته، سخت‏تر است. آنها مشعل‏های هدایت هستند که خداوند آنها را از فتنه‏های تیره و تار نجات می‏بخشد.

چه پاداشی از این بالاتر که از براداران حضرت رسول اکرم(ص) باشیم؟!؟!

پیامبر اسلام‏صلی الله علیه وآله فرمودند:
خوشا حال کسی که قائم اهل بیت مرا درک کند و حال آنکه پیش از قیامش به او اقتدا کرده باشد. با دوستان او دوستی و از دشمنان او بیزاری جسته باشد و امامان پیش از او را نیز دوست داشته باشد. آنها رفقای من و صاحبان دوستی و مودت من و گرامی‏ترین امت من نزد من هستند.

اینان که به چنین مقام و رتبه‏ای نزد پیامبر دست یافته‏اند به شرف خطاب حضرت دوست مشرف می‏شوند! آن هم ندایی که مملوّ از محبّت و عشق است و حکایت از نهایت تقرّب و نزدیکی آنها به محضر حضرت حق دارد.

خوشا حال شیعیان ما، آنان که در زمان غیبت قائم ما به ریسمان دوستی ما، چنگ زنند و بر دوستی، و بیزاری از دشمنانمان استوار بمانند. آنها از ما هستند و ما از آنها. آنها به پیشوایی ما راضی شدند (و امامت ما را پذیرفتند) و ما نیز به شیعه بودن آنها راضی و خشنود شدیم. خوشا حال ایشان!! به خدا قسم اینان در قیامت با ما و در رتبه و درجه ما خواهند بود

امام باقرعلیه السلام فرمودند:
روزگاری بر مردم می‏آید که امامشان غایب خواهد بود پس خوشا حال آنان که در آن زمان بر امر (ولایت) ما استوار بمانند. به راستی که کمترین پاداش آنها این است که حضرت پروردگار آنها را ندا می‏دهد که: ای بندگان من، به سرّ من (و امام غایب) ایمان آوردید و او را تصدیق کردید پس شما را بشارت باد به پاداش نیکوی من، شما به حقیقت بندگان من هستید. اعمال شما را می‏پذیرم و از خطاهای شما می‏گذرم و به (برکت) شما باران را بر بندگانم نازل می‏کنم و بلا را از ایشان می‏گردانم و اگر شما (در میان مردم) نبودید حتماً عذاب خود را (بر مردم گنهکار) می‏فرستادم.

ولی به راستی چه چیز منتظران را آرام می‏کند و انتظار آنها را پایان می‏دهد؟ چه چیز روشنی چشم ایشان است و دل بی قرار آنها را قرار و آرام می‏بخشد؟ آیا آنان که عمری به جادّه انتظار چشم دوخته‏اند و در همین مسیر با همه سختی‏هایش راه پیموده‏اند تا به دشت سر سبز موعود منتظر پای گذارند به پاداشی کمتر از هم‏نشینی با محبوب و معشوق خود راضی می‏شوند؟! و چه فرجامی از این زیباتر و چه لحظه‏ای از این باشکوه‏تر!