تبیان، دستیار زندگی

بر این باوریم كه قرآن كتاب جامعی است و تمامی حقایق هستی به طور كامل در آن تبیین شده است .«... وَ نَزَّلْنا عَلَیْكَ الْكِتابَ تِبْیاناً لِكُلِّ شَیْ‏ءٍ» (ما این كتاب را بر تو نازل كردیم كه بیانگر همه چیز است (نحل/ 89))

هدف نهایی نزول قرآن ، انسان سازی و تربیت بشر است بنابراین منظور از «همه چیز» تمام اموری است كه انسان برای پیمودن راه تكامل به آنها نیاز دارد اموری كه تمامی جنبه‌های مادی ، معنوی ، فردی و اجتماعی او را در برمی‌گیرد .

كافی است به دریای پرفیض قرآن سری بزنیم تا از گوهرهای ناب معارف آن بهره‌مند شویم .

از جمله مطالبی كه در قرآن به طور تفضیل بیان شده ، مسائلی است كه از رووس موضوعات  علم روانشناسی به شمار می‌رود .

• یكی از امور مهم زندگی انسان «چگونه اندیشیدن » است . چرا كه نحوه تفكر هر فرد به طور مستقیم بر احساسات و عملكردهای او تاثیر می‌گذارد و به این ترتیب ، شخصیت انسان را تحت الشعاع خود قرار می‌دهد .

اندیشه‌ی صحیح ، تفكری است كه ابعاد بالقوه وجود انسان را به فعلیت برساند و او را به سوی رشد و فلاح رهنمون شود.

به میزانی كه اندیشه مثبت داشته باشیم حیات طیبه روزیمان می‌شود از سلامت روح و روان برخوردار می‌شویم و از جنبه‌های مختلف زندگیمان لذت می‌بریم .

از سوی دیگر به میزانی كه تفكرمان منفی باشد ، فقر ، نفرت ، گریز از خلق و دیگر اموری كه در این راستاست دامنگیرمان می‌شود.

بنا به نقش مهمی كه « اندیشه صحیح » در زندگی ما ایفا می‌كند، در محضر قرآن قرار می‌گیریم تا بیاموزیم كه چگونه بیندیشیم .

(مطالبی که در این تاپیک ثبت می شود، برگرفته شده از سلسله صحبتهای سرکار خانم بروجردی مدیر موسسه علمیه علی بن موسی الرضا علیه السلام می باشد )

« الَّذینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ وَ یُقیمُونَ الصَّلاةَ وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ یُنْفِقُونَ (البقره/ 3)»

در روانشناسی مطرح می‌كنند كه « احساس شایسته بودن» از ویژگی‌های اندیشه صحیح است ، و احساس ناشایستگی به عنوان تفكری منفی تلقی می‌شود.

« وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ یُنْفِقُونَ» : خداوند با این تعبیر ما را متوجه این حقیقت می‌كند كه می‌توانیم نیازهای دیگران را تامین كنیم و از آنچه خدای منان در اختیارمان قرار داده برای پركردن خلأها استفاده كنیم .

زمانی كه نسبت به خودمان این تصور را داشته باشیم كه برای دیگران كارآیی داریم ، احساس شایستگی می‌كنیم .

این نفع رسانی می‌تواند حتی در حد اجابت دعاهایم باشد . هر روزی را به پایان می‌رسانم ، تصور كنم بسیاری از افرادی كه آن روز توفیق ترک معصیت، توفیق همراهی با دوستان خوب، توفیق فرزنددار شدن و ... با دعای من بوده . در دعاهایم برای همه طلب خیر كرده‌ام ، و امروز آن امور برای گروهی محقق شده است .

وقتی تنها برای خودم در خواست نمی‌كنم دعایم برای دیگران مستجاب می‌شود ، چرا كه زبان دعاگوی من ، در مورد خودم مرتكب گناه شده است نه دیگران .

• از ویژگیهای اندیشه صحیح این است كه انسان خود را مفید و توانمند می‌یابد. در فرهنگ دینی ما بنا بر این است كه حتی پیرها و سالخوردگان ، خود را عاجز و ناكارا نبینند .

طبق روایات معصومین «البركة‌ مع اكابركم» . در دوران پیری میزان توانمندی ظاهری فرد كم می‌شود ولی خداوند بركات دیگری در وجودش قرار می‌دهد . به عنوان مثال ، بر این باوریم كه وقتی سالخورده‌ای در مجلسمان حضور داشته باشد به حرمت موی سپید او دعای آن جمع مستجاب می‌شود .

حتی در اوج ناتوانایی‌های جسمی ، قرار نیست احساس عجز و ناكارآیی بر فرد غالب شود. باید باورداشته باشد قابلیت‌های دیگری دارد كه او را برای دیگران وجودی شایسته و مفید قرار می‌دهد .

• «إِنَّ الَّذینَ كَفَرُوا سَواءٌ عَلَیْهِمْ أَ أَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لا یُؤْمِنُونَ (البقره/6)»

(كسانى كه كافر شدند، براى آنان تفاوت نمى‏كند كه آنان را(از عذاب الهى) بترسانى یا نترسانى؛ ایمان نخواهند آورد.)

• گروهی به آنچه كه مؤمنین باور دارند ، كافرند. مؤمنین به خداوند و عالم غیب ایمان دارند ، به رحمت فراوان، حكمت بی‌پایان و علم بی‌انتهای خدا معتقدند. «كفروا» كسانی هستند كه به خاطر عدم اعتقاد به این امور ، افكاری نادرست دارند و دیدگاه‌های اشتباهشان موجب می‌شود عملكردهایی نادرست را در پیش گیرند . در نتیجه ، خداوند بر دلها و گوشهایشان مهر می‌زند تا قادر به درك حقایق الهی نباشند .

« خَتَمَ اللَّهُ عَلى‏ قُلُوبِهِمْ وَ عَلى‏ سَمْعِهِمْ وَ عَلى‏ أَبْصارِهِمْ غِشاوَةٌ وَ لَهُمْ عَذابٌ عَظیمٌ (البقره/7) »

(خدا بر دلها و گوشهاى آنان مهر نهاده؛ و بر چشمهایشان پرده‏اى افكنده شده؛ و عذاب بزرگى در انتظار آنهاست. (البقره/7)  )

از این آیه مباركه می‌آموزیم كه زیر بنای اعمال غلط ، افكار غلط است. اگر صاحب اندیشه ناصحیح باشیم ، به وادی عملكردهای نامناسب هم كشیده می‌شویم .

به نام خدا
سلام
خیلی عالی ه فکر کردم فقط سوره حمد هست
همراه هستم

به نام خدا

سلام

استاد کیه؟؟من کوچیک شمام

میگم ایات 1و2 تفسیر نداشت ؟؟؟

گلها جان آیاتی که میشه ازش اندیشه صحیح استنباط کرد رو خانم بروجردی توضیح دادن. البته از بعضی آیات هم میشه اندیشه صحیح رو درآورد ولی چون در آیات مشابه پیرامون اون موضوع توضیح کاملتری داده شده لذا تفسیر آیه کاملتر ، بیان شده.

تشکر از همراهی شما

سلام

ممنون تاپیک قشنگیه. والا هنوز نشد کامل بخونم.. ولی همراهی میکنم...:-)

« وَ إِذا قیلَ لَهُمْ لا تُفْسِدُوا فِی الْأَرْضِ قالُوا إِنَّما نَحْنُ مُصْلِحُونَ (البقره/11) »

(و هنگامى كه به آنان گفته شود: «در زمین فساد نكنید» مى‏گویند: «ما فقط اصلاح كننده‏ایم»!(البقره/11)  )

امام صادق (ع) فرمودند : معاویه  افراد زمان خودش را در آموختن ایمان آزاد گذاشت ولی اجازه نداد شرك را بشناسد ، چرا كه با شناخت آن متوجه می‌شدند معاویه مشرك است .

برای شناخت هر امری  باید ضدش را هم خوب بشناسیم ، تا به شناختی كامل برسیم .

• خداوند در آیه 11 سوره مباركه بقره ، ما را با اندیشه‌ای ناصحیح آشنا می‌كند تا از این طریق به سوی تفكر درست رهنمون شویم .

یكی از دیدگاه‌های اشتباه این است كه انسان قائل باشد تنها خودش كار درست و ارزشمند انجام می‌دهد و دیگران را قبول نداشته باشد . اینکه خود را فاعل در خیرات بداند و سایرین را منفعل در کار صحیح، او مجبور است برای تثبیت این اندیشه‌ نادرست دیگران را رد ‌كند تا خود را اثبات نماید، اما انسان در اندیشه صحیح ، با اثبات خوبان در حقیقت خود را اثبات می‌كند . و این تفكری است كه می‌تواند فرد را تا بی‌نهایت پرواز دهد .

 « الَّذی جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ فِراشاً وَ السَّماءَ بِناءً وَ أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً ... (البقره/22) »

(آن كس كه زمین را بستر شما، و آسمان‏[ جو زمین‏] را همچون سقفى بالاى سر شما قرار داد؛ و از آسمان آبى فرو فرستاد ... (البقره/22) )

انسانی كه دارای اندیشه صحیح است همه نظام عالم را در خدمت خودش می‌بیند هیچگاه تصور نمی‌كند كه «العیاذ بالله» خدا برایش كاری نكرده ، یا برایش كم گذاشته است .

انسانی كه دارای اندیشه صحیح است باور دارد كه از نعمات بسیاری برخوردار است ،و تمام كائنات را در خدمت خود می‌بیند .

در تصور او ، خدای سبحان برای انجام هر حركت مثبتی نیروها و امكانات فراوانی را در خدمت او قرار داده است .

انسان الهی ، احساس ضعف و فقر نمی‌كند، باور دارد كه خالقش در خلقت او العیاذ بالله نقصانی روا نداشته ، زمین را با همه وسعتش در خدمت او آورده و آسمان را با تمام گستردگیش سقف بالای سر او قرار داده است .

• با اندیشه صحیح ، انسان كلان نگر است ، نه خرد نگر . تمام نعماتش را  بزرگ و وسیع می‌بیند (لَكُمُ الْأَرْضَ)

خداوند مقرر نكرده كه تنها قسمتی از زمین در خدمت یك فرد قرار گیرد و دیگر قسمتها به او خدمات رسانی نداشته باشد ، یا اینكه هر كس تنها بتواند در بخشی از زمین زندگی كند و به او مجوز خروج از آن منطقه داده نشده باشد .

• نكته قابل تامل دیگر ، تقدم «لكم» بر «ارض» است .  خداوند سبحان قبل از اینكه از «زمین» صحبت كند ، «لكم» را مطرح كرده است ، یعنی فقط برای شما زمین را آفریدم . نه اینكه تصور كنید خواستم زمینی باشد تا آن را مكانی برای حیات انسانها، حیوانها و نباتات قرار دهم ، و محل آمد و رفت ملائك باشد .

زمین را تنها برای انسان آفریدم و فقط اوست كه در این امر موضوعیت دارد و بقیه طفیل او هستند .

در اندیشه صحیح انسان به این باور می‌رسد كه به عنوان خلیفه الله چقدر شایستگی دارد كه خداوند در نظام عالم همه چیز را برای او قرار داده است .

با نام خدا و سلام
مطالب جالبی هست وکامل
حیف که تو کتابای روانشناسی که خوندیم فقط نظریات متخصصین و روانشناسان مختلف اومده بود و کمتر از کسیکه خودش بهتر میدونه چی خلق کرده و مخلوقش به چی بیشتر نیاز داره یاد شده و مطلب زدند