سلام
از درحرم معروف به باب البقیع كه روبروی در ورودی قبرستان بقیعه خارج شدم وپابه حیاط جنوبی مسجد النبی گذاشتم.آفتاب دیگه در اومده بود وچادر ها ی داخل حیاط باز شده بود.
مقداری كه جلو رفتم برگشتم پشت سرم رو نگاه كردم گنبد سبز نبوی رو دیدم وبا دیدنی صلواتی بر محمد(ص)وآل اطهار فرستادم.گنبد زیبایی كه خیلی ها آرزوشون اینه كه چشمشون به اون بیفته...
بطرف بقیع براه افتادم.بارها به عزیزانی كه به مدینه می رفتند گفته بودم وقتی بقیع رفتید به یاد من باشید وحالا خودم می خواستم وارد بقیع بشم.از پله ها بالا رفتم وبه فاصله كمی از درب ورودی ازدحامی رو مشاهده كردم.یه سری زائر ایستاده بودن .بعضی ها مشغول خواندن دعا بودند وبعضی ها هم مشغول بحث با مامورین به اصطلاح امر به معروف ونهی از منكر سعودی كه به فارسی هم مسلط هستند بودند.اونا به خیال خودشونمی خواستند شیعه ها رو كه خواستار زیارت قبود ائمه خود بودند ارشاد كنند.
بله....اونجا محل دفن چهار اختر آسمان ولایت وامامت امام دوم(امام حسن مجتبی علیه السلام)،امام چهارم(امام سجاد علیه السلام)،امام پنجم(امام باقر علیالسلام)وامام ششم (امام صادق علیه السلام)بود.چهار قبر محقر در كنار هم ودر كمال مظلومیت.در حالی كه اطراف بقیع ساخت وسازهای آنچنانی هنوزادامه داره وقبور ائمه ما در بقیع در كمال مظلومیت وبصورت تلی از خاكه.چقدر خوب می شد كه اجازه می دادند ما این بخش ار بقیع رو یكجا از زمین در آورده وبا ایران منتقل می كردیم تااونوقت این وهابی ها می دیدند كه چه بارگاهی برای این بزرگواران بپا می كردیم.با چشمانی اشك آلود روبروی قبور ودور از اونها ایستادم سلامی كردم وزمزمه ای..
االسلم علیك یا حسن بن علی..آقا جان قربون مظلومیتت كه هم در وقت زنده بودنت مظلوم بودی وهم موقع مرگت..كریم اهل بیت گدای در خونت اومده ..كرمی كن آقا
السلام علیك با علی بن الحسین...آقا جان بمیرم برای شما اون لحظه ای كه صدای هل من ناصر بابات حسین رو شنیدی ونتونستی به كمكش بری..آقا جان بالا خره اون لحظه ای كه این نانجیب ها از بین برند وما خاك قبر شما رو سرمه چشم كنیم وبارگاهی در خور حال شما بسازیم..
السلام علیك یا محمد بی علی بن الحسین..آقا جان ای امام باقر...ای شكافنده علوم..ای یادگار كربلا..بابی انت وامی
اسلام علیك یا جعفر بن محمد..ای امام صادق ...ای احیاكننده اسلام وای رئیس مذهب شیعه...آقا جان قبر پسرتون امام كاظم در كاظمین ونوه شما امام رضا در مشهد در كمال شكوه وعظمته ومر قد شما اینطور مظلومانه وبی چراغ...