بسم الله الرحمن الرحیم

با سلام

متشکر از بحثتون

و تشکر ویژه از جناب یونس صالحی بخاطر جواب دقیقشون

جای برای پاسخ فکر نمی کنم باقی مونده باشه فقط یه نکته رو بیان کنم

سعدی فرمود دروغ مصلحت آمیز به از دروغ فتنه انگیز

نکته ای که اینجا روشنه بحث تشکیکی بودن افعال از نظر ارزشه

چیزی که هست اینه که همه افعال انسان در یک رتبه و درجه ارزشی قرار ندارند بلکه مواردی بر موارد دیگر برتری دارند و نیز عکس این موضوع

در اینجا هم سعدی بین دو امر مقایسه نموده است و از این مقایسه مطلق خوب بودن یا مطلق بد بودن بدست نمی آید.

تنها چیزی که مقاییسه روشن می کند برتری و رجحان یک طرف بر طرف دیگر است

به نظر سعدی دروغ مصلحت آمیز از دروغ فتنه انگیز بهتر بوده

شما میتونید اینگه سئوال رو مطرح کنید که آیا اینگونه هست؟ یعنی دروغ مصلحتی بهتر از دروغ فتنه انگیز هست یا نه؟

اما اگه سئوال بره به طرفی که آیا دروغ مصلحتی مطلقا خوب است یا نه، سئوال انحرافی میشه

ولی در کل جوابهای دوستان به نظر کافی بود

قال امام علی ابن موسی الرضا سلام الله علیهما

«لیس العبادة کثرة الصلاة والصوم انما العبادة التفکر فی امر الله عزوجل»

بسم الله الرحمن الرحیم

با سلام

چند وقت پیش داشتم رسائل شیخ انصاری رو ورق میزدم دیدم جواب این سئوال اومده بود

خلاصه جواب:

اشیاء و افعال به از نظر حسن و قبح به سه قسم تقسیم میشوند

1- دارای حسن قبح ذاتی هستند ( حسن عدل و قبح ظلم)

2- دارای حسن و قبح اقتضایی هستند( حسن صدق و قیح کذب)

3- دارای حسن و قبح اعتباری هستند( ضرب یتیم)

محل بحث ما مورد دوم بود یعنی دروغ گفتن.

شیخ انصاری میفرماید حسن و قبح دروغ اقتضایی است به این معنا که این موارد تا زمانی که مانعی موجود نباشد همین حسن و قبح را دارند ولی با وجود مانع حسن و قبح خودشون رو از دست می دهند.

مثلا صدق خوب است اما تا وقتی مانعی نباشد. مثلا شخصی به دنبال قتل پیامبر است و پیامبر به خانه شما پناه آورده است. حال شما ب آن شخص صادق باشید و محل اختفای پیامبر را لو بدهید. این راست گفتن نه تنها خوب نیست بلکه قبیح هم هست.

در مورد کذب هم همینگونه

فلذا کذب مصلحت آمیز به از راست فتنه انگیز

قال امام علی ابن موسی الرضا سلام الله علیهما

«لیس العبادة کثرة الصلاة والصوم انما العبادة التفکر فی امر الله عزوجل»