تبیان، دستیار زندگی

در آستانه بیست و دومین سالگرد بزرگداشت امام خمینی (‌ره) انجمن حوزه علمیه تبیان ویژه نامه ای را برگرفته از تاپیکهای زده شده سایر انجمن ها

و به صورت تخصصی در این تاپیک جهت حفظ شعائر الله از متن زندگی آن بزرگوار تا رحلت جانسوز ایشان می آورد

امام قانع نشد حضرت امام از اينكه در سخنرانيها و نوشته‏ها از ايشان تعريف بكنند، ناراحت مى‏شدند. يكبار فرمودند: من هر وقت‏سخنرانى آقاى انصارى [آقاى شيخ محمدعلى] از راديو پخش مى‏شود، راديو را مى‏بندم، چون همه‏اش تعريف از من است. من عرض كردم آقا، ايشان چون در خدمت‏شما هستند، هركجا كه مى‏روند، مردم مصرا از وى مى‏خواهند تا راجع به خصوصيات حضرتعالى بگويند. "امام قانع نشد. " آقاى حميد انصارى به نقل از مرحوم حاج سيداحمد خمينى (ره)

دستورات پزشكى باوجودى كه پزشكان معالج ايشان اكثرا حدود 50 سال جوان‏تر از حضرت امام (س) بودند، معهذا ايشان همواره بااحترام با پزشكان برخورد نموده و دستورات پزشكى را راحت قبول مى‏كردند. آن روزى كه براى تجويز عمل جراحى (چند روز قبل از ارتحال) خدمت ايشان رسيديم، آقاى دكتر فاضل با احتياط بسيار به ايشان گفت‏بايستى عمل جراحى انجام شود، همه پزشكان حاضر در جلسه فكر مى‏كردند كه ايشان امتناع نمايند و يا لااقل نظرشان را بعد از مدتى تفكر بيان بفرمايند، در حاليكه ايشان بلافاصله فرمودند، هرچه صلاح مى‏دانيد انجام دهيد. حتى لحظه‏اى مكث نفرمودند. در انجام دستورات پزشكى بسيار منظم و دقيق بودند. مثلا يكبار متخصص فيزيوتراپى از ايشان عيادت كرد و يك نوع نرمش خاصى را براى زانوى ايشان تجويز نمود كه با روزى 5 حركت‏شروع مى‏شد و بايد هرروز 2 حركت‏به تعداد نرمش اضافه گردد. بعد از حدود يك ماه آن شخص فيزيوتراپ به حضور حضرت امام (س) رسيد و از حال ايشان سؤال كرد. در جواب فرمودند نرمش زانوى من به حدود 70 حركت در روز رسيده است. شخص فيزيوتراپ دقايقى بعد براى من تعريف كرد كه من از اين حرف ايشان بسيار شرمنده شدم و نيز تعجب كردم چون گمان مى‏كردم ايشان بعد از چند روز كه زانويشان بهتر شود، نرمش را قطع مى‏كنند. در حاليكه در نهايت نظم و دقت روزى 2 عدد به تمرين مذكور اضافه كرده بودند. دكتر محمدحسين نعمتى

امام بيدار بود شبى كه فرداى آن روز، حكم اعدام سلمان رشدى را صادر كردندبراى ايشان بسيار شب بحرانى بود. كه البته ما فهميديم: ايشان چند شبى بود خواب نداشتند بسيار بى‏قرار بودند، ديرتر مى‏خوابيدند. تعداد ريتم قلبشان بالا بود. ما پيش خودمان برايمان سؤال پيش آمده بود كه چى شده، مشكل چيست؟ حضرت امام در اين ساعت از شب بايد خواب باشند و نبايد قلبشان مثلا بيشتر از 60 تا 65 تا بزند. چطور است كه ريتم قلبشان بالاست اين نوساناتى كه روى دستگاه ايجاد مى‏شد، جريان چيست؟ پزشكان هم معاينه مى‏كردند و مساله‏اى نبود. بعد از اينكه ايشان فتواى اعدام سلمان رشدى را اعلان كردند تازه ما فهميديم كه ايشان حدود يك هفته، واقعا اذيت مى‏شدند حالا يا مطالعه داشتند يا اينكه بهرحال چه بود، نمى‏دانم ولى بسيار آشفته و مضطرب بودند. حشمت الله رنجبر

وقت نماز بعد از عمل جراحى، هرلحظه كه ايشان هم مشكل خاصى نداشتند چشمشان را روى هم مى‏گذاشتند و مى‏خوابيدند به نحوى كه از اين عالم جدا مى‏شدند. حتى پزشكان به اين شك مى‏افتادند كه نكند اثر داروهاى بيهوشى است كه ايشان را به اين صورت درمى آورد. اما زمانى كه وقت نماز مى‏شد خودشان بيدار مى‏شدند. اصلا وقتى آن لحظه مى‏رسيد چشم باز مى‏كردند مى‏گفتند: وقت نماز است؟ مى‏گفتم: بله. آقاى انصارى تشريف داشتند به ايشان كمك مى‏كردند، وضو مى‏گرفتند و نمازشان را مى‏خواندند. براى ما درك آن مسائل عميق معنوى مشكل بود چون ما در آن عالم امام نبوديم تا آن مرحله را درك كنيم. غلامرضا باطنى از اعضاى تيم پزشكى ادامه دارد برگرفته از خاطرات امام:سايت شهيد آويني