[quote=sadra2554;391884;316617]بسم الله
با سلام
متشکرم از طرح سئوال خوبتون
میگم چرا ما تو این دنیا وقتی به لذتی می رسیم بعد مدتی دیگه مثل اول ازش لذات نمی بریم؟؟
آخرت چه ویژگی ای باید داشته باشه که لذتش برامون دوام داره و بعد مدتی تبدیل به ناخوشی نمیشه؟؟
خب خانم "جی طیبه" اشاره ای به بعد زمانی و مکانی داشتند
درسته اما این بعد چه مدخلیتی دراین قضیه داره؟؟
یعنی چی میشه که ما تو دنیا اینجوری میشیم ولی اونجا نه
در ضمن این پاسخ دوستان مبنی بر بی نهایت بودن لذات اخروی درسته ولی نباید این جور برداشت بشه که اونجا هم از لذت سیر میشیم و از لذتی به لذت دیگه مهاجرت می کنیم و تعبیر بشه چون لذایذ بی نهایتن ما هم سیر نمیشیم. بلکه اونجا اگه فقط به یکی هم بسنده کنیم بازم برای ماها پایداره
نکته دیگه و سئوال فرعی :
آیا در همین دنیا هم می تونیم به اینچنین لذاتی برسیم که دیگه نپرسیم آخرش چی؟؟
سلام
خب به نظرم لذت اونجا جنس و طعمش با این جا فرق میكنه....
اما اینجا هم میشه یه همچین لذتی رو داشت...پرستش خدا خیلی لذت بخشه...كسی كه تماما خودشو وقف خدا كرده و فانی شده در خدا میچشه...كسی كه با خدا یكی شده...نمیدونم...ولی من فكر میكنم اینكه خدا رو داشته باشی دیگه هیچ چیز دیگه ای ارضا نمیكنه آدم رو....و وقتی خدای بی نهایت هست دیگه به بن بست نمیرسیم....اینو میشه تو وجود ادمای خوب و خدایی جستجو كرد...مثلا تو شهدا...آرامشی كه داشتند....
اما خب در مورد بعد مكان و زمان....نمیدونم والا...ولی خب جواب سها هم..خب اینجا چون محدود میشیم مانع داریم...ولی اونجا مانعی نیست..
راستی من قضیه ی دارالقرار رو نمیفهمم...یعنی چی..توضیح شما سها، نمیفهمم...
تابعد درپناه حق